Klasa Wróżbiarstwa

Uczeń Slytherinu

- E tam, jest na tyle specyficzna, że nawet nie zauważy. Kto jest opiekunem twojego domu? - zapytał. Wziął od niej herbatę, postawił na stoliku i zrobił miejsce na pufach obok siebie.
- Czemu masz dość? Ja z przerażeniem myślę, że niedługo stąd odejdę!

Uczeń Hufflepuffu

Zajęła miejsce na pufie obok trzymając filiżankę od spodu.
- Nie tak samo specyficzna profesor Murea Pavetta. Twoim pewnie Selvian - powiedziała, przeszły ją nieprzyjemne ciarki. Ledwo co nie powiedziała tego z odrazą, powstrzymała się jednak.
Przejechała opuszkami palców po wzorach filiżanki.
- Nie powiem, cudowna szkoła, ale jakoś ostatnio nie potrafię się w niej znaleźć.

Uczeń Slytherinu

- Ach ona, jakoś nie pamiętam kiedy miałem z nią kiedykolwiek styczność. Opiekunka Raveclawu jest chyba najbardziej z nich rzucająca się w oczy. Tak... moim Selivan. Chyba nie trudno się domyślić
Delikatnie dotknął jej kolana, spoglądając na nią.
- Jakiś szczególny powód?- zapytał.

Uczeń Hufflepuffu

Gdy tylko powiedział "Selvian" powstrzymywała się, żeby nie wybuchnąć. Walczyła sama ze sobą, aż nie wytrzymała.
- Słyszałeś może co ostatnio się stało na OPCM ? - zapytała oburzona. Rozmawiała dzisiaj na ten temat z Rose i dowiedziała się czegoś więcej. Kiedy dotknął jej kolana przestraszyła się. Nie zauważyła wcześniej jego ręki, więc ledwo co uratowała herbatę, która jednak pachniała jaśminem. Zaśmiała się z własnej głupoty.
- Nie koniecznie, nie potrafię tego wytłumaczyć - odparła jeszcze śmiejąc się pod nosem.

Uczeń Slytherinu

- Nie... nie chodzę na OPCM- powiedział przestraszony jej wybuchem i puszczając jej kolano i próbując uratować herbatę, jednak widząc, że nic się nie stało wziął swoją i upił z niej parę łyków.
- Niezbyt rozumiem- przyznał myśląc o jej niechęci do Hogwartu.

Uczeń Hufflepuffu

Nie chciała wspomnieć o faworyzowaniu ślizgonów, więc chciała pominąć jeden wątek.
- Zażyczył sobie pojedynków na lekcji, podczas którego jedna z uczennic, gryfonka użyła sectumsempry. Jej koleżanka nie chciała, żeby sama wpakowała się w kłopoty już na pierwszej lekcji i kiedy zrobiła unik sama użyła tego zaklęcia, oczywiście nie myśląc o skutkach, co rozcięło ciało gryfonki. Oczywiście Selvian nie raczył wyleczyć ran, tylko zanieść ją do skrzydła szpitalnego podczas gdy na około niej było pełno krwii - powiedziała krzywiąc się - mam zamiar wypisać się z tych zajęć.
Wypiła parę łyków herbaty, nie bardzo czuła jej smak w ustach.
- Hogwart to dom, jednak mamy zbyt duże ograniczenia. Weźmy taki przykład - powiedział zamyślając się na chwilę - chcesz odkrywać nowe miejsca na świecie, jednak mamy to ograniczenie pod postacią regulaminu szkolnego. Nie mam nic przeciwko łamaniom reguł, ale nie chciałabym wylecieć ze szkoły za to, że wybrałam się w stronę Meksyku szuka czegoś co mnie zainspiruje.
Wiedziała, że chłopak może ją nie zrozumieć, dlatego wywróciła oczami stwierdzając:
- nic ważnego - uśmiechnęła się patrząc mu w oczy.

Uczeń Slytherinu

Słuchał spokojnie Christiane kiwając głowią i lekko krzywiąc się na myśl o nauczycielu.
- Nie jest zbyt kompetentnym nauczycielem, słyszałem, że raz nawet przyszedł pijany... No, ale faworyzuje ślizgonów, dzięki niemu mamy jakieś punkty...
Wypił resztkę herbaty.
- Zbyt dużych filiżanek to ona nie ma- mruknął odkładając ją z powrotem na stolik i uśmiechając się do dziewczyny.
- Wiesz... Ale w przyszłości będziesz już całkowicie wolna... Możesz jechać do Meksyku, Indii, Rosji... Tak jest w każdej szkole. Jeśli Ci tego brakuje, znaczy tylko, ze jesteś wolnym duchem. A za półtora roku będziesz wolnym człowiekiem. Ja już za pół roku.

Uczeń Hufflepuffu

Skrzywiła się kiedy wspomniał, że już za pół roku nie będzie go widywać. Westchnęła po cichu i dopiła swoją herbatę do końca.
- Tak, zdecydowanie nie należą do największych- powiedziała obracając ją w dłoniach. Nie chciała dalej mówić o znienawidzonym nauczycielu.
- Brak mi wolności, nie lubię być ograniczana - wzruszyła ramionami - masz już jakieś zamiary czym będziesz się zajmował po Hogwarcie ?
Odłożyła filiżankę na stolik odwracając się całym ciałem w stronę chłopaka.

Uczeń Slytherinu

Spojrzał na Christiane. Jedną ręką przysunął ją do siebie, żeby oparła się obok niego na pufie, a drugą położył na jej kolanie.
- W zasadzie nie mam... Żałuję, że nie ma tu drużyny Quidditcha. Chyba poszukam czegoś związanego z tym sportem... Nie chcę być jakimś urzędasem w Ministerstwie Magii, chociaż mógłbym nim spokojnie być, po układach. Chciałbym też zwiedzić niektóre kraje.

Uczeń Hufflepuffu

Zachichotała czując jak chłopak przysuwa ją do siebie i znów kładzie rękę na kolanie.
- Quidditch ? - zapytała kręcąc głową z uznaniem. Lubiła ten sport, lecz i ona była zawiedziona faktem, że nie ma drużyn do gry.
- Wiesz, trzeba by było porozmawiać z dyrektorkiem - powiedziała zacierając ręce - sama z chęcią bym ci kibicowała.
Obkręciła sobie włosy koło palca bawiąc się nimi.

Uczeń Slytherinu

- Tak, przydałby się- uśmiechnął się lekko, kiedy wspomniała o kibicowaniu.
- Raczej kibicowałabyś Hufflepuffowi, a nie mi- stwierdził ze śmiechem- Zdecydowanie trzeba coś zrobić, żeby był. A ty nie grasz w quidditcha.
Patrzył gdzieś w przestrzeń. Przyłożył policzek do włosów dziewczyny, wdychając jej słodki zapach. Ręką, którą trzymał na jej kolanie, zaczął je delikatnie po nim "drapać".

Uczeń Hufflepuffu

- Nie gram, ale od zawsze coś mnie do niego ciągnęło -odparła. Przypomniała sobie jak kiedyś tata zabierał ją na mecze kiedy była jeszcze całkiem mała. Dzięki temu tak lubiła ten sport, chodziaż nie miała odwagi w niego grać.
- Kiedyś będę musiała spróbować - mruknęła pod nosem - ja mogę porozmawiać na ten temat z dyrektorem w najbliższym czasie.
Położyła wygodnie głowę na jego ramieniu patrząc przed siebie. Miała łaskotki, dlatego ledwo powstrzymywała się od śmiechu kiedy wodził ręką po jej kolanie. Było to całkiem przyjemne uczucie, więc przymknęła na chwilę oczy znów czując jego zapach.

Uczeń Slytherinu

- Kiedyś Cię nauczę- obiecał z lekkim uśmiechem- Jesteś odważna. Nie boisz się dyrektora? A poza tym ty byś się raczej nie zgłosiła do drużyny?- bardziej zapytał niż stwierdził.
Delikatnie podniósł głowę, którą trzymał na głowie dziewczyny i przerwał łaskotać jej kolano.

Uczeń Hufflepuffu

Otworzyła oczy cofając głowę.
- Czemu mam się go bać ? Jest potulny jak baranek - zapewniła - z resztą to by była jedynie propozycja. Przez sekundę zastanawiała się co odpowiedzieć.
- Czy ja wiem... Do tego trzeba się psychicznie nastawić. Zależy - wymamrotała stukając swoimi trampkami o podłogę. Siedziała tak w zamyśleniu, postanowiła jutro złożyć wizytę dyrektorowi nie mówiąc o tym chłopakowi. Na jej twarzy pojawił się łobuzerski uśmiech.

Uczeń Slytherinu

Przez chwilę zagapił się na jej trampki, którymi szurała o podłogę.
- A ty jesteś na taką rozmowę psychicznie przygotowana?- zapytał ze swoim częstym uśmieszkiem. Przyciągnął ją do siebie za podbródek tak, że prawie stykali się nosami.