Wrzeszcząca Chata

Uczeń Slytherinu

- O popatrz, znalazła się! – schylił się po butelkę i wszedł zaraz za nią. Nie zdążył jeszcze się rozejrzeć a już zaczął kichać, kurz mu nie służył.
- Mogliśmy się wrócić po jakiegoś skrzata.

Uczeń Slytherinu

- No to się wróć, droga wolna. - powiedziała, rozglądając się. Zaczęła wspinać się po schodach aż doszła do dość zdemolowanego pokoju. Klimat niezbyt zachęcający.
Po chwili w pokoju zapaliła się lampka, która umożliwiła lokalizację niektórych miejsc. Podeszła do dość sporego łóżka i mruknęła pod nosem:
- Chłoszczyść.
Schowała różdżkę do kieszeni i usiadła na łóżku, kierując swój wzrok w stronę butelki z winem.

Uczeń Slytherinu

- Liczyłem na to, że Ty po jakiegoś pobiegniesz – przyznał wchodząc za nią po schodach kichając co jakiś czas.
Stanął w progu i oparł się o framugę krytycznie patrząc na pokoik. Wyglądał obskurnie, nie miał zamiaru narzekać, przynajmniej nie teraz.
- Widzę, że klimacik Ci odpowiada – podszedł do łóżka i usiadł obok niej, otwierając sprawnie butelkę, którą podał od razu Juliette – Muszę sprawdzić czy nie jest otrute, a tylko Ty tu jesteś.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się krótko z bezradności.
- Ja nie wiem, czego Ty się nawdychałeś w dzieciństwie, że teraz tyle ironii z Ciebie wypływa. - przyznała.
- Tak, przypomina mi rodzinne strony... - zakpiła, odsuwając od siebie butelkę. - Z takiej samej przyczyny nalegam, byś to jednak Ty napił się pierwszy.

Uczeń Slytherinu

- Nie mów, że Ci to przeszkadza, zresztą – machnął niedbale ręką – nie jestem ironiczny.
Ironiczny był mój ojciec… ja taki nie jestem. – powiedział sobie w myślach, nigdy nie chciał być do niego podobny.
- Nie przypominam sobie abym natknął się na coś podobnego w Oslo – wzruszył bezradnie ramionami – Pewnie omijałem co ‘ciekawsze’ miejsca.
Podsunął butelkę w jej stronę.
- Jednak nalegam, nie chcę abyś uznała mnie za niewychowanego prostaka.

Uczeń Slytherinu

- Byłeś w Oslo? - spytała po chwili, kompletnie ignorując pozostałe jego uwagi. - No cóż, to są miejsca tylko dla elity. - umyślnie podkreśliła ostatni wyraz, uśmiechając się szelmowsko.

Uczeń Slytherinu

- Byłem, nie mówiłem Ci wcześniej? – wydawało mu się, że wspominał o tym. Możliwie, że tylko mu się wydawało. – Jako renifer Mikołaja byłem w wielu miejscach, nie uważasz? – uniósł w górę brew.
- Elity…? W tak razie to szczęście, że się do niej nie zaliczam – rozejrzał się wymownie po pokoju, szukając choć jednej rzeczy, która by mu się w nim spodobała.

Uczeń Slytherinu

- Możliwe. - wzruszyła ramionami. Również rozejrzała się po pokoju. - Nie interesuje mnie Twoja opinia na ten temat. W elicie chodzi o towarzystwo, w najmniejszym stopniu o miejsce.- Wstała z łóżka i zaczęła krążyć po pomieszczeniu.

Uczeń Slytherinu

Pokręcił głową, jakby kiedykolwiek zależało mu na towarzystwie.
- Tak, wiedziałem, że o czymś istotnym zapomniałem – spojrzał na butelkę wina i napił się niewielki łyk z niej. Próbując się nie skrzywić oddał jej butelkę.
- Szukasz czegoś?

Uczeń Slytherinu

Podeszła do niego i napiła się wina. Nie było wysokiej jakości, ale czego można było się spodziewać po tym mężczyźnie na ulicy. Jedyne, co można było powiedzieć o tym alkoholu to to, że był dość mocny.
- Nie, niczego nie szukam. - powiedziała, opierając się o ścianę.

Uczeń Slytherinu

- Wyglądałaś jakbyś szukała… kochaniutka – spróbował zachować powagę, ale mu nie wyszło tak jakby tego chciał. Wyjął z kieszeni dwa lizaki.
- Chcesz, przynajmniej zabije smak tego eee… wina – stwierdził z zadowoleniem.

Uczeń Slytherinu

Spojrzała na niego z rozbawieniem.
- Tak, przejrzałeś mnie. - ruszyła w jego stronę. - Tak, chcę. - wzięła jednego lizaka i zaczęła go rozpakowywać. W końcu włożyła go do buzi z ulgą malującą się na twarzy.

Uczeń Slytherinu

- Wiesz, że teraz niesiesz mnie do zamku, nie ma nic za darmo – powiedział z zadowoleniem układając się wygodniej na łóżku, podłożył sobie poduszkę pod głowę traktując ją wcześniej zaklęciem Chłoszczyść

Uczeń Slytherinu

- Nie ma takiej opcji. - skwitowała szybko. - Nie rozkładaj się tak, zrób mi miejsce. Nie mam zamiaru siedzieć na tym połamanych krzesłach. - powiedziała, szturchając go w bok.

Uczeń Slytherinu

Położył się na brzuchu i spojrzał na nią krytycznie.
- Jak nie ma jak jest – ponownie napił się wina, w połączeniu z lizakiem smakowało o niebo lepiej. – Nie marudź.
Wywrócił oczami i delikatnie o centymetr przesunął się w bok.
- Masz przecież dużo miejsca, starczy Ci spokojnie!