Przed Chatą

Uczeń Slytherinu

Tylko zaspy i zaspy…
Podnosił coraz wyżej kolana chcąc wrócić na ścieżkę z której zboczył przez co teraz zapadał się coraz głębiej. Było mu zimno, chciał jak najszybciej znaleźć się w zamku z kubkiem czegoś ciepłego.
Cholerne zaspy!
Przez swoją wciąż rosnącą irytacje nie poczuł na sobie spojrzenia dziewczyny.

Natalie uśmiechnęła się pod nosem, widząc wyraz twarzy chłopaka. Sama również miała dość tej pogody. Podeszła do niego powoli. Zrównała z nim krok. Dobrze wiedziała, że przy takiej temperaturze postoje nie są sprzyjające.
- Cześć. Jestem Natalie Foster. - przedstawiła się, patrząc to przed siebie, to na chłopaka.

Uczeń Slytherinu

Kiedy bezpiecznie stanął na ścieżce, wyraz jego twarzy nieco złagodniał.
Już niedaleko, zaraz będę w zamku z kubkiem ciepłej kawy. Powtarzał w myślach jakby coś mu to pomagało.
Prawie odskoczył kiedy ktoś brutalnie zakłócił mu jego myśli. Chciał tylko chwilę spokoju, nic więcej…
- Javier Deniver – przedstawił się.
Przyspieszył kroku, było mu o wiele łatwiej poruszać się na wydeptanej ścieżce.

Natalie szła za nim. No cóż, nie wyglądał na zachwyconego jej obecnością. Postanowiła milczeć i poczekać na jego reakcję. Nie była pewna, czy nie zostanie odebrana sceptycznie, rozgadując się jak katarynka. A czasami tak potrafiła.

Uczeń Slytherinu

Z zadowoleniem przyjął, że już krótka droga dzieli go od zamku.
Spojrzał na dziewczynę odwracając się przez ramię, nie rozumiał je. Najpierw niby podchodzi, zagaduje o ile tak można powiedzieć. A teraz milczy idąc za nim…
Sam nie widział potrzeby w zabawianiu jej rozmową.

No cóż, długo tam nie pociągnie.
- Straszna pogoda, co nie? - spytała, przyspieszając. - Chociaż, na swój sposób jest czarująca. - powiedziała, patrząc przed siebie.

Uczeń Slytherinu

Jakże neutralny temat, pogoda. Kiedyś gdzieś przeczytał, że jak już nie wiesz o czym mówić, zacznij rozmowę o pogodzie. Uśmiechnął się ironicznie do siebie.
- Nie widzę w niej nic strasznego, denerwuje mnie co najwyżej. – powiedział patrząc na nią. Chociaż dobrze, że nie następna blondynka
Wywrócił oczami słysząc jej komentarz.

Natalie uśmiechnęła się tryumfalnie.
- A widzisz. Bardzo łatwo osądzić kogoś po jednym zdaniu. - powiedziała, dobrze wiedząc, co o niej pomyślał. Celowo tak zaczęła rozmowę. - Jak widać, pozory mylą. Pogoda to najgłupszy temat, jaki można poruszać. - potrząsnęła głową. Spojrzała na chłopaka, czekając na jego reakcję.

Uczeń Slytherinu

Wywrócił oczami kolejny raz, uwielbiał kiedy ktoś próbował wmówić mu, że doskonale wie co sobie pomyślał. Nie będzie jej przecież wyprowadzał z błędu, niech się dziewczyna cieszy.
- Znasz się na astronomii? – spytał. – Albo wiesz kiedy była pełnia czy będzie, a może jest teraz?

- Nie mam pojęcia. Astronomia zbytnio mnie nie kręci. - wzruszyła ramionami. Uśmiechnęła się lekko. - Zadanie domowe czy zwykła ciekawość? - spytała. W końcu zadał to pytanie w jakimś konkretnym celu.

Uczeń Slytherinu

Niezadowolony spojrzał na nią gniewnie. Będzie musiał zapytać się kogoś innego, w myślach szukał osoby która znałaby się na astronomii. Nikt nie przyszedł mu do głowy, ale co się dziwić raczej nie umiał zaskarbić sobie bezinteresownie przychylności innych. Nie znał dobrze ludzi z własnego domu a co dopiero pomyśleć o reszcie zamku.
- Co za różnica i tak nie wiesz. – mruknął niezbyt przyjemnie – I jedno i drugie. – minął się z prawdą. Nie musiała wiedzieć wszystkiego.
Ominął wyjątkowo dużą zaspę i wszedł na zadowolony na teren zamku.

No tak, kolejny rasowy Ślizgon. Cóż poradzić na to, że taką już mają osobowość.
- Tak. Po prostu nie wiem. - powtórzyła. Nie miała zamiaru polemizować. I tak pewnie by przegrała, ale mniejsza z tym. Uśmiechnęła się do siebie, widząc zbliżające się mury zamku.

Uczeń Slytherinu

Szedł w milczeniu przez błonia, kaptur ograniczał mu widoczność. Na szczęście nie wpadł na nic i nie przewrócił się brnąc przez śnieg.
Chociaż tyle dobrego.
Wspiął się po schodach i pchnął drzwi prowadzące do Sali Wejściowej, odsunął się robiąc dziewczynie miejsce aby swobodnie weszła do niej pierwsza.

Natalie przyspieszyła kroku. Naprawdę chciała się już znaleźć w jakimś ciepłym miejscu.
- Dziękuję. - skinęła głową po czym przekroczyła próg zamku, znajdując się tym samym w Sali Wejściowej.

Uczeń Slytherinu

Czekał aż dziewczyna w końcu wejdzie do sali, sam przestąpił próg krok za nią. Zmarzł, bardziej niż się na poczatku spodziewał. Zdjął rękawiczki z dłonie i zaczął je szybko ocierać o siebie, chcąc jak najszybciej je ogrzać.