Klasa Wróżbiarstwa

Uczeń Slytherinu

Słuchał uważnie Harriet, pokiwał na końcu głową, że zrozumiał co mu przekazała. Ale i tak wolałby wypić kawę, no ale czasami się nie dostaje to czego człowiek chce.
Sięgnął po filiżankę Vivien z uśmiechem i zajrzał do niej. Oprócz kupki rozmokłych fusów nie widział tam wiele.
Na jaką cholerę zapisałem się na wróżbiarstwo Przeszło mu przez myśl, popchnął swoją filiżankę w kierunku puchonki.
- No i co teraz? – spytał podnosząc wzrok znad kupki rozmokłych fusów.

Nauczyciel

Harriet wskazała na podręcznik.
- Niech każdy z was otworzy na rozdziale o wróżeniu z fusów. Pokręcie trzykrotnie filiżanką w lewą stronę. Spójrzcie na to co widzicie w środku. Powinno wam przypominać... jakikolwiek kształt. Wysilcie wyobraźnię. Powiedzcie co widzicie i sprawdźcie interpretację znaku. Spróbujcie potem spojrzeć na to z innej perspektywy... Które pierwsze? Vivien już to robiła, więc Dor, albo Javier.

Uczeń Slytherinu

Wyciągnął lewą dłoń przed siebie, nie otworzył jeszcze książki ani nic.
- Którą ręką mamy zakręcić? – spytał zastygając. Lekko oparł jeden palec o filiżankę i wyczekiwał odpowiedzi nauczycielki. Nieporadnie otworzył podręcznik drugą ręką, szukając odpowiednich stron. Położył go sobie na kolanach.

- Ja mogę spróbować.- Zgłosiła się otworzywszy podręcznik i zakręciwszy w filiżanką tak jak kazała wróżbitka. Kreatywność to była akurat jej dobra strona więc bez problemu wymyśliła co jej przypominają fusy w filiżance ślizgona.
-To jest chyba słońce czyli to chyba oznacza że wszystko co najgorsze minęło i teraz będzie tylko lepiej.- Wywróżyła patrząc na Profesorkę dość niepewnie.

Nauczyciel

Harriet machnięciem różdżki otworzyła książkę na odpowiedniej stronie.
- To nie ma aż tak istotnego znaczenia, ale lepiej zakręć tą która ma moc. Znaczy tą którą trzymasz różdżkę- powiedziała, upewniając się, żę rozumie o co jej chodzi.
- Świetnie Dor, zdobyłaś 5 punktów dla swojego domu. Teraz sprawdź czy nie przypomina ci to czegoś jeszcze- zachęciła ją nauczycielka- Teraz ty Javier.

Uczeń Slytherinu

Też mu się tak wydawało, odruchowo nawet wyciągnął lewą dłoń. Chwycił za ucho filiżanki i zakręcił trzykrotnie w odpowiednią stronę.
Nachylił się nad nią i przechylał głowę na różne strony szukając czegoś konkretnego w kupce fusów. Słowa Puchonki nie do końca do niego dotarły.
- Wiem! To jest zwierzę – powiedział pewnie, chociaż wcale tak nie było.
Zmrużył lekko niebieskie oczy i pochylił się jeszcze bardziej.
- Jakieś niezbyt dużo… chyba ptak. – spojrzał przelotnie na profesorkę. – Jastrząb… ma takie rozpostarte skrzydła, jakby leciał – wyjaśnił.
Zerknął do książki szukając wyjaśnienia.

Nauczyciel

Harriet spojrzała w filiżankę Vivien, zazwyczaj uniowie nie widzieli tak tak skomplikowanych rzeczy, więc uniosła do góry brwi.
- Jastrząb, czyli nagłe niebezpieczeństwo- powiedziała pokazując chłopakowi odpowiednie słowo w książce.- Co jeszcze możesz powiedzieć na tego co tu jest, Jevier? Ach Vivien i ty też powiedz co widzisz w filiżance Dorindy.

Uczeń Slytherinu

Ha! Jestem mistrzem. Zaśmiał się w myślach. Przekręcając jednocześnie głowę w drugą stronę. Trudno było mu dostrzec jedną rzecz o co dopiero drugą.
Zaczynały go piec oczy od wpatrywania się w filiżankę. Odchylił więc głowę do tyłu dając im chwilę odpocząć.
- Eee – zmrużył oczy – sam nie wiem… wygląda na to, że trzyma coś dużego w dziobie – przekręcił głowę ponownie. – Ale nie... chociaż… - zaczął już się w tym gubić.
Co jak co ale wyobraźnie umiał wysilić, w końcu zajmując się jakiś czas rysunkiem nie polegał wyłącznie na widzianych wcześniej obrazach.
- Jakiś owoc.. ale kto widział jastrzębia z owocem – mruknął do siebie. – A może żołądź – przyszło mu na myśl kiedy znalazł w książce wytłumaczenie.
- Czyli grozi Ci coś niebezpiecznego ale będziesz miała przypływ gotówki – zwrócił się Vivien. – Czy jakoś tak…

Uczeń Ravenclawu

- Przydałoby się- mruknęła sceptycznie Vivien, próbując odczytać coś z fusów puchonki i wertując w tym samym czasie książkę- Powiedzmy, że jest to berło... Więc oznacza to więcej obowiązków, ale można też określić to jako igła, przez no... to coś- powiedziała pokazując w swoje fusy, nie licząc na to, że ktoś będzie wiedział o co chodzi- Można powiedzieć, że dzięki temu, że będziesz miała więcej obowiązków, wpłynął one na to, że znajdziesz szacunek u innych...- "wywróżyła" Vivien zadowolona z siebie.

Nauczyciel

-Dobrze, oboje dostajecie... 10 punktów. Nie będziemy ćwiczyć już wróżenia z fusów. Mam nadzieję, że na następną lekcję przyjdą osoby, które już to ćwiczyły, bo będzie z tego sprawdzian. Stwierdziłam, ze będzie teoretyczny i praktyczny, na teoretycznym będziecie mieli opisaną dłoń, jedynie z pagórkami, które już przerabialiśmy i musimy z niej przepowiedzieć co nieco. Dor i Javier, musicie pożyczyć od kogoś notatki. W praktycznej będzie oczywiście wróżenie z fusów... Ponieważ za tydzień jest sprawdzian, nieodwołalny, nic wam nie zadaję. Możecie iść- Harriet uśmiechnęła się do nich i zaczęła zbierać filiżanki.

Uczeń Slytherinu

Zamknął z hukiem książkę, nie podobały mu się te całe pagórki. Odruchowo spojrzał na swoją lewą dłoń w ich poszukiwaniu. Nie znalazł nic.
Nie lubił uczyć się z notatek szczególnie nie swoich, nigdy nie wiedział wtedy o co chodzi. Odłożył książkę na bok i spojrzał na Harriet.
- Mam pytanie, mogę chwilę zostać? – spytał patrząc wymownie na dwie dziewczyny. Nie chciał załatwiać swoich spraw przy kimś.

Uczeń Ravenclawu

Vivien spakowała rzeczy do torby. Uśmiechnęła się do puchonki. Ach, jaka była dziś miła. Kiedy usłyszała słowa chłopaka uśmiechnęła się lekko pod nosem i zrobiła lekko zaskoczoną minę.
- Do widzenia- powiedziała i wyszła powolnym krokiem, jak zwykle stukając obcasami.

Nauczyciel

- Och tak, oczywiście- powiedziała Harriet spokojnie odstawiając filiżanki na odpowiednie miejsce i czyszcząc je po kolei zaklęciami.
- Do widzenia- dodała widząc wychodzącą Viven i Dor.

Uczeń Slytherinu

- Mogłaby mi pani powiedzieć tak w skrócie o tych ‘pagórkach’? Wiem, moja wina, że nie zapisałem się wcześniej – mówił powoli. Uśmiechając się niemrawo.
- Tak tylko zupełne podstawy… będzie mi prostu łatwiej zrozumieć to całe wróżenie z ręki.
Patrzył wyczekująco na nauczycielkę, przy odrobinie szczęścia go nie pogoni.
- O ile oczywiście, nie będzie to pani profesor z niczym koligowało. – dodał pospiesznie.

Nauczyciel

Harriet usiadła z powrotem na pufkę naprzeciwko chłopaka, uśmiechając się do niego. Roztaczała wokół siebie dość intenstywny aromat ziół i olejków, którymi tak często w ciągu dnia się zajmowała. Poprawiła swoją szarą chustę.
- Jeśli pozwolisz Javier, to wytłumaczę ci to na twojej dłoni- powiedziała nauczycielka wyciągjąc smukłą dłoń, czekając aż położy na nią swoją.