Nad Jeziorem

Uczeń Slytherinu

[dobrze

]
- No wiesz, to ja się przy Tobie wywaliłam dwa razy, a nie Ty przede mną.
- Też szósta. Jeszcze tylko rok i koniec ze szkołą. Co zamierzasz robić po Hogwarcie? – spojrzała na krukona.
Mimo ze wpadła w śnieg, to było jej ciepło. Nie widząc sensu stania w jednym miejscu położyła się, teraz celowo, na plecach i zaczęła robić aniołka.

Uczeń Ravenclawu

- Wiesz... w sumie jeszcze się nad tym nie zastanawiałem - powiedział poprawiając sobie fryzurę - a ty masz jakieś plany ? - zapytał zaciekawiony. Z Andreą rozmawiało mu się jakoś... bezstresowo i spokojnie. Usiadł koło niej i przyglądał się jak robi aniołka na śniegu, zaśmiał się i usiadł nieco wyżej, żeby oprzeć się o drzewo.

Uczeń Slytherinu

- Nie mam żadnych, sprecyzowanych planów. Ciągnie mnie do eliksirów. Tylko i wyłącznie do tego. Chociaż ojciec mówi, że to jest bezsensowne. Woli, abym pracowała w Ministerstwie Magii we Włoszech. Powiedziała, że tam dopiero będę mogła się dalej rozwijać. Wątpię jednak, aby mnie tam przyjęto….
Podniosła się, przyglądając swojemu dziełu. Wyszedł troszeczkę krzywy i zostały na nim odciski butów i rąk. Na jej twarzy, przez cały czas, gościł uśmiech.

Uczeń Ravenclawu

Cały czas patrzył na nią uważnie.
- Ministerstwo Magii ? A chciałabyś ? Czy tylko pod wpływem ojca tak mówisz ? - zapytał. Zaczęło się ściemniać i powoli nad stawem pokazał się księżyc. Odbijał się niewyraźnie od tafli lodu, przez chwilę chłopak się zapatrzył i oparł głowę o korę drzewa.

Uczeń Slytherinu

- Praca w biurze? Nie, to nie dla mnie. Nie wysiedziałabym tyle czasu w jednym miejscu…
Także zauważyła księżyc. Skrzywiła się. Księżyc na niebie był jeszcze prawie cały. Przecież niedawno była pełnia.
- Może wrócimy do zamku? Zimno mi się zrobiło – powiedziała. Złe wspomnienia powracały co noc.

Uczeń Ravenclawu

- Jasne - powiedział i szybko wstał, potykając się o korzeń drzewa przy którym siedział.
- Ciągle wygrywasz w potykaniu się, jest dwa do jednego - powiedział szczerząc zęby - gdzie dokładnie chcesz iść ? - zapytał idąc z nią w stronę zamku. Trochę się dziwił dziewczynie, że nie postawiła na swoim co do przyszłej pracy. Uważał za bezsensowne robić, czego się nie lubi.

Uczeń Slytherinu

- Co powiesz na pokój życzeń? – zasugerowała. – Tam znajdziemy to, czego będziemy chcieli.
Jak się cieszyła, że Randy’en nie chciał zostać na błoniach.
- Niedługo będzie trzy do jednego – wystawiła mu język. Jak na razie miała dobry humor. Może nic go dziś nie popsuje?

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się krótko
- A zakład ? - zapytał się wyciągając rękę z kieszeni kurtki i licząc, że dziewczyna przyjmie "wyzwanie". Przez chwilę przyglądał się jej, wydawała się mu całkiem ładna. W świetle nocy wyglądała inaczej i możliwe, że jeszcze piękniej.
- Pokój życzeń ? Czemu nie... - odparł i weszli przez drzwi do zamku.[/i]

Uczeń Ravenclawu

Nie zwróciłam nawet najmniejszej uwagi na dwoje ludzi, którzy stali niedaleko mnie. Ziewnęłam trochę i usiadłam na śniegu. Co tam, tyłek będę miała mokry. Wzięłam ulepiłam śnieżkę i z nudów rzuciłam ją w kierunku rzeki. Nic się nie stało, bo w końcu rzeka była zamarznięta. Po chwili wstałam, otrzepałam się i poszłam do zamku.

Uczeń Ravenclawu

Ponownie wywróciłam oczami. Cóż miałam robić. Było okropnie nudno, tak więc spojrzałam przelotnie na ludzi, którzy stali niedaleko. Wstałam z śniegu i zaczęłam się otrzepywać ze śniegu. westchnęłam cicho i poszłąm do dormitorium.

Uczeń Slytherinu

Destiny westchnęła i odwróciła się zamaszystym ruchem. Skierowała swe kroki do zamku, po drodze bawiąc się bransoletkami zawieszonymi na nadgarstkach. Minęła błonia i weszła do zamku.

Uczeń Slytherinu

Wyszedł na błonia kierując się w stronę jeziora. Poprawił czapkę i szalik po czym wszedł na lód sprawdzając jego twardość. Szkoda tylko, że po ostatniej próbie ślizgu miał sporego siniaka. Wolał nie próbować drugi raz, więc za pomocą ciężkiego patyka rozłupał lód i rzucał nim jak najdalej.

Uczeń Slytherinu

Destiny długo szukała sobie miejsca do rozmyślań, ale w końcu jednak jezioro wydało jej się najodpowiedniejsze - mimo wszystko tam ludzie byli zbyt zajęci sobą nawzajem, by zauważyć jej obecność. Wyszła więc z zamku, jak zwykle w swoich ulubionym, czarnym płaszczu, który podkreślał jej talię. W czasie, gdy szła, rozpuściła włosy, które opadły kaskadami na jej plecy. Doszła do jeziora i zapatrzyła się w dal. Dopiero po chwili dostrzegła nieopodal chłopaka, którego widziała już w Wielkiej Sali. Wcześniej nie zwróciła uwagi na jego aparycję, ale musiała przyznać, że był przystojny. Uśmeichnęła się pod nosem.
- Cześć - powiedziała w jego kierunku.

Uczeń Slytherinu

- Cześć, Destiny. - odpowiedział, odwracając się do dziewczyny i obdarowując ją przy okazji uśmiechem. - Ślicznie dzisiaj wyglądasz. Może mały spacer?
Nie wiedział co go naszło, ale chwila towarzystwa mu nie zaszkodzi. Ostatnio ciągle szwendał się sam, więc teraz zasmakuje trochę rozmowy.

Uczeń Slytherinu

Destiny była tego jak najbardziej świadoma, ale uśmiechnęła się potulnie w odpowiedzi na komplement.
- Nie mam nic przeciwko - powiedziała i podeszła do niego.