Nad Jeziorem

Uczeń Slytherinu

- Czy to zawsze ja muszę podejmować decyzje? - westchnęła teatralnie, kiwając z niedowierzaniem głową. - Jeśli jednak pozostawiasz mi ten zaszczyt, to może do kuchni? Mniej ludzi, więcej swobody - uzasadniła wybór.
Szła równo z chłopakiem, w kierunku zamku.

Uczeń Hufflepuffu

Rozłożył bezradny ręce na boki.
- Mamusia mi zawsze powtarzała abym wybór pozostawiał kobiecie, widać nie miała racji - próbował się jakoś usprawiedliwić.
- Nie chcesz się ze mną pokazywać w miejscu publicznym jak wielka sala - nie mówił oczywiście tego poważnie, ale oskarżycielko wycelował w nią palcem.

Uczeń Slytherinu

- Przejrzałeś mnie... - zrobiła przerażoną minę. - Takiej damie jak mi, nie przystoi pojawianie się z puchonem tam, gdzie jest mnóstwo ludzi. Jakby to wyglądało? - zaczęłą lamentować. Siłą powstrzymywała się, aby nie wybuchnąć śmiechem.
- Może, jeśli mnie poprosisz, to pójde z Tobą do WS... - zamyśliła się.

/ Ja już jestem w WS i nie mogę stamtąd tak nagle wyjść, a póki tam jestem, nie mogę wejść, więc zostaje nam kuchnia

/

Uczeń Hufflepuffu

- Tak, tak rozumiem. Reputacja, nie pozwoliłbym by Ci ją zszargano - pokiwał głową. - Naprawdę, zrobiłabyś to dla mnie?
Ukląkł przed nią na jednym kolanie i złapał ją za rękę.
- Moja najdroższa ślizgońska koleżanko czy uczynisz mi ten zaszczyt i zjesz ze mną w najbliższym czasie śniadanie w wielkiej sali? - pocałował ją w rękę i z nadzieją spojrzał w górę, wyczekując twierdzącej odpowiedzi.

/Spoko Wink

/

Uczeń Slytherinu

Teraz nie mogła się już powstrzymać. Roześmiała się głośno, aby po chwili opanować.
- Po tak długiej chwili namysłu, muszę przyznać, że udało Ci się mnie przekonać. Z wielką chęcią zjem z Tobą śniadanie w WS.
Tylko tyle udało jej się wykrztusić. Reszta jej słów została zagłuszona przez śmiech.
- To teraz prowadź do kuchni, bo boje się, że nie trafię - powiedziała z poważną miną.

Uczeń Hufflepuffu

Przyciągnął jej rękę do serca.
- Jesteś... wspaniała! Kto by pomyślał, że tak niewiele trzeba aby Cię rozśmieszyć. Powinnaś częściej się śmiać. Masz piękny śmiech.
Wstał z ziemi i pociągnął ją za rękę w stronę zamku.
- Ze mną nie zginiesz, może trochę pobłądzimy, ale w końcu trafimy do kuchni.

Uczeń Slytherinu

- Znaj moje dobre serce, tylko dla nielicznych jestem taka miła - zastrzegła, aby chłopak poczuł się wyróżniony.
Słysząc komplement, automatycznie się zarumieniła. Nie była przyzwyczajona do tego, że ktoś może powiedzieć, że ma ładny uśmiech.
- Dziękuję.
Teraz była tak zawstydzona, że jej szkarłatne policzki były jeszcze bardziej czerwone.
- Tak, pokrążymy, umrzemy z głodu, a raczej z pragnienia i dopiero dotrzemy do kuchni zażartowała. - Myślałam, ze znasz Hogwart jak własną kieszeń.
Dała poprowadzić się chłopakowi do zamku. Cały czas szła szeroko uśmiechnięta.

Usiadł przed niemal czarną taflą jeziora. Nie umiał zrozumieć dlaczego to miejsce, aż tak go przyciągało. Między jego wargami tkwił papieros. Wyciągnął go z ust i zgasił o ziemię. Przejechał dłonią po swojej czuprynie. Jego głowa pulsowała. Ból jaki dopadł go jakiś czas temu nie chciał odejść, co irytowało go tak bardzo, że w tej oto chwili miał ochotę kopnąć coś z całej siły. Prychnął głośno, od rana jest humor nie był najlepszy. Chwycił jeden z leżących na ziemi kamieni i z całej siły cisnął nim w wodę. Obserwował jak uderza w spokojną taflę i zakłóca jej naturalny rytm, powodując, że woda nieco się wzburzyła i przez chwilę pojawiały się na niej małe koła. Westchnął cicho i dotknął zimną wodą swojego czoła mając nadzieję, że to może chociaż trochę załagodzi ból.

Uczeń Ravenclawu

Viv nie wiedziała gdzie iść. Patrzyła jak jej papieros dopala się powoli w fice, którą ostatnio sprytnie zakupiła. Wyrzuciła i zgniotła niedopałek. Już miała wracać do zamku, kiedy zobaczyła siedzącego samtonie krukona. Zachowywał się dość agresywanie i zdecydowanie nie wyglądał jakby był w najlepszym humorze. Mimo to podeszła do niego i usiadła obok. Odgarnęła z twarzy włosy, które od razu wpadły jej do oczu przy siadaniu. Chłopak wydawał się być w złym stanie. Chciała coś powiedzieć, ale zrezygnowała z tego i położyła jedynie rękę na jego ramieniu.

Usłyszał ciche kroki nieco stłumione przez jego westchnienia. Obrócił się i spojrzał na krukonkę o blond odcieniu włosów. Znał ją, nie rozmawiał z nią nigdy jednak widywał ją często w pokoju wspólnym. Zazwyczaj jej widok był dla niego zaskoczeniem. Wyglądała mu na ślizgonkę. Poczuł jej ciepłą dłoń na swoim ramieniu.
- Boli mnie głowa. - Żalił się z delikatną pretensją w głosie. Zabrzmiało to tak jakby znał ją już parę dobrych lat, a przecież nawet z nią nie rozmawiał. Uśmiechnął się do niej niewyraźnie i błądził spojrzeniem po tafli jeziora.

Uczeń Ravenclawu

Kiwnęła lekko głową, zdjęła rękę z jego ramienia i objęła swoje kolana, skulając się lekko. Oparła głowę o swoje kolana i spojrzała na chłopaka.
- Pielęgniarka?- zaproponowała spokojnym tonem, mrugając lekko. Odwzajemniła uśmiech. Zawsze dziwiło ją, że ludzie są tak mili, chociaż prawie w ogóle jej nie znali.

Odchylił głowę do tyłu. Przygryzł wargę. Czasami myślał, że za chwile ból minie, jednak on cały czas trzymał jego głowę sprawiając, że nie mógł nawet myśleć. Głowa mu pulsowała.
- Nigdy w życiu. - Pokręcił przecząco głową. - Zaraz mi przejdzie.
Mruknął niezgodnie z prawdą. Wiedział przecież, że jeśli ból pojawił się z samego rana to będzie towarzyszył mu przez cały dzień. Jęknął cicho i przyłożył rękę do czoła mając nadzieję, że da mu to choć chwilę bez okropnego bólu nękającego jego głowę.

Uczeń Ravenclawu

- Skoro tak- powiedziała, wciąż spokojnym tonem przyglądając się chłopakowi. Coż to musiał być za ból głowy, jeśli tak na niego reagował. Wyglądał raczej jakby przed chwilą przeszło po nim sto słoni, a on wstał i powtarzał, że nic się nie stało, dobrze, że nie było ich więcej. Przegoniła swoje myśli, bo znowu zaczęła w nich bredzić bez sensu. Gdyby mówiła wszystkie swoje myśli uznaliby ją chyba za wariatkę. Zamrugała szybko. Wyciągnęła rękę i tym razem pogłaskała go po głowie, jakby to mogło coś pomóc.

- Dzięki od razu mi lepiej. - Powiedział cichym głosem bez cienia ironii. Przed chwilą skupiał się tylko na bólu, jednak kiedy przez chwilę jego myśli powędrowały w inną stronę uciążliwa głowa przestała tak bardzo mu przeszkadzać. Spojrzał dokładnie na blondynkę i w myślach poszukiwał jej imienia które na pewno było mu znane. Zapomniał, ale tylko na chwilę. Wpatrywał się w nią mając nadzieję, że jej twarz uświadomi mu jak inni nazywali ją kiedy przebywała w pokoju wspólny.
- Viv tak ? - Zapytał niepewnie i uśmiechnął się przepraszająco, tak jakby już chciał odpokutować pomyłkę imienia. Ale musiała mieć tak na imię, wiele razy słyszał jak wołali ją w ten sposób inni.

Uczeń Ravenclawu

Ponownie objęła ręką swoje kolana. Chłopak przez chwilę milczał, po jego pytaniu wywnioskowała, że zastanawiał się nad jej imieniem.
- Tak, Vivien- potwierdziła z lekkim uśmiechem. Zastanawiała się nad jego imieniem. Widywała go dość rzadko w Pokoju Wspólnym, ale chodził po całym Hogwarcie, albo zamykał przed nią w piwnicy, czy dormitorium, bo nieczęsto go widywała. Wiedziała, że z pewnością nie był w V klasie. Skrzywiła się lekko myśląc nad tym jak się nazywa.
- Mike? Michael? Matt? Max?- strzelała, robiąc zabawną minę.