Wielka Sala

Syknęła na dzieciaka tak, że ten, oprócz otwartej buzi, mocno pobladł.
- Bezczelne te maluchy. - prychnęła. - My też takie kiedyś byłyśmy? - zapytała niepewnie. W jej wspomnieniach z młodszych lat, bała się spojrzeć na starszych uczniów, a co dopiero ordynarnie gapić.

Uczeń Hufflepuffu

Parsknęła śmiechem.
- My byłyśmy o wiele gorsze... - wstała ociężale i podała rękę Lind. - Poza tym chyba bałyśmy się najstarszego rocznika. - powiedziała po krótkim zastanowieniu. Ile razy ktoś lewitował do góry nogami przez jakiegoś siódmoklasistę?

Pokiwała głową z namysłem, chwytając dłoń Cass i wstając przy jej pomocy.
- Faktycznie, groźba tego, co się z nami stanie, jak wpadniemy na starsze roczniki robiła swoje. - potwierdziła, wzdrygając się na samo wspomnienie "starszaków".

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiała się.
- A teraz to my stałyśmy się groźbą. Cudowne uczucie! To takie... - wzięła głęboki oddech jakby rozkoszując się chwilą - Kurczę no, brakuję mi słowa. - zrobiła smutną minę. - Lepiej chodźmy się napić w końcu tej kawy. Zrobiłyśmy już niezłe wejście smoka.

-Sorka za spóźnienie, ale czarny kot przebiegł mi drogie i musiałam zawrócić. - skłamała dla żartu, nie chcąc im opowiadać prawdziwej historii. Upiła łyk cappucino i załozyła nogę na nogę.
-Okey...Proszę o relację z waszego wielkiego wejścia. - usmiechnęła się promiennie.

Poczochrała żartobliwie włosy Vanessy, siadając obok dziewczyn i nalewając kawy do największych kubków.
- Mmmm... pachnie bosko! - rozmarzyła się, rozkoszując się aromatem napoju. - Doskonale rozumiem, co masz na myśli, Cass. - dodała po chwili, upijając łyk. - Ness, żałuj, że nie widziałaś! Ratowałam Cassie przed niewidzialnym kawowym potworem, ale ten był silniejszy i nas wciągnął do WS tak, że wywaliłyśmy się centralnie w wejściu. Pierwszaków zatkało. - wskazała palcem małego chłopca, którego mina wciąż pozostawiała wiele do życzenia.

Roześmiana poprawiła sobie włosy.
-Nie widziałam...?-szepnęła do Lind, mrugając do niej.
Zmroziła chłopczyka spojrzeniem, a ten w końcu odwrócił się.
-Dobrze wiesz, Lind, że mnie trudno zaskoczyć. - wytknęła jej język - Ale ten kawowy potwór mnie intryguje. Czytałam wiele książek ONMS i jakoś na niego nie natrafiłam.

Uczeń Hufflepuffu

- Kawa! - jęknęła wyciągając ręce po napój. Błogi zapach podrażnił jej nos. Mruknęła z zadowolenia i przyciągnęła kubek z kawą. - Kawcia, kawcia, moja kawcia - pogładziła go czule i napiła się łyka - Cudo. Lind, myślę, że ich zatkało, ale wcale się nas nie boją... Oni po prostu próbują sobie przypomnieć numer do psychiatryka.

Także wytknęła język na Van i zrobiła głupią minę, mając gdzieś to, co sobie pomyślą ci, którzy je obserwują, a nie wiedzą, o co chodzi.
- Więc jest to swoistego rodzaju lęk! - zaśmiała się z słów Puchonki, delektując się kawą. - Jezu, pewnie sobie poparzę język. - stwierdziła. Napój był bardzo gorący, ale Ros wcale na to nie zważała. W jej głowie panowała jedna myśl: napić się kawy.

Uczeń Slytherinu

Głodna i przemoczona Hanna udała się do wielkiej sali. Usiadła przy stole ślizgonów i sięgnęła dzbanek z herbatą, nalała sobie do szklanki po czym objęła ją zmarzniętymi rękoma. Jednak wizyta nad jeziorem w taką śnieżyce to nie był najlepszy pomysł. Sięgnęła po tosta.

Uczeń Hufflepuffu

- Jak sobie poparzysz język... - zaczęła i dorwała się do kubka z kawą. - Będzie to kontynuacja wspaniałej przygody! - napiła się ponownie kawy, rozkoszując jej smakiem i zapachem. - Wiecie co... Zróbmy coś głupiego. - powiedziała stanowczo, robiąc charakterystyczną minę. Potrzebowała jakieś przygody, adrenaliny. Oczy błyszczały jej dziwnym blaskiem. Już nawet zmęczenie zniknęło, dając miejsce chęci zrobienia czegoś nowego.

Mimo że nigdy tak nie robiła, wypiła kawę duszkiem, nie odrywając się na chwilę. Gdy już odstawiła pusty kubek na stół, przemyślała propozycję Cassie.
- Dla mnie bomba. - oświadczyła w końcu, a jej oczy stopniowo zaczynały się coraz bardziej świecić. - Jakieś konkretne pomysły?

Uczeń Hufflepuffu

Cass jęknęła, patrząc na Lind.
- Nie no, słońce, ja myślałam, że to Ty będziesz miała jakieś pomysły... Wpada mi na myśl tylko odwiedzenie fontanny na dziedzińcu i kąpiel w niej, ale jest za zimno. - wzruszyła ramionami.

Wzdrygnęła się mimowolnie.
- Ledwo się rozgrzałyśmy po spacerze na polanie, a Ty już chcesz się mrozić? Dręczą Cię myśli samobójcze? - zapytała tonem psychoanalityka, aż skręcając się ze śmiechu. - Może... ponaklejałybyśmy Zaklęciem Trwałego Przylepca naklejki z konikami Pony w sali do Transmutacji? - zapytała, konspiracyjnie się pochylając nad stołem, żeby nikt inny nie usłyszał.

Uczeń Hufflepuffu

- Ależ ja lubię się mrozić! - prychnęła oburzona. - Tak i warto użyć jeszcze zaklęcie Kameleona, by w razie czego, jak ktoś wpadnie, nas nie zauważył. Ale coś można dodać jeszcze z prezencie dla profesora... Specjalnego! Wchodzicie w to? - spytała bardzo cicho, uważając na podsłuchujących