Klasa Transmutacji

-Ok. - podszedl do biurka.
-Teraz nieco pocwiczymy. Wyciagnijcie rozdzki. - Natomiast on dobywszy swoja rozdzke, machnal nia krotko i przed kazdą z osob pojawilo sie kilkanascie igiel.
-Zaczniemy od czegos prostego. Transmutacja igly w zapalke. Kto zna zaklecie?

Uczeń Slytherinu

Czekała na reakcję Viv, albo kogos innego. Czyzby nie wiedziały? Nie doczekawszy sie odpowiedzi, sama postanowiła się zgłosić. Podniosła rękę.
- Pinennpa - mruknęła.

Uczeń Ravenclawu

Vivien milczała wyjmując różdżkę. I tak była pewna, że Andrea je zna i zaraz je powie. Kiedy w końcu wydobyła ją z torby usiadła prosto. Odłożyła na bok pergamin i czerwone pióro, po czym spojrzała wyczekująco na nauczyciela.

-Tak jest, zaklecie Pinennpa. Wykonywanie bez zadnego wywijania rozdzka. Proste strzepniecie konczy sprawe. - pokazal na swojej igle. wykonal prosty ruch rozdzka wypowiadajac wyraźnie inkantacje, a igla natychmiast przeksztalcila sie w zapalke.
-Raz raz! Zaczynajcie. Brac swoje igly i rozdzki! Pamietac o intonacji. Przy okazji Juliette powie do jakiego rodzaju transmutacji zaliczymy tą przemiane.

Uczeń Slytherinu

Wyjęła różdżkę i położyła zapałkę na ławce. Resztę schowała do torby, aby przypadkiem nic im się nie stało.
- Pinennpa - powiedziała wyraźnie.
Udało się. Igła stała się zapałką.
- Przepraszam, a jak brzmi zaklęcie, które działa na odwrót? Czyli zamienia zapałkę w igłę? - zapytała.

- Widze, ze Juliette ma prolemy z przyporzadkowaniem zaklecia - zerknal uwaznie na slizgonke.
-Andrea przyporzadkuj zaklecie Pinennpa do odpowiedniego działu transmutacji. A zaklecie odwrotne to FRINTEREVO. Pamietaj o skupieniu. - Wzial swoja zapalke, wycelowal w nia rozdzka i wypowiedzial "FRINTEREVO" akcentujac 'tere'. Podszedl do vivien.
-I jak Ci idzie? Pokaz co potrafisz.

Uczeń Slytherinu

Podniosła wzrok na nauczyciela. Skąd ona miała wiedzieć, do czego to uporządkować? Zerknęła dyskretnie do książki, próbując jednocześnie coś znaleźć i przywrócić zapałce dawny wygląd.
- Frinterevo - mruknęła, biegając wzrokiem po otwartej stronie ksiązki.
Nic nie znalazła. Na szczęście zamiast zapałki, na stoliku znów była igła.
- Transmutacji martwej? - zasugerowała niepewnie. Nie była przecież wszechwiedząca.

Uczeń Ravenclawu

Vivien uśmiechnęła się słodko do nauczyciela. Przysunęła do siebie bliżej igłę.
- Pinennpa- powiedziała dość cichym tonem. Po chwili igła zamieniła się w zapałkę ze ślicznym, czerwonym jak jej pióro, łebkiem. Wzięła ją między palce i spojrzała na nią z bliska.
- Odwrócić zaklęcie?

-Dobrze Ci idzie Vivien. Tak, zastosuj zaklecie odwrotne, prosze. - zwrocil sie teraz do Andrei:
-Odpowiedź poprawna, ale gdybym sie czepial szczegółów, a uprzedzam, ze sie czepiam, to pelna odpowiedź brzmi transmutacja martwa jednorzeczowa.

Uczeń Ravenclawu

Vivien na początku zbyt niewyraźnie wymamrotała inkantację zaklęcia.
-Frinterevo- powtórzyła tym razem trochę głośniej. Zapałka ponownie stała się igłą, nawet, zdaniem Viv, trochę ładniejszą niż była wcześniej. Jak dobrze było w końcu pomachać różdżką, a nie robić wywary, albo inne dziwne prace a tylu portretów numerologicznych.

-To zaklecie zostawiam wam do cwiczenia w domu jako dodatkowe zadanie domowe. Teraz - tu machnal rozdzka i znikły wszystkie igly i zapalki a pojawily sie lyzki. - zaczniemy transmutowac łyzke w widelec. ktos zna zaklecie?

Uczeń Slytherinu

Spojrzała z zukosa na nauczyciela. Jeszcze? Miała dość. Chciałaby iść do dormitorium, odpocząć. To zaklęcie również znała, ale chciała dać pole do popisu Viv. Nie może przecież wyjść na kujonkę. Plotek wtedy byłoby co niemiara...

Zaczal powoli tracic cierpliwosc i wyrozumialosc. Nerwowo chodzil po klasie probujac zachowac spokoj. Wkoncu zaczal troche glosniej niz chcial.
-Andrea. Inkantacja! Vivien prezentuje praktyke!

Uczeń Slytherinu

- Deroplaw - powiedziała. Ona? Eh, niech będzie.
Chwyciła różdżkę i czekała na rady nauczyciela. A tak poza tym, to profesor mógłbywstawić jakieś punkty, nagradzać... Westchnęła.

Uczeń Slytherinu

Wpada zdyszana do klasy, prawie się przy tym przewracając.
- Doooobry! Przep... przepraszam za spóźnienie! - woła od progu - gdzie mogę usiąść? Co straciłam? - pyta z rozszerzonymi oczami.