Izba Pamięci

Przechylił głowę w prawo kiedy wymieniała przedmioty które są według niej przydatne.
- Mugoloznactwo? – zdziwił się. Dla niego była to okropna nuda, nic więcej. – Raczej jak większość na te co lubię i resztę – powiedział wzruszając ramionami. – Nic nadzwyczajnego. A do numerologii nie przekonam Ciebie bo sam jakoś nie przepadałem za nią, jednak była znacznie lepsza od wróżbiarstwa.

Wiedziała, ze mniej więcej tak będzie wyglądała jego reakcja.
- Przecież trzeba poznać swojego wroga.-powiedziała żartobliwie. Niebyt chciała mówić o swojej mugolskiej połowie krwi, Alex wyglądał na osobę, która najszybciej po prostu by ją wyśmiała.
- Ciebie uczyli rodzice czy nauczyciele przychodzący do domu?- spytała zaciekawiona.

Wzruszył ramionami sam spędzał trochę czasu wśród mugoli, jednak nigdy nie interesowało go to jak radzą sobie oni bez magii. Kiedy usłyszał pytanie Melanie powstrzymał się od jakiegoś komentarza na temat swoich rodziców uznał, że tak będzie lepiej.
- Nauczyciel a raczej nauczyciele, było ich trochę przez te pięć lat. – stwierdził próbując przypomnieć sobie ile ich tak naprawdę było. – Jakoś chyba nie należałem do ich ulubionych uczniów.

Uśmiechnęła się lekko.
- Na pewno.- powiedziała sarkastycznie, przeciągając sylabę pe. Nox zaczęła trochę chrapać co wręcz zszokowało dziewczynę. ,,Koty chrapią? Nie no, jeszcze czego. Może jeszcze lunatykują?''- Może to byli kiepscy nauczyciele.- stwierdziła na koniec, ale szybko pożałowała.- Znaczy, ty na pewno masz dobre wykształcenie i...- próbowała jakoś się wyratować - ... w ogóle, ale nauczyciele pewnie byli kiepscy.- Skutek był taki, że ona sama niewiele zrozumiała z tej wypowiedzi. Rumieniec przysłonił oba jej policzki, co nadało trochę więcej życia jej przybladłej twarzy.

Spojrzał nieprzyjemnym wzrokiem na dziewczynę, jednak kiedy zaczęła się plątać w swojej wypowiedzi miał ochotę się roześmiać. Zachował nieprzyjemną i kpiącą minę.
- Uważasz, że jestem głupim dupkiem, który doprowadzał tylko do szału nauczycieli? – Spytał nieprzyjemnym tonem, będąc ciekawym czy odpowie mu czy znów zacznie się plątać w swojej wypowiedzi.

- Nie, myślę, że to nauczyciele byli głupkami i, ze to prawdziwy cud, że coś umiesz.- powiedziała całkiem pewnie. Przecież właśnie o to jej chodziło. Trochę się zdziwiła że tak na nią patrzy. Nie rozumiała co zrobiła źle obrażają jego nauczycieli, ale szybko o tym zapomniała, zresztą co ją to obchodziło?

Zdecydowanie wolał tą wypowiedzieć niż wtedy kiedy się plątała, drażniło go kiedy ktoś tak robił. Zdawał sobie sprawę, że jest to niezależne od ludzi, mimo wszystko drażniło go to. Rozluźnił mięśnie twarzy i spojrzał na śpiącą kotkę.
- Przy moich oporach masz rację.. to prawdziwy cud. – Powiedział z kpiącym uśmieszkiem, nigdy nie należał do osób lubiących naukę, no może oprócz dwóch przedmiotów.

Uśmiechnęła się jakby z ulgą. Już zaczęła się bać, że i to ma wyjaśnić. Wtedy na nowo zaczęła by się plątać i tak dalej. Mel nie miała niczego wyjaśniać, od lekcji na obojętny temat, po wyjaśnienie jak dojść w dane miejsce. Wiedziała przecież że gdy ona się pomyli, dana osoba nie trafi w to miejsce lub obleje egzamin.
- Każdy ma opory, bo kto lubi się uczyć?- ona sama wolała nie znać takich osób, niestety dom do którego należała...

- Pewnie znasz takie osoby, jak każdy zresztą. – Usiadł na parapecie i oparł głowę o szybę. – Na całe szczęście już sam mogę wybrać sobie przedmioty, których chcę się uczyć. Nigdy już nie będę musiał patrzeć w szklaną kulę udając, że coś tam widzę – pozwiedzał jakby z ulgą.

- Wybieranie przedmiotów wiele ułatwia. Poznałeś już moja listę. Może teraz ty pochwalisz się co ciebie interesuje z tutejszych przedmiotów?- Spytała zginając nogę i kładąc stopę na ścianę, a ręce zakładając na siebie.
- Unikam takich ludzi, ja sama lubię bibliotekę, ale żeby cały czas się uczyć.- westchnęła.- Szczerze mi ich żal, często nie przemawia za nimi ich ambicja, a rodziców. Mnie matka do nauki nie zmusza - zamyśliła się - bardziej dziadek.

Wyjrzał za okno za którym było już ciemno, nawet nie poczuł, że mogło zlecieć tyle czasu.
- Na pewno opieka nad magicznymi stworzeniami i eliksiry, do tej pory jeszcze była czarna magia. Dowiedziałem się, że tutaj nie ma tego przedmiotu a szkoda. – Stwierdził wyciągając papierosy i zapalając jednego zaciągając się przy tym. Paczkę odłożył na parapet. – Jak chcesz to się częstuj. A dalej nie wiem, wciąż zastanawiam się nad zaklęciami w końcu niedługo mają się one odbyć.

- Zdaje się, że jutro. Myślę, że warto. One akurat zawsze się przydadzą. W końcu to zaklęcie. Niestety u nas jest tylko obrona przed nią. Jesteś już drugą osobą, która chciałaby je mieć.- zamyśliła się. Dopiero teraz zauważyła, ze nie spytała chłopaka o dom. Mimo to wręcz oczywistym wydawał jej się fakt, ze Alex należy do Slytherinu.
- Tak w ogóle nie spytałam w jakim domu jesteś, ale pozwól ze zgadnę. Sadzę, że poznałam cie na tyle dobrze, ze gdybym była Tiarą Przedziału dobrze bym wybrała. - uśmiechnęła się, cera jakby zajaśniała.- Slytherin?

Przez chwilę zaczął po raz kolejny zastanawiać się na poważnie czy nie wybrać zaklęć w sumie dziewczyna miała rację co do nich. Zawsze przecież może zrezygnować.
- Chyba masz rację co do zaklęć, jednak decyzję pewnie podejmę jutro w ostatniej chwili – stwierdził przypominając sobie, że czasami odkładał niektóre rzeczy na ostatnią chwilę. – Wypuścił wolny dym i zaciągnął cię kolejny raz.
- A co? – spytał trochę zdezorientowany – To aż tak widać z jakiego domu jestem. – westchnął i usiadł wygodniej. – Jeszcze nie orientuje się w tych domach, co prawda coś tam mi ktoś wspominał o poszczególnych cechach przypisujących się mieszkańcowi danego domu.. Jednak sam wole się przekonać jak to jest.. Nie lubię popadać w jakieś stereotypy. A Ty w jakim domu jesteś?

- Ja nie powinnam należeć do żadnego. Nic do mnie nie pasje. Ravenclaw, może już słyszałeś w czym jego uczniowie są dobrzy?- spytała nieco poirytowana. Często słyszała przy takim pytaniu odpowiedź zawierająca jedno słowo: ,,Wszystko''.
- Szkoda tylko, ze te 'stereotypy' - powiedziała profesorowym tonem głosu Mel- zwykle się sprawdzają. Dla niektórych stety, dla niektórych niestety.

- Też się zastanawiałem na początku czy na pewno Tiara się nie pomyliła. – Wciąż nie był przekonany czy jakiś stary kapelusz na pewno miał rację – Przecież to tylko stary kapelusz. – powiedział drwiąco. Zmrużył lekko oczy chcąc sobie przypomnieć co słyszał o Krukonach.
- Słyszałem, że jesteście inteligentni. – Powiedział po chwili ciszy – No i pomysłowi resztę można sobie dośpiewać samemu. Kujony i tak dalej. Jednak wole poznać kogoś zanim go ocenię. – Powiedział obracając między palcami papierosa. – Chyba jednak wpasowałem się w stereotyp Ślizgona, skoro bez problemu po chwili rozmowy mogłaś zgadnąć w którym jestem domu?