Nad Jeziorem

- Nie przeszkadzasz - powiedziała cicho Alice. Nigdy wcześniej nie widziała tej dziewczyny, ale wydała jej się dość sympatyczna. Miała nadzieję, że nie okaże się wredna. - Jestem Alice.

Uczeń Hufflepuffu

- To dobrze, chciałabym Cię poznać- powiedziała szczerze, patrząc w oczy Alice. Uśmiechnęła się niepewnie i usiadła obok Puchonki- Również Cię tu nie widziałam, choć to nie jest dziwne- zaśmiała się- Jestem tu nowa, choć na 7 roku, a Ty na którym jesteś, Alice?

- Szósty - odpowiedziała patrząc rozmówczyni w oczy. - Nie chciałam się przenosić, ale mam nadzieję, że nie będzie tak źle. Ja też bym chciała cię poznać.
Alcie na chwilę odwróciła się w stornę jeziora i spojrzała na jego gładką taflę.
- Lubisz tu przychodzić? - zapytała sama nie wiedząc dlaczego.

Uczeń Hufflepuffu

- Och, na pewno nie będzie źle! Są tu bardzo fajni ludzie, z resztą sama się niedługo przekonasz- puściła jej oczko i zaczęła się bawić swoimi bransoletkami.- Tak, bardzo lubię miejsca, gdzie mam dostęp do wody i kontakt z naturą. A Ty?

-Też, zawsze lubiłam kontakt z naturą, może to dziwne, ale zawsze chodziłam na łąkę koło domu i śpiewała. - dziewczyna zarumieniła się troszkę. - Na razie poznałam same miłe osoby.Masz piękne bransoletki, po raz pierwszy takie widzę.

Uczeń Hufflepuffu

Zarumieniła się lekko, dziękując szczerze. Spostrzegła, że dziewczyna ma mały, zadarty nosek, który niebywale dodawał jej uroku. Uśmiechnęła się na wiadomość, że poznała osobę, która podobnie kocha naturę jak ona. Może rzec, iż było to dla niej coś ważnego jakby życie rozłożone na całym globie. Alice śpiewa Pomyślała, ile talentów ukrywa się w Hogwart! Każdy posiada coś "swojego". Było to ewidetnie niesamowite. Jak zauważyła Cass większość osób było uzdolnionych w kierunku artystycznym. Od razu wpadła do jej blond głowy myśl, o jakiś warsztatach lub zespole muzycznym.
- Alice, czy mogłabyś zaśpiewać dla mnie?- spytała z nutą nadziei w głosie, patrząc w błękitne tęczówki dziewczyny.- Bardzo proszę.

- Zaśpiewać - powiedziała Alice, rumieniąc się lekko - mogę jeśli chcesz. - Rozejrzała się dookoła, aby sprawdzić, czy nie ma nikogo. Bała się, że dziewczyna ją wyśmieje, ale postanowiła zaryzykować. Otworzyła usta i zaczęła śpiewać melodyjnym głosem wolną, melancholijną piosenkę, jedną z tych opowiadających o miłość. Gdy skończyła spojrzała na Cass, czekając na jej opinię.

Uczeń Hufflepuffu

Podczas śpiewu Alice, Cass kichnęła. Przymknęła oczy, rozkoszując się słowiczym głosem. Gdy przestała śpiewać, otworzyła oczy.
- Już?- spytała zawiedziona, że tak szybko to minęło- Masz słowiczy śpiew- rzekła szczerze.

- Dziękuzję - powiedziała czerwieniąc się jeszcze bardziej - Wiesz, nie często śpiewam przed ludźmi.
Alice zamyśliła sie na chwilkę patrząc na Cass. Ta dziewczyna budziła w niej zaufanie. Była taka otwarta, wesoła widać było, że czuje się tutaj swobodnie. Miała nadzieję, że ich rozmowa nie urwie się teraz, bo sama nie wiedziała co powiedzieć.

Uczeń Hufflepuffu

Uśmiechnęła się przyjaźnie.
- Jak mi nie będziesz śpiewać kołysanek, to się obrażę!- fuknęła, patrząc ze śmiechem na Alice- No, dziewczyno masz talent. Niezła jesteś.- złapała śnieg w dłonie i zaczęła uganiatać kulkę.- Brr.

- Będę, będę nie martw się - powiedziała i zaśmiamiała się. Także podnisła śnieg z z ziemi i rzuciła nim w Cass. Cieszyła się, że wreszcie znalazła koleżankę z którą może pogadać. Nie spodziwała sie tego tak szybko
- A masz - powiedziała i rzuciła drugą kulkę

Uczeń Hufflepuffu

zmarszczyła nosek, patrząc karcąco na Alice.
- Nie, proszę, nie- jęknęła.- Tylko nie bitwa na śnieżki- strzepnęła z płaszcza śnieg i ponownie kichnęła, patrząc niemrawo na Alice.- Ta pogoda jest okropna- pożaliła się, kichając.

- Ojej - powiedziała Alice i spojrzała w ziemię - przeprasza. - Nie wiedziała, że jej koleżanka nie lubi śniegu. Jak zwykle musiała zrobić coś głupiego na samym początku znajomości. - Naprawdę nie chciała, przepraszam, myślałam, że ... - sama nie wiedziała co ma daje powiedzieć, było jej niezmiernie głupio

Uczeń Hufflepuffu

- Nie, nie- rzekła wystraszona. Nie chciała, aby Alice się speszyła.- Po prostu po ostatniej takiej bójce złapałam mega katar- ponownie kichneła, krzywiąc się przy tym.- Nie chcę złapać czegoś ostrzejszego. Naprawdę nie o to mi chodziło.

- Ok, jeszcze raz przepraszam, nie wiedziałam - powiedziała Alice. - Już nie będę.
Sama nie wiedziała czemu, ale w jej oczach nagle stanęły łyz. Nie chcąc, aby Cass to zauważyła delikatnie otarła je rękawem.
- Mogłabyś mi coś opowiedzieć o ludziach jakich poznałaś tutaj - zapytała nagle. - Chciałabym wiedzieć jacy są.