Zakazany Las

Uczeń Hufflepuffu

Wsunęła różdżkę w rękaw płaszcza. Nie spuszczała wzroku ze zwierzęcia, bo jeśli by zaatakował gdy ona akurat obróciła głowę? Tego by nie chciała. Stąpała delikatnie, a bynajmniej próbowała to robić. Cały czas myślała o tym by nic im się nie stało.

Uczeń Slytherinu

- Sądzisz, że uda nam się do neigo zbiżyć? - zapytała szepnem. Zwierzę chyba nic sobie nie robiło z ich obecności.
- Musisz mi pomóc, prawie nic nie wiem o jednorożcach - jęknęła.

Uczeń Hufflepuffu

- Może się uda. - szepnęła do niej w odpowiedzi. - Ja także nie wiem zbyt wiele, ale wiem jedynie, że kobieta może go dotknąć.
Zatrzymała się widząc, że jednorożec poruszył ogonem wpatrując się w dziewczyny.

Uczeń Slytherinu

- Tylko kobieta? Dlaczego? Tylko dlatego, ze jest uważana za osobę niewinną? Kiedyś gdzieś o tym czytałam... - mruknęła, wcale nie była pewna, czy dobrze powiedziała. W tak wyjątkowe sytuacji miała prawo coś namotać.
Podchodziła powoli, coraz bliżej. Wyciągnęła rękę, bała się. Jednak nie dała tego po sobie poznać, nie pozwoliła, by strach ją sparaliżował. Drżącą dłonią, z zamkniętymi oczami, dotknęła jednorożca. Udało jej się. nawet nie wiedziała, kiedy doszła aż tak blisko.

Uczeń Hufflepuffu

- Ja tylko tyle zapamiętałam. - powiedziała podchodząc wolnym krokiem do niej. - Jakoś nie interesowało mnie pytanie dlaczego tak jest. - wzruszyła ramionami i spojrzała na jednorożca. - Jest śliczny. - szepnęła.

Uczeń Slytherinu

- Przynajmniej tyle wiemy - skwitowała.
- Myślałam, że będzie gorzej.
Zachowywała się coraz swobodniej, w pobliżu jednorożca. Skoro nie uciekał, nie atakował... co mogło im grozić? Chyba tylko stado wściekłych hipogryfów.

Uczeń Hufflepuffu

Dotknęła delikatnie dłonią jednorożca. Uspokajała powoli swój oddech.
- Ja także myślałam, że będzie gorzej. Chodziło mi po głowie to, że jak nas zaatakuje to nie mamy szans. Spójrz na jego kopyta. NIe chciałabym tego, o nie. - pokręciła głową.

Uczeń Slytherinu

- Tak, albo wyobraź sobie, że przez przypadek chociażby, zrobisz mu krzywdę... Nie wybaczyłabym tego sobie. Wcale.
- Może lepiej stąd chodźmy. Wolę się nie narażać. Wrócimy tu jeszcze kiedyś. Może znów go spotkamy?

Uczeń Hufflepuffu

- Masz rację. Też bym nie chciała bym coś przez przypadek zrobiła. -powiedziała. - Tak chodźmy. - zabrała dłoń i schowała ją do kieszeni. - Może go spotkamy. Zobaczy się co następnym razem nas tu czeka.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła sie, ostatni raz klepiąc zwierzę. Odsunęła się, czekając, kiedy jednorożec odejdzie. Jemu jednak wcale się nie spieszyło. Z bólem serca zaczęła się oddalać.
- Lumos - szepnęła. Było tak ciemno, że nie mogła nic dostrzec.
- Może czeka nas coś więcej...

Uczeń Hufflepuffu

- Tylko na co? - spytała odchodząc od jednorożca i idąc za Andy. Wyciągnęła różdżkę. - Lumos. - szepnęła. - Trochę nam zeszło w tym lesie. No może trochę to nie jest najlepsze określenie. - zauważyła. - Nieźle się ściemniło już.

Uczeń Slytherinu

- Tak. W dobrym towarzystwie czas mija bardzo szybko.
Ziewnęła. Jaka była zmęczona... Najchętniej położyłaby się teraz spać. gdziekolwiek, nawet tu, w zakazanym lesie, nie bacząc na to, że wcale nie jest tu bezpieczna.
- Jeśli nie zostaniemy przyłapane, będę się cieszyła. Nie uśmiecha mi się mieć szlaban, kilka chwil po tym, jak dotknęłam jednorożca.

Uczeń Hufflepuffu

- Szlabanu także nie chciałabym mieć. Nie dziś. - powiedziała idąc w kierunku, w którym myślała, że jest wyjście.
Z każdym krokiem zaczęło robić się coraz mniej drzew, ale czy szły w dobrym kierunku? Okaże się.

Uczeń Slytherinu

- Yyyy... jesteś pewna, ze dobrze idziemy? Nie kojarzę tych drzew...
Była tak zmęczona, że aż zdezorientowana. Czyżby to tędy szły wcześniej? Czy ona po prostu jest przewrażliwiona?

Uczeń Gryffindoru

Wbiegł tak cicho jak najciszej umiał i gdy upewnił się, że nikt go nie widzi, zamienił się w ptaka. Nagle usłyszał czyjeś kroki więc podleciał w tamtą strone.
Po chwili wypatrywania, a jako ptak wzrok miał bardzo spostrzegawczy i bystry ujrzał Andreę i jakąś nieznajomą, zapewne nie z jego domu.
Przeleciał przed twarzą Andrei i wesoło zaćwierkał, po czym odleciał w stronę zamku. Czekało go spotkanie z Christine.