Polana

Uczeń Hufflepuffu

Megan słysząc śmiech Aarona uśmiechnęła się szeroko, po czym urwała kwiat lawendy, który rosną koło jej nogi. Słysząc o pomyśle krukona spojrzała na niego jeszcze z większym uśmiechem.
- A wiesz, że to nie jest głupi pomysł...tylko - Megan spojrzała na tą samą kałuże, co przed chwilką Aaron - kulki z błota? Hmn...mogłam coś innego założyć, ale skąd mogłam wiedzieć, że spotkam ciebie.

Uczeń Ravenclawu

Aaron spojrzał na puchonkę swymi zielonymi oczami niezmiernie się jej przyglądając. Sukienka w kolorze chabrowy, rozwiane włosy do tego ten kwiat lawendy, który trzymała jak coś naprawdę wartościowego. Dziewczyna sprawiała wrażenie bardzo sympatycznej osoby, miała w sobie taką delikatność i radość.
- Hmn.. w takim razie Megan będziemy musieli przełożyć naszą bitwę na inny dzień, ale nie myśl, że się z niej wywiniesz.. - rzekł siadając na trawie z łobuzerskim uśmiechem.

Uczeń Hufflepuffu

Wyszła na błonia, rozkoszując się delikatnymi muśnięciami wiatru, który drażnił jej bladą skórę. Nie wiedziała czemu, ale czuła, że musi znaleźć się na polanie, dlatego też udała się w jej stronę. Z dala ujrzała sylwetkę znajomej jej puchonki, oraz jakiegoś chłopaka, więc postanowiła nie podchodzić za blisko, żeby im nie przeszkadzać. Nie należała do osób, które wtrącają się w czyjeś rozmowy, dlatego też z chęcią pooglądała ich sobie z dala i mogła nawet powiedzieć, że do siebie pasują, bo oboje jakoś tak uśmiechali się do siebie szeroko. Wiadomo, że nie był to konkretny powód, ale Christy miała takich parę. Odgarnęła w tył kosmki włosów, które wpadały jej uparcie do oczu i położyła w trawie, przymykając powieki.

Uczeń Hufflepuffu

Zakładasz, że się boję? O nie mój drogi bitwa będzie tylko musimy znaleźć jakąś amunicję. - Megan nie została chłopakowi dłużna i także posłała mu łobuzerski uśmiech, po czym rozglądnęła się po polanie.
" Czy mnie oczy mylą?".
- Christine?...- puchonka spojrzała przepraszająco na chłopaka. - Za chwilkę wrócę, muszę tylko się z kimś przywitać.
Meggie nie mogła uwierzyć.
- Christine! - dziewczyna uściskała ją na powitanie - Gdzieś ty się dziewczyno podziewała? Całe wieki cię nie widziałam!

Uczeń Ravenclawu

Chłopak zaśmiał się gardłowo. Ta dziewczyna jest naprawdę sympatyczna.
Aaron nagle zauważył czyjąś postać, była to, o ile go wzrok nie mylił, dziewczyna. Miał wrażenie, że ją znał, ale chyba tylko zwidzenia. Aaron widząc, że Megan go na chwilę zostawiła wstał powoli i przyglądnął się całe sytuacji. Dziewczyny najwyraźniej musiały być przyjaciółkami. Chłopak uśmiechnął się do ...Christine. Teraz już znał imię nowo przybyłej puchonki dzięki Megan.

Uczeń Hufflepuffu

Christine zauważyła, że jak na puchonkę była strasznie energiczna i nigdy nie widziała, jak Megan chodzi ze spuszczoną głową w dół. Uniosła swoją głowę w górę i popatrzyła na nią z szerokim uśmiechem, obejmując ją.
- Tu i tam - powiedziała kiwając się na boki razem z Meg w objęciach - o to samo mogłabym zapytać Ciebie.
Mówiąc to puściła przyjaciółkę i położyła ręce na biodrach, czekając na wyjaśnienia z jej strony. Wydawało jej się, że ciągle mijały się w murach zamku, bo w końcu nie był on taki mały ! Zerknęła kątem oka na krukona, który wydał się jej całkiem przystojny. Ostatnio nie myślała o nikim innym tylko o chłopaku właśnie z tego domu za którego miała wyjść za mąż. Jeszcze nie mówiła o tym Megan, bo czekała na odpowiedni moment. Odwzajemniła lekko uśmiech i wbiła wzrok w ziemię.

Uczeń Hufflepuffu

Megan nie mogła przestać się cieszyć.
- Hmn...gdzie ja była? Tu i tam. - Zacytowała z szerokim uśmiechem słowa Christine. Ostatnim razem widziały się w kuchni, a potem...jej przyjaciółka przepadła jak kamień w wodę. No i rzecz jasna widziały także się na imprezie, później wszystko Megan miała wszystko zamazana, jakby był to tylko jej sen. Przez cały ten czas Meggie poznawała nowych ludzi, miała na myśli rzecz jasna krukona z którym przed chwilą prowadziła konwersacje na temat bitwy. Puchonka zauważyła, że Christne spogląda na Aarona.
- Chdź moja droga, przedstawię cię. - Meg wzięła przyjaciółkę pod rękę i udały się razem w stronę samotnego krukona.

Uczeń Hufflepuffu

Dała pociągnąć się za rękę w stronę kurkona, chociaż nie bardzo chętnie patrzyła na to wszystko.
- Nie będę wam przeszkadzać ? - spytała, bo właśnie o to jej chodziło. Podążała wzrokiem za ich stopami, które wręcz zdawały się rwać od ziemi, żeby jak najszybciej podejść do krukona. Gdy już znalazły się koło niego, Christine zakłopotana popatrzyła na przyjaciółkę i ponagliła ją dłonią, bo sytuacja nie była za ciekawa na tą chwilę.

Uczeń Hufflepuffu

- Oczywiście, że nie będziesz nam przeszkadzać - Megan posłała przyjaciółce ciepły uśmiech, a widząc jej zakłopotanie uśmiechnęła się jeszcze szerzej. - Nie bój się, on nie gryzie.
Dziewczyną nie wiele zajęło dotarcie do krukona. Megan widząc, że chłopak już stoi i uśmiecha się przyjaźnie poczuła w sercu dziwne ciepło.
- Aaron poznaj moją przyjaciółkę Christine. Christine poznaj człowieka z którym toczyła bitwę na kulki z kurzu, Aarona. - Megan zaśmiała się serdecznie, po czym spojrzała na ich dwójkę.

Uczeń Ravenclawu

Aaron wyczuł wahanie puchonki, a słysząc słowa Meg na temat tego, że nie gryzie zaśmiał się po cichu.
- Nie masz czego się bać Christine, jak już to ujęła Megan, ja nie gryzę. - Aaron uśmiechnął się do oby dwóch dziewczyn, po czym podał puchoncę rękę w geście powitalnym - Miło mi cię poznać. Czyli mam zaszczyt poznać przyjaciółkę Meggie.