Nad Jeziorem

Uczeń Slytherinu

- Mogę, a wręcz muszę, i na pewno to zrobię - wzruszyła ramionami - tak, tak do kolejnego spotkania Jay! - zaakcentowała jego imię.
Dobrze się z nim dziś bawiła, ale wiedziała, że jeżeli nie chce się zakochać musi z nim chwilę pograć, tak by poczuła, że nie chce go na stałe. W końcu wydawał się ciągle zmieniać panienki, a nie chciała być jedną z wielu. Kto wie ile panienek pocałowałaby równocześnie całując się z nim, w sensie, że każdą jego poprzednią .Wiedziała tylko, że kiedyś i tak go "spróbuje".
- See ya - dodała ciszej.
Jakiś czas później również wstała z konaru i ruszyła do zamku. Stawiając ostrożne kroki, tak by nie domoczyć butów.

Matt obserwował jak dwójka ślizgonów przez chwilę rozmawiała ze sobą.
- Nie lubisz jej ? - Zapytał wskazując głową na blondynkę. Dobrze widział grymas jaki wystąpił na twarzy Vivien po jej przybyciu. Westchnął cicho.
- Jakoś nigdy nie interesowało mnie życie mugoli. To znaczy jest pewnie interesujące, ale nigdy mnie nie ciekawiło. - Wzruszył ramionami, sam gubiąc się w wypowiedziach.

Uczeń Ravenclawu

Wzruszyła lekko ramionami. Jakoś wolała nie wspominać, że naprawdę nie potrafi pokazywać, że kogoś jak kogoś nie lubi ukazuje to wyjatkowo szczegółowo.
- Tak, nie przepadam za nią, ale Jay jest jeszcze gorszy- mruknęła niechętnie, odgarniając z twarzy włosy. Kiwnęła głową, kiedy wspomniał o mugolach w zasadzie znaczna mniejszczość przepadała za nimi.
- A interesujesz się czymś? Ja lubię jeszcze zaklęcia. No i transumtacja... dość mi wychodzi.

- Muzyką. Gram na gitarze. - Stwierdził lekko wzruszając ramionami. Nagle uświadomił sobie, że może jednak dziewczynie chodziło o konkretny przedmioty, którego nauczają w Hogwarcie. - Lubię wróżbiarstwo, niezbyt mi to wychodzi, ale interesuje mnie to całe przepowiadanie przyszłości i możliwość określenia cech charakteru po fusach i takich tam.

Uczeń Ravenclawu

- Wróżbiarstwo? To dość dziwne, mało osób nteresuje się wróżbiarstwem- zmarszczyła brwi. Po chwili wyjęła ze swojej torby fioletowe trampki i zmieniła je, chowając szpilki do torby.- W zasadzie też chodzę na wróżbiarstwo, czemu nigdy Cię nie zauważyłam- kontynuowała zakładając obuwie.
Dopiero po chwili doszedł do niej sens słów chłopaka.
- Zagraj mi na gitarze!- powiedziała i wstała szybko i zaczęła skakać- Mogę Ci tańczyć śpiewać, grać z Tobą, robić striptiz...- wyliczała skacząc, w zasadzie bez powodu, wokół chłopaka.

Uczeń Gryffindoru

Pogoda zachęcała do wyjścia na błonia, nie mógł więc teraz siedzieć w zamku. Przebiegł przez dziedziniec i pobiegł prosto nad jezioro, podświadomie liczył aby spotkać się z kimś znajomym. A może nawet kogoś kogo nie znał. Lubił poznawać nowych ludzi i uznał, że to będzie odpowiednie miejsce. Zawsze ktoś był nad jeziorem.

Uczeń Hufflepuffu

Pogoda zachęcała do wyjścia na zewnątrz, co też Christine uczyniła z radością. Swoje długie włosy spięła w luźny i niedbały kok. Ubrała rurki i czarną bluzkę na ramiączkach na której miała zwiewną koszulę w kratkę. Jako, że było strasznie ciepło postanowiła wybrać się nad jezioro, przy którym zawsze wiał delikatny wiatr. Z daleka zobaczyła jakiegoś chłopaka. Nie wahając się usiadła niedaleko niego wychylając twarz w stronę słońca.
- Cześć - powiedziała uśmiechając się perliście.

Uczeń Gryffindoru

Patrząc w wodę nie zarejestrował dokładnie momentu w którym znalazał sie obok niego dziewczyna. Ale jak tylko ją zauważył uśmiechnął się szeroko.
- Hej. Pogoda aż zachęca do przyjścia tutaj. Dziwię, się tylko, że nia ma tutaj całego zamku. Nie uważasz, że to trochę dziwne? - spytał a po chwili zreflektował się.
- Jestem Virtus. Virtus Farvill.

Uczeń Hufflepuffu

Pokiwała delikatnie głową i przesunęła się pod drzewo, by oprzeć się o korę.
- Dokładnie. Ah, ta dzisiejsza młodzież - zaśmiała się. Odgarnęła włosy do tyłu, a pojedyncze kosmki lekko porywał wiatr.
- Christine Davis - zerknęła kątem oka na Virtusa i śmiało poklepała miejsce koło siebie - chodź, nie gryzę.
Zaśmiała się pod nosem poddając się słońcu i wiosennemu wiatru.

Uczeń Gryffindoru

Nieśpiesznie podszedł do dziewczyny, spodobał się mu odcień jej włosów. Był taki dziwny ni to brązowy ni rudy. Nie znał się ta tym za dobrze, ale nie przeszkadzało mu to w podziwianiu go.
- Na pewno? - zmrużył oczy, przyglądając się jej - Lubię swoje ręce i chce żeby zostały na swoim miejscu jeszcze jakiś czas - zaśmiał się, opierając się o drzewo obok niej.
- Christine, Christine... jakie jest zdrobnienie? Bo nie chce powiedzieć czegoś za co mogłabyś mnie pozbawić na przykład ręki?

Uczeń Hufflepuffu

Wyszczerzyła się do chłopaka poprawiając swoją koszulę.
- Twoje ręce zostawię w spokoju, chyba... - powiedziała pokazując mu język. Podciągnęła kolana tuż pod brodę, z uśmiechem na ustach.
- Christy - odparła krótko wzruszając ramionami. Spojrzała na taflę wody, przez chwilę nie odrywając od niej wzroku.
- Jak ja bym chciała już popływać - westchnęła cicho biorąc do ręki źdźbło trawy i przyglądając się mu - jest strasznie gorąco.
Skrzywiła się lekko i oparła głowę o drzewo.

Uczeń Gryffindoru

- Oj czyli muszę uważać - schował ręce za siebie, nie znaczyło to, że obawiał się o nie. Przynajmniej nie w tym momencie.
- A co do pływała zaraz można to zrobić - uśmiechnął się przebiegle i w następnej chwili trzymał już Christy na rękach i szedł w stronę jeziora.
- Jesteś niebywale lekka - podrzucił ją nie za wysoko - Jadasz coś w ogóle? - zmarszczył brwi i zatrzymał się przy linii wody. - To jak idziemy popływać. I nie wyrywaj się. Chyba, że spotkanie z ziemią a raczej już wodą jest czymś czego pragniesz.

Uczeń Hufflepuffu

Otworzyła szeroko oczy, kiedy ją podniósł. Gdy nią podrzucił pisnęła dość głośno.
- Jadam aż za wiele - powiedziała kurczowo trzymając się jego koszuli tak, jakby bała się, że zaraz rzuci ją w ciemną toń tafli.
- Nie ! Nie ! Virtusie ! Odstaw mnie ! - krzyczała dusząc się ze śmiechu - A jak już to zrobisz, to ja wrzucę tam Ciebie !
Zaczęła się wyrywać, jednak nic z tego, chłopak był za silny. Gdy wspomniał, że ją upuści przestała cokolwiek mówić mrugając słodko do niego.
- Proooszę - odparła i zmarszczyła śmiesznie nos.

Uczeń Gryffindoru

Nie miał najmniejszego zamiaru jej puścić, przynajmniej nie teraz.
- Christy, zaraz ogłuchnę - zaśmiał się i odszedł od wody, gdzie zaczął się kręcić w kółko. - Lepiej, żeby nie zakręciło mi się w głowie bo wyląduje na Tobie - ostrzegł.
Zaczął kręcić się szybciej i podniósł głowę aby spojrzeć na niebo.
- Zobacz jak chmury się szybko przesuwają - krzyknął do niej i poczuł jak zaczyna kręcić mu się w głowie. Nie był to dobry znak. Zwolnił.
- Zmieniam zdanie, ważysz tyle co mały słoń - starał się zgrabnie odstawić ją na ziemię zanim ugięły się pod nim kolana od tego kręcenia, oddychał ciężko i usiadł po turecku. Wyrównywał przez dłuższą chwilę oddech.
- Chyba straciłem kondycję przez tą zimę.

Uczeń Hufflepuffu

Christine wybuchnęła śmiechem, nareszcie trafił się ktoś, kto potrafił ją rozśmieszyć. Odetchnęła z ulgą, gdy poczuła grunt pod nogami. W momencie gdy chłopak usiadł na brzegu popchała go do wody.
- A masz ! - krzyknęła tarzając się po trawie ze śmiechu, gdy zobaczyła, że wylądował w jeziorze.
- Skoro straciłeś kondycję, możesz popływać. I co, ciepła ? - zapytała trzymając się za brzuch. Uśmiechnęła się unosząc z rozbawieniem jedną brew.