Klasa Zaklęć

Spojrzał na ucznia, który zadawał pytanie.
- Owszem, lecz to będzie krótki epizod. Zaraz porozmawiamy o tego typu zaklęciach. - odparł z uśmiechem, spoglądając na chętne uczennice.
Przyglądał się temu, w jaki sposób wykonywały owe zaklęcie. Uśmiechnął się subtelnie widząc, jak idealnie się im udało.
- Wspaniale, tak, tak. - zapisał ocenę w karcie, uśmiechając się subtelnie. - Jako że to zaklęcie nie wymagało aż tak wielu prób, Powyżej Oczekiwań i 15 pkt. Inni chętni? - spojrzał po klasie.
Wielu osób nie było, więc pewnie brakowało im też swoich par.

/Sorry, że dopiero teraz. Dziś dokończymy jakby to było wczoraj, dobrze?/

Nauczyciel

/Sala Wejściowa/Klatka Schodowa/Trzecie piętro/Klasa Zaklęć

Wszedł i rozejrzał się po swoim nowym miejscu pracy, westchnął i podszedł do biurka, pogładził je ręką i usiadł na krześle.
- Uwielbiam tą klasę - rzekł sam do siebie - Moje marzenie się spełniło, będę nauczał w tej cudownej klasie, na reszcie będę mógł pokazać uczniom że nauczyciel wcale nie musi być srogi i karać za wszystko.-Pomyślał sobie i zaczął patrzeć przez okno - Hm, ciekawe jak będą działały te moje nowe zaklęcia. - Powiedział - Dobrze będę się zbierał muszę porozmawiać z innymi nauczycielami i z dyrekcją oraz poszukać Siedmio rocznych. Może pamiętam któregoś. - Uśmiechnął się i wyszedł

/Korytarz/Klatka Schodowa/Sala Wejściowa/Wielka Sala

Uczeń Gryffindoru

Wszedł do klasy pierwszy raz w życiu nie zmachany, ani spóźniony. Z satysfakcją stwierdził, że nikogo jeszcze nie ma. Rozejrzał się po klasie i zajął miejsce w pierwszej ławce, spokojnie wyciągając potrzebne przedmioty i starannie je układając.
Rozejrzał się po klasie i zmarszczył brwi, czekając na resztę uczniów. Uparcie wpatrywał się w drzwi, jakby intensywnie się czegoś w nich doszukując...

Nauczyciel

Wbiegł do klasy, miał nadzieje że się nie spóźnił na swoja pierwszą lekcję. Ogarnął się i usiadł za biurkiem. Po czym czekał spokojnie na uczniów. Wyciągnął różdżkę i skierował ją na kredę. Przywitał się z pierwszym uczniem.
- Cześć. Ty pewnie jesteś Nathaniel, tak? Miło mi Cię poznać. - po tych słowach podszedł do Niego i podał mu rękę
- Wingardium Leviosa - uniósł kredę i zaczął nią pisać na tablicy temat: "Lekcja Zapoznawczo - powtórzeniowa." po czym zapisał na tablicy swoje imię.

Uczeń Hufflepuffu

Weszła do klasy. Jak zwykle lekko spóźniona. Chociaż to były zaledwie dwie, trzy minuty.
- Dzień dobry. - powiedziała w stronę nauczyciela i usiadła w jakiejś ławce.
Wyjęła rzeczy, odgarniając grzywkę z oczu. Coś czuła, że zbyt ciekawie nie będzie.

Prefekt Gryffindoru

Dziewczyna ponad dwadzieścia minut spóźniona, szybkimi krokami zmierzała w stronę klasy zaklęć. Jej białe włosy powiewały na wietrze, a kolczyki dyndały tak, ze zahaczały o sweter, którym się okryła.
- Przepraszam za spóźnienie. – wymamrotała do nauczyciela, uprzednio witając go starym „Dzień Dobry”. Zajęła miejsce w jednej z ostatnich ławek i oparła się łokciami o blat.

Nauczyciel

Wstał i powitał uczniów radośnie.
- Cześć Wam! Jestem Alex podszedł do nowo przybyłych dziewcząt i ucałował Je w dłoń.
- Mam nadzieję że spodobają Wam się moje zajęcia.
- Nie spóźniłyście się. Poza tym ja tak bardzo o czas nie dbam. każdy może się spóźnić. - Spojrzał na nich.
- Cóż, już chyba nikt nie przyjdzie wiec możemy zaczynać. - powiedział do Nich patrząc na drzwi.
- A więc zanotujcie gdzieś temat, czy jak wolicie zapamiętajcie. Na tych lekcjach postaram się aby było jak najmniej pisania. I proszę, nie zwracajcie się do mnie per pan lub profesorze. Po prostu mówcie mi Al bądź Alex. Sądze że tak będzie dla nas wszystkich lepiej. A więc. na tej lekcji pokażecie mi swoje zdolności. To co potraficie. Będziemy także rozmawiać o zastosowaniu zaklęć w praktyce. A więc kto zacznie? - spojrzał na uczniów
- Może Nathaniel? - zaproponował.
- Jesteś na pierwszym roku więc może... Unieś tę książkę i przenieś ją na stół przy którym usiądziecie. W tym momencie pokazał rękę biurka.
- Usiądźcie razem, będzie Wam raźniej. Tak więc, gdy już przeniesiesz książkę poproszę którąś z Was aby tą książkę "rozwaliła", a druga żeby ją naprawiła. - skierował to polecenie do dwóch dziewcząt siedzących w klasie.

Prefekt Gryffindoru

Spojrzała na mężczyznę ze zdumieniem. Cóż, wydawało jej się, że nie było to zachowanie typowe dla nauczyciela. Widocznie czasy się zmieniają. I pozwala im się spóźniać! Na jej ustach błąkał się uśmiech. Zdecydowanie będzie pojawiała się tu częsciej.
- Więc, co dziś będziemy robić? - zagaiła. Chciała dzisiaj szybciej wyjść, więc lepiej by lekcja również skończyła się wcześniej.

Uczeń Gryffindoru

- Tak Nathaniel. Nathaniel Flynn.
Przedstawił się nauczycielowi i ujął jego wyciągniętą dłoń, czując się zarazem bardzo ograniczony. Skąd on to wiedział? Niemal spytałby się tego na głos, ale w odpowiednim momencie ugryzł się w język. Nie było potrzeby pytać się, jak za to nazywa się nauczyciel ponieważ wypisał to pod tematem. Nieco zaintrygował go fakt, że napisał jedynie imię. Ciekaw był zaś, dlaczego... Mogło to zwiastować parę konsekwencji, lecz wkrótce przestał się nad tym zastanawiać. Przecież za chwilę i tak się dowie.
Z ulgą dostrzegł, że nie jest jedynym na tej lekcji. Przywitał skinięciem głowy czarnowłosą dziewczynę i spóźnioną Gryfonkę, którą już wcześniej poznał w dormiturium.
Słowa nauczyciela powtarzały się głuchym tokiem w jego myślach "Każdy może się spóźnić". Na jego wargi za to bezkarnie wpadł nieproszony łobuzerski uśmieszek.

Uczeń Ravenclawu

Gabrielle wpadła spóźniona do klasy. Ostatnio wszędzie się spóźniałą, o wszystkim zapominała. O tej lekcji też.
- Dobry wieczór - powiedziała.
- Przepraszam za spóźnienie - dodała, siadając w jednej z ławek.

Prefekt Naczelny

Wbiegła do klasy, znowu spóźniona. Zupełnie zapomniała o lekcji, zresztą komu chce się je prowadzić w niedziele i to o takiej nierównej godzinie jaką jest 20.15?
- Przepraszam, naprawdę... zupełnie zapomniałam... - miała nadzieję, że jeszcze nic nie zaczęli robić. Jeszcze na pierwszej lekcji musiałaby nadrabiać.

Uczeń Hufflepuffu

Była nieco zdziwiona powitaniem nauczyciela, ale powstrzymała się od komentarza.
Jak na razie najbardziej się jej spodobało to, że można się spóźniać, ale swą radość ukryła postanawiając siedzieć bardzo cicho, zupełnie jakby jej tu nie było.
Miała spytać o pracę na dzisiejszej lekcji, została jednak uprzedzona. Fakt ten jakoś i tak nie przeszkodził budzącej się w niej coraz większej ciekawości. Ale jak obiecała, była cichutka.
Dla Kim nigdy nie uśmiechało się notowanie na lekcjach. Stwierdziła, że skoro ten cały Alex powiedział, że to niekonieczne, to nie będzie sobie przemęczać ręki niepotrzebnym pisaniem.

Nauczyciel

- Nie szkodzi. na prawdę. Siadajcie. Powtórzę to samo Wam. Mówcie mi Alex albo Al, nie mówcie do mnie na per pan lub profesorze. Zademonstrujecie mi za chwilkę swoje możliwości. Jedna z Was podpali książkę, a druga ją ugasi i zreperuje. - Powiedział uśmiechając się do nowo przybyłych.
- Najważniejsza rzecz: Ja nie stawiam punktów ujemnych. No chyba że mi specjalnie klasę wysadzicie w powietrze. - po tych słowach uśmiechnął sie do klasy.

Prefekt Naczelny

Zdziwiła się trochę, że chciał, żeby uczniowie tak go nazywali. Miała jeszcze w pamięci faceta od transmutacji, który był na tym punkcie bardzo drażliwy... ale to chyba dobra nowina.
Usiadła obok Gab, posyłając jej lekki uśmiech.
- Jak to będziemy podpalać książkę? - spytała zdziwiona. - Przecież.... tak nie można! To jest niszczenie świetnych materiałów naukowych. Przepraszam bardzo, ale nie będę tego robiła. Mogę podpalić wszystko... ale książkę? - powtórzyła z nie mniejszym oburzeniem.

Uczeń Gryffindoru

Podpalić książkę? Jak?! Nie miał zamiaru się jednak odzywać. Przecież jest dopiero w pierwszej klasie i miał wielką nadzieję, że nauczyciel nie raczy go o nic poprosić. Westchnął ciężko, po czym zerknął na Bell i rzucił w jej stronę bezgłośne "cześć". Dosłyszał komentarz o specjalnym wysadzeniu w powietrze klasy i mimowolnie parsknął śmiechem, był to duży przełom w dotychczas cichej klasie, lecz miał nadzieję, że uczniowie z tyłu nie wiercą teraz dziury w jego plecach.
- przecież powiedział, że później druga osoba ją naprawi.
Burknął cicho do dziewczyny, mając nadzieję że nie zabrzmiał szczególnie drażliwie.