Droga do Hogsmeade

Nauczyciel

- Nic się nie stało. Może w przyszłości pomyślę, zanim kupię za duże buty - uśmiechnęła się.
- To co chyba już jesteśmy na miejscu? - spytała widząc drzwi przed nimi.

Jacob wyprzedził je i otworzył drzwi, by wpuścić je do środka. Poczuł przyjemne ciepło buchające od wnętrza, które dzisiaj nie było zbytnio zatłoczone. Na pierwszy rzut oka, nie dostrzegł żadnego z uczniów, co było chyba korzyścią w tej sytuacji.

Nauczyciel

Wyszła z Trzech Mioteł i poczuła zimno na całym ciele. Otuliła się szczelniej płaszczem i powoli i samotnie podążyła drogą powrotną do Howartu, mając nadzieję, że nie zamarznie na śmierć.

Uczeń Hufflepuffu

Szłam spokojnie w stronę Hogsmead. Miałam nadzieję spotkać tak kogoś znajomego. A jeśli nie, to po prostu pochodzę po sklepach. Po jakiś dziesięciu minutach zobaczyłam w oddali wioskę.

- Jasne - mruknął idąc dość szybkim krokiem w końcu jak najszybciej chciał znaleźć się w zamku. - Dziesięć już co mówiłem minus trzysta - upierał się przy swoim w końcu nie lubił takiej pogody. Niechętnie spojrzał na śnieg i rozejrzał się dookoła, ciesząc się, że nie ma w pobliżu żadnych młodszych uczniów.

Uczeń Hufflepuffu

Dorównała mu z trudem.
- Niech Ci będzie, ale przecież zima się dopiero zaczyna... - jęknęła załamana - Jeśli teraz jest już taka temperatura, to potem może być coraz chłodniej.
Zerwała gałązkę świerku i zaczęła się nią bawić.

Wzdrygnął się mimowolnie.
- Eh.. wiem niestety, jednak na razie wolę o tym nie myśleć - spojrzał na dziewczynę która bawiła się gałązką - Chyba raczej też nie przepadasz za zimą - stwierdził nie zwalniając ani na chwilę kroku.

Uczeń Hufflepuffu

Spojrzała na niego.
- Ach, tak. Zdecydowanie wolę wiosnę, ale przynajmniej nie trzęsę się jak galaretka - pokazała mu język i strzepnęła śnieg z gałązki. Przyspieszyła nieco, czując nieprzyjemne zimno dłoni. Wyciągnęła rękawiczki i wciągnęła je szybko.

Wiosna powtórzył w myślach. Kiedy zauważył, że wyciąga rękawiczki zaśmiał się cicho.
- A ze mnie się nabijałaś - mruknął i zwolnił pozwalając się wyprzedzić, kiedy tylko Cass znalazła się przed nim schylił się po śnieg. Podbiegł do dziewczyny i wrzucił jej go za kołnierz śmiejąc się przy tym złośliwie. Podbiegł kawałek dalej i odwrócił się idąc tyłem, chciał w końcu zobaczyć jej minę.

Uczeń Hufflepuffu

- Nabijałam się, bo jesteś cały obwiązany i wyglądasz jak mały, słodki bałwanek! - zaśmiała się i zdziwiona spojrzała na Alexa. Dlaczego zwolnił? Nie zmieniła tempa. Dość szybko tego pożałowała. Zimna materia znajdowała się za jej kołnierze. - ALEXIE KAREV! - krzyknęła zdenerwowana, próbując wyrzucić śnieg. Podbiegła do niego szybko, powalając na ziemię.

Chciał uskoczyć w ostatniej chwili tak, żeby Cass sama wylądowała na ziemi jednak zagapił się i dziewczyna po chwili leżała na nim. Spojrzał na nią ze złośliwym uśmiechem i przytrzymał w pasie tak żeby nie mogła wstać.
- Wiedziałem, że dziewczyny na mnie lecą ale żeby aż tak - powiedział złośliwie i korzystając z jej chwili nieuwagi przekręcił się tak, że teraz on leżał na niej - I co teraz? - spytał niewinnym przesłodzonym tonem.

Uczeń Hufflepuffu

- Twoja pewność siebie jest powalająca. Każdy Ślizgon jest tak zarozumiały? - spytała uszczypliwie, patrząc mu w oczy. Jednak gdy nagle została dokonana zamiana miejsca, poczuła, że traci kontrolę. - Stwierdzam, iż przestało być mi w końcu zimno. Zapewne nie będę wiedziała, jak się odwdzięczyć - dodała równie niewinnie.

- Zarozumiały? Hmmm pomyślmy.. - udał, że się zastawia i spojrzał na Cass - Chyba już taki nasz urok, nie uważasz? - spytał unosząc w górę brew. Stwierdzam, iż przestało być mi w końcu zimno. powtórzył sobie w myślach jej słowa, które trochę go wybiły z toku myślenia jednak nie dał po sobie nic poznać.
- Lepiej powiedz, że Ci się to podoba. - wyciągnął ręce przed siebie i sięgnął po śnieg. - A co do odwdzięczenia wymyślisz coś odpowiedniego.

Uczeń Hufflepuffu

- Urok ślizgonów? Doprawdy - prychnęła. Nie chciała przyznać, że ślizgoni jako jedyni wydawali się jej być bardzo intrygujący i tajemniczy. A na nieszczęście Cass to działało na nią najbardziej. "Lepiej powiedz, że Ci się to podoba". Spojrzała na niego prowokacyjnie. - Owszem nawet mam coś bardzo odpowiedniego. - cisnęła w niego śniegiem, lekko spychając Alexa z siebie.

- No wiesz chyba co to znaczy urok? Wiem, że każdy go posiada... - mruknął trochę zgryźliwie patrząc na nią prowokacyjnie, kiedy cisnęła w niego śniegiem i zepchnęła go lekko wstał i podał jej rękę. - No wstawaj co za dużo to niezdrowo.. - zaśmiał się głośno patrząc na puchonkę - Zresztą jeżeli chciałabyś to powtórzyć to zaproponuj jakieś miejsce bez śniegu.