Ulica Główna

Uczeń Ravenclawu

- W tym rzecz, że właśnie nie - powiedział zerkając na dziewczynę - miałem raczej nadzieję, że ty mi ją opowiesz.
Jak to miewał w zwyczaju włożył ręce do kieszeni, zaczęło się już robić ciemno, więc wyciągnął różdżkę.
- Lumos ! - krzyknął i zaraz pojawiło się światło, które dosyć dobrze oświetliło im drogę.

Uczeń Slytherinu

- A książek to się nie czyta? – zakpiła, wystawiając język.
- Chodzi o to, że kiedyś, u nas w szkole był jeden wilkołak. I on, w każda pełnię przychodził do Wrzeszczącej Chaty i tam spędzał ten czas. O ile się nie mylę, nazywał się Remus Lubin. Zginął w bitwie o Hogwart, ale miał syna, Tedy’ego. On nie odziedziczył po nim ‘przypadłości. Czasami tam przychodzę. Szczególnie wtedy, kiedy mam problem – powiedziała. – Musiałeś kiedyś o tym słyszeć.
Otoczyła się ramionami. Podziękowała Randy’emu za światło. Nic nie widziała.

W końcu dotarła do wioski. Zaczęła się rozglądać. Na końcu drogi odnalazła łącznika. Był to dawny znajomy jej opiekunki. Gdy podeszła do niego wręczyła mu kartkę z tekstem,a następnie odwróciła się. Korzystają z tego ze tu jest ruszyła w stronę "trzech mioteł".

Uczeń Slytherinu

Juliette miała tak dość tłumów, że marzyła o odnalezieniu jakiegoś ustronnego miejsca. W końcu usiadła na jakieś ławce, łypiąc groźnie na każdego, kto ją mijał. Musiała mijać ludzi o słabej osobowości, bo wszyscy uciekali w popłochu. Ukryła twarz w dłoniach, by nie wybuchnąć pustym śmiechem.

Eliza spacerowała główną ulicą. Dzisiaj miała dobry humor, mimo tak niesprzyjającej pogody. Kątem oka dostrzegła ławeczkę i ruszyła w jej stronę. Musiała się maksymalnie skupić, by po drodze nie upaść.

Po dluzszym czasie znalazl sie na ulicy glownej Hogsmeade, gdzie idac wzdluz podziwial wystawy pobliskich sklepow. Wkoncu zatrzymal sie przed Gospoda "Pod Trzema Miotlami". Skierowal sie do wejscia by po chwili zniknac w budynku.

Uczeń Slytherinu

Dotarła na główną ulicę, pogrążona w zamyśleniu. Odgarnęła śnieg z ławki i zgrabnie na niej usiadła.
Na szczęście nie padał śnieg. Od wczoraj zaczęły ją irytować te małe, białe punkty.

Wyszedl z pubu, przystanal przed drzwiami gospody i przyglądnął się dziewczynie. Nie miał zwyczaju przesiadywać w pobliżu ślizgonów z dobrej woli a co dopiero z nimi rozmawiać... "Na Boga!" - pomyslal - "Nie moge tak osądzać bezpodstawnie ludzi.. zresztą.. i tak musze w końcu z kimś tutaj pogadać bo zwariuje!"
Poczuł się trochę skrępowany, ale podszedł do ławeczki na której siedziała dziewczyna i zapytał:
-Nie zimno Ci siedzieć tu na dworze?
I dodał nie czekając na odpowiedź.
-Można się dosiąść? - wpatrzył się w dziewczyne oczekując reakcji.

Uczeń Slytherinu

Nagle z gospody wyszedł mężczyzna, którego znała już z widzenia. O zgrozo, szedł w jej stronę!
Uniosła brew, obserwując go uważnie.
- Gdyby było mi zimno, to pewnie weszłabym do jakiegoś pubu. - stwierdziła, przenosząc wzrok na szyld "Pod Trzema Miotłami".
Odpowiedź na drugie pytanie była prosta, jednak nie w tym przypadku. Jeśli to nauczyciel, to narobi sobie niepotrzebnie kłopotów.
- Proszę. - powiedziała więc, świdrując go, intensywnie zielonymi oczami.

Zmiótł resztkę śniegu z ławki i usiadł obok dziewczyny. Rozgladnal sie po okolicy i wkońcu swój wzrok zatrzymał na wpatrującej się w niego dziewczynie. Nie wiedział od czego zacząć, wiec poprostu zapytał:
-Jak samopoczucie? Czekasz tu na kogoś?

Uczeń Slytherinu

- Nie, to ja raczej kazałabym komuś na siebie czekać. - powiedziała, odgarniając do tyłu włosy. - Samopoczucie jak samopoczucie. - wzruszyła ramionami. - Może się Pan przedstawi? - uniosła brew.

Zmieszał się.
-Oj wybacz - wstał i wyciagnał do niej reke
-James Wilson, od przyszlego poniedzialku nauczyciel w Hogwarcie. Ty.. pewnie jestes uczennicą tej szkoły?

Uczeń Slytherinu

Ślizgonka wstała i stanęła naprzeciwko nauczyciela.
Uścisnęła jego dłoń.
- Tak, nazywam się Juliette Parker. - przedstawiła się.

-W takim razie co Cie sklonilo do samotnej przechadzki w tak chlodny dzien? - powiedział powoli siadajac na ławce.
-Czyzby jakies problemy? Czy poprostu lubisz sama spacerowac?

Uczeń Slytherinu

Juliette nadal stała. Rozbolały ją nogi od ciągłego siedzenia.
- Lubię po prostu pospacerować. - wzruszyła ramionami. - A Pana co tu sprowadza? - spytała, patrząc gdzieś przed siebie.