Ulica Główna

Uczeń Hufflepuffu

Podniosła głowę, która znajdowała się centymetr od śniegu i ponownie skorzystała z pomocy Jaya. Znowu się zaśmiała nie przeszkadał jej śnieg na jej kurtce i wystającej szacie, bo po ognistej whisky nie czuła zimna.
- Hogsmeade jest duże... - powiedziała patrząc nadal w górę, czuła na sobie wzrok chłopaka - co powiesz na to, żebyśmy gdzieś usiedli ? Wielki dąb na błoniach jest nie daleko w sumie... A może wrzeszcząca chata ? -zapytała, spojrzała swoimi oczami na niego. Nie zupełnie wiedziała co mówi, jednak i tak o dziwo mówiła ładnymi zdaniami, bez przekręcania wyrazów.
- Jest noc, czy mi się wydaje ?- zapytała odgarniając włosy do tyłu. Straciła poczucie czasu, jeszcze niedawno byli na wieży. Nie przeszkadzało jej to, zawsze była zdania, że z ciekawymi ludźmi czas płynie o wiele szybciej. Tym razem nie wiedziała czy to przez alkohol czy nie.

Uczeń Slytherinu

- Wrzeszcząca Chata?- W zasadzie ostatnie na co miał ochotę to siedzenie po pijaku, z równie pijaną dziewczyną w jakimś miejscu, gdzie są duchy, ale... I tak w takim stanie prędzej się zabiją, niż dolecą do zamku. A poza tym nigdy tam nie był.
- Dobra pójdziemy tam- powiedział spokojnie, chociaż w zasadzie wcale nie był spokojny, ale alkohol dodawał odwagi. Wziął w do jednej ręki miotłę, a drugą wziął pod łokieć rękę Christiane. Chata była zasadzie niedaleko.
- Tak, mała, jest noc- oznajmił kierując się w stronę chaty.

Allison spacerowała ulicą, rozglądając się dookoła. O dziwo, nikogo nie spotkała. Wsunęła ręce do kieszeni płaszcza i przyspieszyła kroku. Zastanawiała się, którą gospodę wybrać.

Uczeń Slytherinu

Zadowolony wracał ze stacji, zapełnił swoje srebrne pudełeczko, tym razem po bardziej przystępnej cenie. Szedł powoli, trzymając ręce w kieszeni. Nie chciało mu się wracać do zamku. Usiadł na pierwszej lepsze ławeczce i zwrócił oczy w stronę nieba.

Lekko przekrzywiła głowę, gdy dostrzegła chłopaka trzymającego w dłoniach intrygujące, srebrne pudełeczko.
Właściwie bez wahania usiadła obok niego po czym zarzuciła nogę na nogę.
- Witam. - spojrzała na chłopaka. Ślizgon, jeśli wierzyć herbowi, który widniał na jego kurtce.

Uczeń Slytherinu

Niechętnie zerknął kto usiadł obok niego. Widząc ładną brunetkę uśmiechnął się do niej, schował srebrne pudełeczko do wewnętrznej kieszeni płaszcza. Wyciągnął nogi przed siebie i rozłożył ręce na oparciu ławki.
- Witam- odpowiedział unosząc wyżej kąciki ust.

No cóż. Gdy pudełeczko zniknęło z zasięgu jej wzroku, musiała sobie znaleźć nowy obiekt obserwacji. Uśmiechnęła się lekko do Ślizgona.
- Moja ciekawość chyba nie zna granic. Powiedz mi, co kryje tamto pudełeczko? - uśmiechnęła się niewinnie, ale też zadziornie.

Uczeń Slytherinu

- To pudełeczko kryje rzeczy z pewnością nie odpowiednie dla małej, niewinnej puchonki- powiedział pewnym tonem, przelotnie patrząc na znak Hufflepuffu, zdobiący jej ubranie.

- Mała, niewinna puchonka? - wywróciła wymownie oczami po czym skrzyżowała ręce na piersiach. - Chyba nie wiesz z kim rozmawiasz. - uniosła dumnie głowę, ukrywając rozbawienie. Ile razy musiała już udowadniać, że nie jest rasową puchonką... Lecz za każdym razem starała się to robić inaczej.

Uczeń Slytherinu

Wzruszył ramionami. Spojrzał ponownie na dziewczynę i obleciał ją wzrokiem od stóp do głów.
- W zasadzie nie wiem- odpowiedział z uniesionymi brwiami.

- Allison McMontt. - przedstawiła się. - Wy, Ślizgoni, wszyscy jesteście tacy sami. - westchnęła. Teatralnie poprawiła fryzurę. Zawsze całkiem dobrze wychodziło jej granie głupiutkiej puchonki. Potem z prawdziwą satysfakcją wyprowadzała ludzi z błędu. Zastanawiała się, jak długo wytrzyma ten chłopak.

Uczeń Slytherinu

-To prawda- powiedział łobuzersko uśmiechając się- A uważaj, bo ja mam słabość do ślicznych puchonek.
Na dowód tego pogłaskał ją jedną ręką po włosach, by potem z powrotem położyć ją na poręczy ławki.

A jednak jest wytrzymały. Spojrzała na niego spode łba.
- Widzisz jak łatwo jest ocenić ludzi po pozorach... - zacmokała teatralnie. Lekko się od niego odsunęła i położyła między nimi torebkę.
- Mała barykada, by nie poniosły Cię emocje. - uśmiechnęła się szelmowsko.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiał się widząc torebkę między nimi.
- Naprawdę myślisz, że mnie powstrzyma? Wątpię żeby ta mała torebeczka powstrzymała moje rozchwiane emocje- powiedział podkreślając ostatnie słowo.

- Czyżby? A ta mała torebka lądująca na Twojej twarzy też nie pomoże? - spytała, poruszając znacząco brwiami. Po chwili uśmiechnęła się z lekkim rozbawieniem.
- Wybacz, że zniszczyłam Twój stereotyp uległej puchonki. - powiedziała z udawanym żalem.