Klasa Wróżbiarstwa

Uczeń Ravenclawu

Vivien weszła do klasy. Usiadła w jakieś wolnej ławce. Ostatnie na co miała dziś ochotę to nauka czegokolwiek. Nie nadawała się do niczego... no może spanie wyszłoby jej całkiem nieźle. Oparła się czołem o blat stolika, mamrocząc "dzień dobry".

Prefekt Naczelny

Przyszła na Wróżbiarstwo pod dość długiej przerwie. Stanęła w drzwiach, zdziwiona, że w klasie jest aż dwóch Ślizgonów. Musiała naprawdę dużo przegapić, od kiedy uczniowie z tego domu chodzili na Wróżbiarstwo? Zawsze jej się wydawało, że większość raczej za nim nie przepada.
- Dobry - przywitała się z Herriet i zajęła swoje miejsce.

Nauczyciel

- Bell jak wrócę do Pokoju Nauczycielskiego, wywieszę ogłoszenie kiedy będzie termin napisania sprawdzianu- powiedziała Harriet- Vivien i Javier wiedzą co dostali?- zapytała.
- Wyjmijcie kartki, dziś zajmiemy się grafologią. Kto mi powie co to jest?

Uczeń Slytherinu

Przytaknął, kiedy usłyszał pytanie. Niechętnie sięgnął do torby i wyciągnął z niej pergamin i pióro. Grafologia… powtórzył w myślach zastanawiając się co o niej słyszał, bo coś na pewno na ten temat obiło mu się o uszy.
- Analiza pisma? – bardziej spytał niż odpowiedział.

Nauczyciel

Harriet kiwnęła głową.
- Tak, dlatego każdy niech wyciągnie kartkę papieru i napisze: Moim ulubionym przedmiotem jest wróżbiarstwo, a pod spodem swój podpis.
Kobieta usiadła przy biurku i czekała aż wypełnią jej polecenia.

Uczeń Ravenclawu

Vivien kiwnęła głową, po czym wyjęła kartkę papieru i swoje czerwone pióro. Zapisała to co trzeba i podpisała się pod tym. Spojrzała na nauczycielkę czekając na kolejne zadanie.

Uczeń Slytherinu

Wywrócił oczami, zaczynając pisać. Drobne pismo zapełniło kartkę, mając do dyspozycji dużo przestrzeni zdanie napisał na środku strony i podpisał się niżej po prawej stronie. Podniósł wzrok patrząc z góry na to co napisał.

Prefekt Naczelny

Pokiwała głową na znak, że zrozumiała i wyjęła pióro oraz pergamin. Napisała to co kazała profesor. Czyżby mieli analizować na ile prawdziwe jest to zdanie u każdego z nich?
Powiodła wzrokiem po wszystkich, zatrzymując się na Harriet. Czekała, aż powie co dalej.

Wbiegł do klasy spóźniony oczywiście.
- Przepraszam za spóźnienie. - Mruknął. - I dobry wieczór.
Usiadł w wolnej ławce i spojrzał na nauczycielkę nie bardzo pewien jak miałby się zachować.

Nauczyciel

- Wyjmij kartkę napisz: Moim ulubionym przedmiotem jest wróżbiarstwo, a pod spodem swój podpis.- powtórzyła Harriet- I powiedz jak się nazywasz. Byłeś już kiedyś na lekcji?
- Jak skończycie to omówie swoje pismo. Może Javier zacznij. Powiedz o wszystkim. Czy jest duże, małe, wąskie, szeroki, odstępy między słowami, popatrz na swoje "i". A na końcu twój podpis.

- Jestem Matt Rausler i jestem tu pierwszy raz. - Powiadomił ją. Wyjął z torby pergamin i pióro. Napisał to co kazała mu nauczycielka i przyjrzał się bliżej pismu. Rozejrzał się po klasie. Jedyną znaną mu osobą była Bell, do której uśmiechnął się lekko.

Uczeń Slytherinu

Podniósł głowę słuchając do końca Harriet, po czym ponownie spojrzał na kawałek pergaminu przed nim.
- Jest przede wszystkim drobne, i bardzo ściśnięte, wyrazy niemal wchodzą na siebie. Jest trochę pochyłe w prawo i wąskie – zaczął mówić – A ‘i’ wygląda jak normalnie no może kropka jest trochę za wysoko. A podpis jest podkreślony. Czy to ma jakieś znaczenie? – spytał – Pełne imię i nazwisko ale to raczej nie jest dziwne. No i chyba to wszystko.

Nauczyciel

- Dobrze teraz reszta też ma opisać- powiedziała patrząc znacząco na trójkę krukonów.
- To, że pismo jest dorbne oznacza, że : ...może mówić o wysokiej komunikatywności, uczuciowości, ale i byciu „jak chorągiewka na wietrze”. W twoim wypadku skłaniałabym się do tego ostatniego nie wiem czy są u Ciebie jakieś skłonności przywódcze i silny charakter, co również mówi to pismo. Pismo jest wąskie wieć jesteś opanowany i ostrożny. Chociaż mała odległość słów świadczy o towarzyskości, to zbyt mała wręcz przeciwnie- to co zbyt duża odległość, czyli osoby ceniące samotność, rzadko skore do pomocy. Wysoka kropka oznacza wysoką wyobraźnię... Co jeszcze nie skomentowałam u Ciebie?

Uczeń Slytherinu

Ze względnym zainteresowaniem słuchał co tego co mówiła, z większością się nie zgadzał ale nie skomentował tego głośno. Z niektórymi rzeczami niechętnie ale w myślach zgadzał się.
- Chyba wszystko – powiedział patrząc się na kartkę, pamiętał jak jeszcze jakiś czas temu miał okropny charakter pisma, rozlazłe i wielkie litery. – I na podstawie tego – podniósł do góry pergamin – można coś ‘wywróżyć’? Przecież charakter pisma się nam zmienia. Kiedy się śpieszymy też wygląda ono inaczej, tak samo jak się przesadnie staramy.

Nauczyciel

- Raczej opisać siebie, a nie wywróżyć. Przy dobrym wyćwiczeniu daje to możliwość opowiedzenia o jakiejś osobie, bez zamienienia z nią słowa. Teraz ty Bell- powiedziała patrząc na krukonkę.