Dziedziniec

Uczeń Slytherinu

Przeanalizowała jego propozycję. Była zdecydowanie kusząca.
- Kogo masz na myśli? - spytała, unosząc brew. Chyba chciała przez to ukryć zaciekawienie.
- Złość, smutek? - prychnęła. - Nie, to po prostu jeden z moich najlepszych humorów. - dodała z lekkim rozbawieniem.

Uczeń Slytherinu

- Może miałaś tą wątpliwą przyjemność poznania panny Noodle? – spytał patrząc przed siebie. – To o nią mi chodzi – dodał.
- Warte zapamiętania, zaciśnięte pięści i ściągnięte usta oznaką najlepszego humoru. – zironizował, ale nic więcej nie powiedział.

Uczeń Slytherinu

- Noodle... - powtórzyła cicho, szukając tego nazwiska w zakamarkach pamięci. - Nie, nie poznałam jej. - powiedziała już trochę głośniej.
- Oczywiście, że tak. W moim przypadku to wybitnie dobry humor. - pokiwała głową.

Uczeń Slytherinu

- Nie masz czego żałować, zapewniam. – powiedział rozglądając się dookoła. Szukał wzrokiem rudych włosów dziewczyny.
- Zaprzeczasz sama sobie – spojrzał na Juliette. – Ale nie ważne, no chyba… że masz nieodpartą chęć wypłakania mi się w ramię.

Uczeń Slytherinu

- Myślisz, że ta cała Noodle się tu pojawi? - spytała, widząc jak się rozgląda.
- Nie, nie czuję takiej wewnętrznej potrzeby. - dodała po chwili, zgrabnie siadając na balustradzie.

Uczeń Slytherinu

- Niewykluczone – powiedział dość krótko, nie zdziwiłby się gdyby zaraz wyszła z zamku albo kręciła się po dziedzińcu.
- A chciałem pokazać, że mam kawałek serca – westchnął teatralnie. Podszedł do balustrady i oparł na niej łokcie.

Uczeń Slytherinu

- Serce u Ślizgona? Och, cóż za rzadkość... - wywróciła oczami, machając nogami. Właściwie, zapowiadała się ciekawa zabawa. Już dawno nie miała okazji dać upust swoim emocjom.

Uczeń Slytherinu

- Kawałek serca – poprawił ją – resztę musiałem zgubić, gdzieś, kiedyś. – powiedział od niechcenia. Podparł brodę rękami i zapatrzył się na fontannę, wciąż pokrytą śniegiem.

Uczeń Slytherinu

Pokiwała głową. Właściwie, w jej przypadku było podobnie, ale do tego to już raczej mu się nie przyzna.
Zaczęła formować w dłoniach kulkę ze śniegu.

Uczeń Slytherinu

Bez dłuższej chwili zastanowienia "wparowała" na dziedziniec. Zwyczajnie jak co dzień miała ochotę się przewietrzyć. Zrobiła kilka kroków naprzód. Wtedy właśnie niestety spostrzegła Javier'a. A może i stety? Szybko cofnęła się w tył z nadzieją, że jej nie ujrzy, co raczej było nie możliwe. Ona ze swymi włosami za bardzo wyróżniała się w tłumie.

Uczeń Slytherinu

Ziewnął, właściwie miał wchodzić do zamku zanim zauważył Juliette, więc był trochę zmęczony i chyba nawet głodny. Kątem oka zauważył jak lepi śnieżkę.
- Kolejny atak na mnie? – spytał nie odrywając wzroku od fontanny.

Uczeń Slytherinu

- Nie tym razem. - powiedziała. Zauważyła jakąś dziewczynę z charakterystycznym kolorem włosów. Nie kojarzyła jej nawet z widzenia, ale nie podeszła do niej.

Upomnienie 2/5 - czwarty punkt regulaminu ogólnego

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnął się do siebie kiedy zauważył Noodle, nie było wyjątkowo trudne rozpoznanie jej.
- A jednak mnie śledzisz, Heather – powiedział zamiast przywitania, patrząc w jej kierunku.

Uczeń Slytherinu

Więc Javier znał dziewczynę. Jednak od razu dało się zauważyć, że raczej nie darzył ją sympatią. Zresztą, a kogo nią darzył?
- Czyżby to była panna Noodle...? - spytała z błyskiem satysfakcji w oczach.

Uczeń Slytherinu

- Javier ile razy będziesz to powtarzać? Powiedziałam, że Cię śledzę. Jak już mówiłam śledzenie Cię jest moją jedną z największych pasji - odpowiedziała szybko. Tak jak myślała, jemu nic nie mogło umknąć uwadze. Została zauważona.
- Tak, dokładnie tak. A tobie jak na imię? - zwróciła się do Ślizgonki obok. A więc ona już była znana między jego znajomymi? Świetnie.