Kuchnia

- Oby tylko nie na gorsze.- opowiedziała i zamilkła. Podeszła do buteleczki z sokiem dyniowym. Wlała o szklanki i napiła się.
- Ale mnie głowa boli.- szepnęła. Zaczęła masować obolałe miejsce. Popatrzyła zmęczonym wzrokiem na Hannę.

Uczeń Slytherinu

-Nie wyglądasz najlepiej-podeszła do niej i dotknęła jej czoła.
-Chyba jesteś przeziębiona-westchnęła cicho-Powinnaś odwiedzić skrzydło szpitalne, bo chyba masz gorączkę.

- Masz racje, z tą łaką to był chyba zły pomysł.- uśmiechnęła się. Podeszła do drzwi wyjściowych.
- Mam nadzieję, ze cię nie zaraziłam.- powiedziała szybko. Zaczęło ją coś drapać w gardle. Na szczęście jeszcze nie miała zatkanego nosa, ale ból głowy się nasilał. Westchnęła cicho, tak aby nikt tego nie słyszał. Nie lubiła chorować.

Uczeń Slytherinu

-Nie, no co ty-uśmiechnęła się.
-Jesteś okropnie blada-zauważyła i chwyciła butelkę soku dyniowego.
-Radzę ci się ubrać w bardzo gruby sweter-powiedziała-I szal i oczywiście grube skarpety.

-No to pa. Ciekawe ile dni będę przykuta do łózka.- mruknęła. Wyszła z kuchni i udała się do wieży. ,,Że tez wspaniały dzień musi się tak kończyć'' pomyślała gdy szła przez zatłoczone korytarze. Po paru minutach dotarła do kołatki.

Uczeń Slytherinu

-Pa-pomachała jej na pożegnanie i dopiła sok dyniowy. Leniwie przeciągnęła się i zeskoczyła z blatu kuchennego. Hanna stwierdziła, że i jej przyda się krótka drzemka, więc ruszyła w stronę lochów.

Uczeń Hufflepuffu

[Sorry, że mnie nie było. Co się dzieje?]

Uczeń Hufflepuffu

Wytarła twarz chusteczką, dziękując cicho krukonce. Choć nie chciała tego robić, bo czuła w tym jakąś frajdę. Straciła w końcu kontrolę!
- To co teraz?

[nic my dalej gotujemy]

Uczeń Hufflepuffu

-Eee... A na czym skończyłyśmy?-Książka się zamknęła, więc zaczęłam ją kartkować w poszukiwaniu przepisu na ciasto. Gdy w końcu go znalazłam spojrzałam na garnki-Teraz trzeba wysmarować tortownicę masłem i posypać bułką tartą.

Uczeń Hufflepuffu

- Wybacz, ale ja szczęścia do otwierania nie mam- skrzywiła się niepewnie patrząc na opakowanie bułki tartej. Wzięła blaszkę, przynajmniej tak to nazwała Roxi i zaczęła wysmarowywać masłem. Nuciła cicho piosenkę, energicznie się poruszajac.

Uczeń Hufflepuffu

Otworzyłam bułkę tartą, oczywiście wysypując część, i posypałam blaszkę. Gdy skończyłyśmy przeczytałam kolejną część przepisu:
-Przelać do niej ciasto, wstawić do piekarnika o temperaturze 200 c i piec około 30 minut-Wlałam ciasto na blaszkę i włączyłam piekarnik.

Uczeń Hufflepuffu

Schyliła się do dziwnego urządzenia i patrzyła jak ciasto powoli wzrasta.
- Wow- rzekła zdziwiona, wyciągając dłoń do szkła. Odskoczyła na drugi koniec kuchni, dmuchając dynamicznie palec.- Au! To gorące!- spojrzała z wyrzutem na Roxi. Można było rzec, że nieco jej nie wyszło, wyglądała dość komicznie.

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiałam się
-Sorry, nie jestem przyzwyczajona do takich rzeczy-powiedziałam przez śmiech-Zwykle piekłam ciasto z mamą, a ona się na tym zna-spojrzałam na zegarek-Będzie gotowe za pół godziny-powiedziałam.

Uczeń Hufflepuffu

Miała minę zbitego psa, ciągle dmuchała, a palec wciąż bolał.
- Fajnie, zostało nam troszkę czekolady- odpowiedziała tajemniczo i podeszła do rozpuszczonej mazi. Spojrzała diabelsko na Roxi. Wylała nieco czekolady na włosy Roxi i schowała się wielkim filarem. Nie chciała zmarnować tych 30 minut.

Uczeń Hufflepuffu

Krzyknęłam widząc czekoladę spływającą po moich włosach.
-Cassie Lancaster!-krzyknęłam i rzuciłam w jej stronę jajkiem. Niestety nie trafiłam i jajko rozbiło się tuż nad głową puchonki. Wzięłam kolejne. Tym razem trafiłam ją w plecy. Zanurkowałam pod stół i zasłoniłam się krzesłem.