Polana w środku lasu

Uczeń Ravenclawu

- Rób co chcesz. - wzruszył ramionami. - Możesz jak Christy wymazać mnie ze swojego życiorysu, podobno to proste, wiesz? - spytał, zerkając w jej kierunku. - Hm, pomogę Ci w tym. - rzekł, wstając z pnia, wkładając dłonie do kieszeni i idąc w głąb lasu. Może pożre go jakiś dziki zwierz.

Uczeń Slytherinu

- Przecież według Ciebie i tak nie łączyło nas nic prócz wspomnień, więc faktycznie, teorytycznie powinno być to łatwe. - poinformowała jego plecy. Nie, w przeciągu paru godzin nie ma zamiaru się stąd ruszać.

Uczeń Ravenclawu

Stanął jak wyryty.
- To było obudzenie wspomnień! - krzyknął - I to nie jest nieważne. To jest bardzo ważne. - warknął - Nie trakotwałem Cię jak zabawkę. Gdybyś się zjawiła wcześniej... wtedy jak nie było Christy, nie byłoby tej poranionej sytuacji.

Uczeń Slytherinu

- Ten temat jest już zakończony, Kazuo. Jeśli nie chcesz, żebym Cię pocałowała, a jestem tego bliska, to po prostu odejdź. - powiedziała cicho, patrząc w przestrzeń przed sobą.

Uczeń Ravenclawu

Nie wiedział czy parsknąć śmiechem, czy zacząć płakać. Nie ruszył się w ogóle, nawet nie drgnął. Dosłownie go zamurowało, nie wiedział, co powiedzieć, a tym bardziej czy w ogóle się ruszyć stąd. Nabrał tylko powietrza.

Uczeń Slytherinu

Nemezis zaśmiała się w myślach, widząc reakcję Kazuo. Nie poruszyła się nawet o cal. Liczyła na to, że gdy chłopak się otrząśnie, po prostu skieruje się w stronę zamku. Postanowiła nie zadręczać się innymi możliwościami, bo ta wydawała się jej najbardziej realna.

Uczeń Ravenclawu

Otworzył usta, zamknął je, a potem znów otworzył.
- Po tym wszystkim, masz ochotę mnie pocałować? - powiedział szokowany, jąkając się nieco. Ta dziewczyna sprawi, że szybko trafi do Munga.

Uczeń Slytherinu

- Tak. - odpowiedziała. - Cóż ja na to poradzę, zakochałam się i tyle. A teraz odejdź, żeby mi to choć trochę ułatwić.
Tylko nie patrz w jego stronę!

Uczeń Ravenclawu

Parsknął śmiechem.
- Teraz to nie ma mowy, że odejdę! Co Ty w ogole we mnie widzisz? Raz kochasz, raz nienawidzisz... - westchnął, patrząc na nią. Tak, specjalne odwróciła wzrok.

Uczeń Slytherinu

Milczała.
Stwierdziła, że tak będzie najlepiej. Może i powiedziała trochę za dużo, ale teraz nie miała zamiaru się z tego tłumaczyć. Nadal uparcie nie patrzyła na Kazuo.

Uczeń Ravenclawu

- Nem - zaczął - dlaczego? - spytał, chwytając jej podbródek i zmuszając ją do tego, aby jednak spojrzała mu w oczy. cholera, ale ją zraniłem pomysłał, chcąc walnąc się w czoło za głupotę. Dwie bliskie mu osoby posiadały nóż w sercu.

Uczeń Slytherinu

Mimo że skierował jej twarz w jego stronę, nie spojrzała na niego. Zamknęła oczy. Koniec z męczarnią. Musi raz i ostatecznie to zakończyć.
- Dlaczego to robisz, Kazuo? Dlaczego ciągle tu stoisz, skoro wiesz, jak bardzo muszę trzymać emocje na wodzy, by nie zrobić czegoś, czego będę później żałowała? - rzuciła kilka pytań, nadal nie otwierając oczu.

Uczeń Ravenclawu

- Nic Ci nie utrudniam - rzekł ze stoickim spokojem - chcę znać powód, chce wiedzieć dlaczego jesteś taka, dlaczego wciąż myślisz, aby mnie pocałować, skoro tak cierpisz? - spytał - Otwórz oczy. - poprosił łagodnie.

Uczeń Slytherinu

Nie wykonała żadnej z jego próśb. Nie widziała w tym najmniejszego sensu.
- Idź do Christine i ratuj to, co zepsułeś. Mnie już zostaw w spokoju, bo w mojej sytuacji nie ma co naprawiać.

Uczeń Ravenclawu

- Co za uparta z Ciebie laska - warknął. - Jak widać nie mam co ratować. Wiesz co? - spytał. Fakt, iż miała zamknięte oczy bardzo mu sprzyjał. - Twa prośba zostanie spełniona. - ucałował jej usta. - A teraz mogę odejść.