Pod Wielkim Dębem

Uczeń Slytherinu

- Ona się przestraszyła mnie. - powiedziała po chwili. Wywróciła oczami, słysząc pytanie dziewczyny. Nie przepadała za takimi banałami, więc po prostu nie odpowiedziała. Podarowała sobie złośliwe komentarze.

Uczeń Gryffindoru

Monique nie lubiła być ignorowana, ale stwierdziła, że jej pytanie rzeczywiście było nieodpowiednie. Dziewczyna wyciągnęła z kieszeni mulinę i zaczęła przeplatać ją tworząc kolorową bransoletkę. Podmuch wiatru niósł ze sobą zapach kwitnących kwiatów na łące, ptaki wesoło ćwierkały im nad głowami a promienie słoneczne padały im na twarz. -Ach, czego więcej można chcieć. - pomyślała.

Uczeń Ravenclawu

Wzruszył ramionami na odpowiedź ślizgonki, tłumiąc w sobie wybuch śmiechu.
- Numerologia, zaklęcia,OPCM, eliksiry - powiedział szybko - chociaż ostatnio na nic nie chodzę... A Ty ?
Doskonale widział jak Nemezis ją zignorowała, co było naturalnie do przewidzenia. Ślizgoni zawsze byli albo małomówni, albo mówili za dużo... Przynajmniej tak to wyglądało w jego odczuciu.

Uczeń Slytherinu

Skrzyżowała ręce na piersiach, pozwalając swoim włosom tańczyć na wietrze.
Właściwie to wyłączyła się z tej rozmowy. Nie lubiła rozmawiać na banalne tematy, więc czekała na odpowiedni moment, by się odezwać.

Uczeń Ravenclawu

Jednak wróciła jeszcze na chwilę. Dlaczego? Sama nie wiedziała, co ja tam ciągnęło. Popatrzyła przez chwilę na to, co się tam działo. Miała ochotę podejść i usiąść tam ze wszystkimi, jednak coś ją powstrzymywało. Dlatego teraz już definitywnie udała się do zamku.

Uczeń Gryffindoru

- Ja nie, dopiero zamierzam się na jakieś zapisać. Zastanawiam się na jakie. - Powiedziała uradowana faktem tego, że chłopak odpowiedział na jej pytanie. Dziewczyna miała podzielną uwagę, więc rozmawiając z Randy'm kończyła swą bransoletkę.

Uczeń Hufflepuffu

Iv zatrzymała się tuż przy rozłożystym dębie. Pogoda wpłynęła na znaczne polepszenie jej humoru.
Usiadła na ławce i wystawiła twarz ku słońcu.
Oczywiście, jak zwykle miała dobrze zamaskowany brzuch.

Uczeń Ravenclawu

Wyszedł na błonia i od razu rozpiął skórzaną kurtkę. Jak zwykle ubrał trampki i ciemne jeansy. Od matki dostał nowe perfumy, uznał, że czas je wypróbować. Nogi zaniosły go pod wielki dąb. Spojrzał na dziewczynę siedzącą na ławce. Widział tylko jej blond włosy i wyprostowane plecy.
- O, widzę, ranny ptaszek. - zaśmiał się. - Jestem Kazuo - ukłonił się lekko i ucałował dłoń dziewczyny - A Ty?

Uczeń Hufflepuffu

Przeniosła wzrok na chłopaka i uśmiechnęła się pogodnie.
- Zdecydowanie tak. - zaśmiała się. - Ivette. - przedstawiła się po chwili. - Może usiądziesz? - zaproponowała.

Uczeń Ravenclawu

Uniósł głowę po muśnięciu jej dłoni i spojrzał w oczy. Wydawały się mu znajome. Niesamowicie znajome. Zlustrował spojrzeniem dziewczynę, dlaczego wyglądała jakby miała na sobie worek?
- Jasne. - odpowiedział i przysiadł koło niej. - Wiesz, mam dość głupie pytanie - zaczął od razu, uznając, że bezpośredniość to dobre rozwiązanie. - I nie traktuj tego jak taniego podrywu. Po prostu wydajesz mi się znajoma, nie poznaliśmy się wcześniej?

Uczeń Hufflepuffu

Lekko zmrużyła oczy, patrząc na niego uważniej. Faktycznie, wydawał się być dziwnie znajomy. Jednak nie mogła sobie przypomnieć, gdzie i kiedy się spotkali.
- Jasne. Wyglądasz na bystrego człowieka, który nie broni się tandetą. - uśmiechnęła się lekko. - Ja też mam wrażenie, że kiedyś się widzieliśmy. - przyznała.

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się. Przecież tyle razy w jakimś klubie wykorzystywał tandetny podryw, aby zatańczyć. Cóż, nie musiała o tym wiedzieć.
- Dziękuję. To duży komplement dla faceta. - puścił jej oczko. - Ale nie mam pojęcia kiedy... Na zajęcia nie chodzę, więc wątpię, aby na nich. Cóż, mam nadzieję, że sobie przypomnę. Z którego domu jesteś? Widzę, że obydwoje nie założyliśmy szat.

Uczeń Hufflepuffu

Uśmiechnęła się zadziornie, ale nie skomentowała jego pierwszej wypowiedzi.
Fakt, jej strój w żadnym stopniu nie przypominał szkolnej szaty.
- Hufflepuff, a Ty? - spytała, lekko przekrzywiając głowę. Gdzie oni mogli się spotkać?

Uczeń Ravenclawu

Hufflepuff, więc może Christy mi ją przedstawiała? Ciągle lustrował dziewczynę wzrokiem, próbując przypomnieć sobie, czy gdzieś już ją widział. Niestety z imprez nie pamiętał za wiele twarzy. Postawił, więc na Christy. Dumnie wypiął pierś.
- Ravenclaw. Wiesz, może Christy mi Ciebie przedstawiła lub coś - dodał po chwili, drapiąc się po głowie. Zdecydowanie niefajnie było kogoś pamiętać, nie pamiętając.

Uczeń Hufflepuffu

- Nie kojarzę Christy, ale nie wykluczam tej opcji. - zaśmiała się. - Jaki dumny Krukon.. - dodała z rozbawieniem po czym szturchnęła go lekko w ramię. Puściła do niego oczko. Odniosła wrażenie, że znali się dość długo, bo czuła się w jego towarzystwie bardzo swobodnie.