Nad Jeziorem

Uczeń Hufflepuffu

Założyła kaptur na głowę, ukrywając nieco skręcone kosmyki włosów.
- Może wyjść bardzo ciekawie. Twój głos idealnie pasuje i do skrzypiec, i do fortepianu. W czym będziesz się czuła lepiej? Możemy przejść się zaraz do Pokoju Życzeń, tam znajdziemy wszystko, co pragniemy. - odpowiedziała radośnie, że jej gra na instrumencie nabierze barw przy słowiczym wokalu Alice - Zwróć uwagę więc na słońce w dormitorium. Konie malowała Roxi. Ostatnio pracowałam nad... deszczem - rzekła zagadkowo, wyciągając z torby rysunek. Przedstawiał on ulicę w deszczu.

Cass bardzo lubiła bawić się kolorem. Każda jej praca była efektem jakieś fantazji, inspiracji prostymi rzeczami.

Uczeń Slytherinu

Hanna mimo wiatru i zimna wyszła z zamku. Usiadła na zimnej ziemi i oparła się o pień drzewa. Bawiła się bransoletką, którą ściągnęła z ręki. Czując jak wiatr rozwiewa jej włosy cicho jęknęła. Naciągnęła czapkę tak aby zakrywała jej uszy.

Lena, otulona płaszczem wyszła z zamku. Stanęła na rozstaju dróg i zaczęła się zastanawiać, które rozwidlenie wybrać. Machnęła ręką i ruszyła krętą, brukowaną alejką. Dotarła aż nad jezioro i zatrzymała się brzy brzegu, brnąc przez wilgotny piasek. Obserwowała taflę wody, pocierając nos chusteczką. Wiał mocny i chłodny wiatr, który wprawił jej włosy w szalony taniec i spowodował, że na jej policzkach pojawiły się dwie czerwone plamy. Przeniosła swoje bystre, błękitne oczęta na ledwo widoczne wyspy. Zastanawiała się, jak można się na nie dostać i co ciekawego może się na nich kryć. Jednak po wczorajszej przygodzie, zniechęciła się do odkrywania nieznanego. Przynajmniej przez najbliższe dni. Nagle usłyszała szelest, który jednak nie był posępnym bulgotem tafli wody.

Uczeń Slytherinu

Zauważyła siedzącą niedaleko Lene. Uśmiechnęła się radośnie.
- Lena! - krzyknęła radośnie w jej stronę i pomachała rękę. Bransoletka którą trzymała w ręce pod wypływem energicznego ruchu poleciała prosto do jeziora. Hanna jęknęła cicho.
- Accio bransoletka - przywołała ją, a ta cała mokra wylądowała pod jej nogami.

Uśmiechnęła się do dziewczyny.
- Cześć, nie zauważyłam Cię. - przyznała obserwując mokrą bransoletkę. - Dobrze, że istnieje magia. Mugole w takiej sytuacji musieliby się pogodzić z utratą części biżuterii.

Uczeń Hufflepuffu

Cass pomachała dziewczynom. Uśmiechnęła się do nich przyjaźnie. Wzrok przeniosła na Alice. Tak się bała jej opini! Nigdy nie pokazywała swoich prac, a w jej domu "sztuka" była uważana za rzecz zbędną. Nie to co Czarna Magia... Cały sprzęt malarski kupował jej brat, Chuck. Cass uważała, że na lepsze rodzeństwo trafić nie mogła. Uśmiechnęła się niepewnie, patrząc jak Alice mruży oczy, przyglądając się pracy.

Spojrzała na Cassie i odwzajemniła uśmiech. Teraz zdała sobie sprawę, że błonia nie były tak opustoszałe, jak się pozornie wydawało. Przykucnęła i wygrzebała z piasku płaski kamień. Otrzepała go z ziarenek i rzuciła do wody pod odpowiednim kątem, by powstały "kaczki". Przez chwilę obserwowała lot kamienia, a potem jej wzrok powędrował w stronę Hanny.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła się do pozostałych.
- Wow - stwierdziła, patrząc jak kamienie odbijają się od wody. - Zawsze zastanawiałam się w jaki sposób się to robi. - stwierdziła po chwili namysłu.

Spojrzała na Hannę. Podała jej kamień.
- Spróbuj. To kwestia wyczucia i wyćwiczenia. - powiedziała siadając na głazie.
upomnienie 1/5 - czwarty punkt regulaminu ogólnego

Uczeń Slytherinu

Wzięła od Leny kamień i spojrzała na niego niepewnie. Nie miała pojęcia, co ma z nim zrobić. Delikatnie go rzuciła, jednak zamiast unieść się na wodzie zanurzył się w niej.
- O nie - jęknęła. - A wydawało się, że to będzie łatwe.

Podeszła do dziewczyny.
- Musisz rzucić kamień pod odpowiednim kątem. Wyobraź sobie, że chcesz tylko delikatnie przebić taflę wody, a nie zanurzać w niej kamień.

Uczeń Slytherinu

Posłuchała rady Leny i ponownie do ręki wzięła kamień. Delikatnie rzuciła nim, myśląc o tym aby nie zanurzyć w wodzie kamienia, odbił się on od wody trzy razy, a Hanna z zadowoleniem klasnęła w dłonie.
- Nareszcie - uśmiechnęła się radośnie. - Dzięki za rady.

Uśmiechnęła się.
- No widzisz. Trening czyni mistrza. Nie ma za co dziękować, w końcu to Tobie się udało. - wpatrywała się w kamień, który po trzech pacnięciach zanurzył się w wodzie.

Uczeń Slytherinu

- Bez Ciebie by się nie udało - stwierdziła zgodnie z prawdą. - Hej, chyba musisz lubić przyrodę. Za każdym razem jak Cię widzę, jesteś gdzieś gdzie jest zielono. - zauważyła.

- Właściwie tak. Więc powinnam trafić do Slytherinu, tam bym miała przesyt zieleni. - powiedziała uśmiechając się lekko. -Ty też sprawiasz wrażenie osoby, która lubi naturę. -przyznała.