Punkt widokowy

Uczeń Ravenclawu

Gabrielle miała ochotę popatrzeć z perspektywy na błonia. Dlatego uznała, że dobrze byłoby przyjść na punkt widokowy. Jednak zawahała się, gdy zobaczyła osobę stojącą przy balustradzie. Być może on chciał być sam, a Gabrielle nie chciała mu przeszkadzać. Jednak przemogła się. Podeszła do balustrady i oparła się o nią, stojąc kilka kroków od chłopaka, którego Gabrielle znała z widzenia. Stała i patrzyła przed siebie.

Uczeń Slytherinu

Zaciągnął się mocniej i wypuścił dym przed siebie, nie jego wina, że wiatr skierował go prosto na dziewczynę. W dodatku krukonkę. Chyba gorzej być nie mogło albo nie, oczywiście, że mogło. Zawsze mogła przemówić, ale nie wyglądała na taką która ma cokolwiek do powiedzenia. W dodatku cokolwiek czego on chciałby słuchać.
Skończył palić i wyrzucił go, patrząc jak ten powoli spada.

Uczeń Ravenclawu

Stała tak i patrzyła, gdy poczuła dym papierosowy. Zaczął on ją drapać w gardło. Powstrzymała jednak kaszel, jedynie odchrząknęła lekko. Zaczęła lekko stukać palcami o balustradę. Nie odzywała się nadal, wiedziała, że było to bezcelowe.

Uczeń Slytherinu

Chwilę później przy punkcie widokowym pojawiła się Juliette. Nie miała większego problemu z rozpoznaniem sylwetki Javiera, stojącego w pobliżu. Stanęła obok niego, opierając się o balustradę.
- Witam. - powiedziała, patrząc przed siebie.

Uczeń Slytherinu

- Hej - przywitał Juliette, nie patrząc już w kierunku krukonki. Przeciągnął się i oparł plecami o balustradę.
- Myślałem, że zakończyliśmy już nasz potajemne schadzki. A skoro tu jesteś przyznaj więc, że nie możesz beze mnie żyć.

Uczeń Slytherinu

Wywróciła wymownie oczami. Cały Javier.
- Tak, usycham z tęsknoty. Aż na mojej twarzy pojawiły się pierwsze zmarszczki, czym jestem niezwykle przerażona. Twoja kapliczka nie zastąpi mi spotkań z Tobą, o Guru. - powiedziała, z udawanym entuzjazmem.

Uczeń Slytherinu

Uniósł kącik ust w zdawkowym uśmiechu.
- Och już tak nie przesadzaj - machnął niedbale dłonią, kryjąc śmiech.
- Zwykły spacer i przypadkowo mnie spotkałaś czy może masz jakąś ciekawą propozycję dla mnie?

Uczeń Slytherinu

Spojrzała na niego przelotnie.
- Głupie pytanie. To chyba oczywiste, że po prostu przyszłam tu na spacer. Nie mam w zwyczaju śledzenia kogokolwiek, a już zwłaszcza Ciebie. Chociaż, Twoja radość na mój widok zawsze poprawia mi humor. - powiedziała, machinalnie odgarniając rozwiazne włosy z twarzy.
- A Ciebie, co tu sprowadza? Przeczucie, że ja tu się pojawię?

Uczeń Slytherinu

- Oczywiście, że miałem przeczucie spotkać tutaj Ciebie - powiedział z wielkim przekonaniem. - Inaczej bym się tutaj nie zjawił.
Zerknął na krukonkę, która od dłuższego czasu stała bez ruchu.
- Myślisz, że powinniśmy pomóc jej skoczyć stąd? Mam wrażenie, że życie ją męczy.

Uczeń Slytherinu

Zerknęła na dziewczynę.
- Myślę, że jest na tyle przerażona naszym widokiem, że sama sobie poradzi. - powiedziała z przekonaniem.

Uczeń Slytherinu

- Oby, ostatnio stałem się pomocny. Nawet bym się przełamał i dotknął bym ją, chociaż jestem pewien, że groziłoby mi to jakąś zakaźną chorobą - mruknął.
- Może bym nawet później umarł, ale ona wygląda tak żałośnie - westchnął chowając ręce w kieszeń.

Uczeń Slytherinu

- No to nie wiem, zrób groźną minę, może sama skoczy. - westchnęła. - Możesz ją zamęczyć psychicznie, bez konieczności dotyku. - dodała beznamiętnym głosem.

Uczeń Ravenclawu

Przerażona? Niedoczekanie. Może przez chwilę stała bez ruchu. Ale nie może człowiek na chwilę się zamyślić?
Słyszała to, co mówiono na jej temat. Czuła, że musi stąd iść. Odchodząc, powiedziała - to was życie męczy - po czym zeszła z punktu widokowego i szybkim krokiem zmierzała w stronę zamku.

Uczeń Slytherinu

Psychicznie? Przecież dla tej krukonki samo przebywanie przy nim musiało dostarczać wiele przyjemności. Nie wspominając o tym, że miałby coś do niej powiedzieć.
- Ej! - krzyknął niezadowolony - Wystraszyłaś ją - powiedział oskarżycielsko do Jul, kiedy Gab zaczęła odchodzić. - A chciałem przećwiczyć swoje groźne miny.

Uczeń Slytherinu

- Ja ją wystraszyłam? Zabawne. - prychnęła. - A właśnie, co słychać u Twojej puchońskiej sympatii? - spytała, uśmiechając się ironicznie. Przeniosła wzrok na Zakazany Las, rozważając, czy się tam nie udać.