Stacja kolejowa w Hogsmeade

Lena roześmiała się.
-Dobry moment znalazłaś. Jestem Lena.- powiedziała nie zwalniając. -A Ty?- spytała, nie obracając się za siebie. Słyszała tylko przeraźliwie wycie.

- Melanie.- zwolniła nieco i spojrzała na wilkołaka.- Co by było gdybyśmy go zabiły?- spytała dziewczyny znowu biegnąć z normalna prędkością, powoli zaczynała się męczyć. Wyjęła różdżkę.
- Expecto Patronum.- Przed nią pojawił się mały lisek.- Sprowadź pomoc.- rozkazała. Lis szybko się oddalił.

Mistrz Gry

Wilkołak poczuł, że może biec już szybciej. Chciał pędem puścić się za dziewczynami, ale dopiero teraz zaczął czuć ból rozpowszechniający się po jego ciele. Zawył głośno i przeraźliwie z wściekłości, następnie obrócił się i uciekł w przeciwną stronę.
Po chwili dziewczyny odnalazła nauczycielka. Na oko miała czterdzieści lat i krótkie jasne włosy, różdżkę miała wyciągniętą przed siebie, bacznie rozglądając się dookoła.
- Dziewczyny coś się stało? - Zapytała zaniepokojona. - Dostałam patronusa z wiadomością.

Gdy Lena zauważyła kobietę, poczuła, jakby Gwiazdka była miesiąc wcześniej.
-To był wilkołak, pani profesor.- zwróciła się do nauczycielki łapiąc oddech. A więc już po wszystkim.

Melanie leżała na obok jakiegoś drzewa, była wyczerpana po ucieczce.
- Tak, wilkołak nas zaatakował, no przynajmniej próbował.- wyjaśniła ciężko oddychając. Spojrzała jak czuje się Lena. Nie było z nią chyba źle. Melanie w głębi cieszyła się, ze zaklęcie spowalniające tak długo działało, inaczej byłoby z nimi krucho.

Mistrz Gry

Nauczycielka załamała ręce z przerażeniem.
- Merlinie, tego jeszcze brakowało w tej szkole - powiedziała z przejęciem. - Dziewczynki, czym prędzej musicie się udać do szkoły. Tu może być ciągle niebezpiecznie. Sądzę, że dobrym pomysłem byłoby odwiedzić pielęgniarkę. Nie wyglądacie najlepiej – powiedziała bacznie się im przyglądając z troską. – Ja czym prędzej zawiadomię dyrektora. To przechodzi wszelakie pojęcie – dodała kręcąc głową.

Lena spojrzała na leżącą na ziemi Melanie. Podeszła do niej i wyciągnęła rękę w jej stronę, by pomóc jej wstać.
-Tak, myślę, że będzie lepiej, gdy opuścimy to miejsce.- zwróciła się do nauczycielki.

Podniosła się z ziemi.
- Nic nam nie jest, nie mniej musimy odpocząć.- ruszyła w stronę zamku.- Lena idziesz?- spytała dziewczynę. Nie miał zamiaru dłużej tu siedzieć i spotkać ponownie wilkołaka, który jest jej teraz winny łańcuszek, a raczej łańcuch.

Lena skinęła głową. Ostatni raz obróciła się za siebie. Mało brakowało, a byłyby zakąską wilkołaka. Spojrzała na nauczycielkę, a potem na Melanie. Skierowała się w stronę zamku. Miała już dość wrażeń na dzisiaj.

Mistrz Gry

- Idźcie, idźcie dziewczynki i koniecznie odpocznijcie. Ja jeszcze się tu porozglądam i zaraz osobiście odwiedzę dyrektora – oświadczyła przejętym tonem i ruszyła w stronę dworca nadal z wyciągniętą przed siebie różdżką. Gdy sprawdziła już wszystko w koło, szybkim krokiem udała się do zamku.

Prefekt Naczelny

Gdy wreszcie dotarła do Hogsmeade nie wiele myśląc stanęła na brzegu ulicy w pobliżu peronu i machnęła różdżką. Gdy tylko to zrobiła, chwilę później pojawił się przed nią piętrowy, fioletowy autobus. Uśmiechnęła się widząc, że zadziałało i wreszcie będzie miała okazję przejechać się tym środkiem transportu. Ostrożnie weszła do środka i rozejrzała się na boki, kierowcy wytłumaczyła gdzie chce się dostać, po czym zapłaciła 4 galeony. Skierowała się do jednego z wolnych miejsc w autobusie, gdzie usiadła, a po chwili autobus szybko ruszył. Na stoliku leżała gazeta, którą najwyraźniej ktoś zostawił. Zaciekawiona zaczęła ją przeglądać. W oczy rzucił się jej nagłówek "Zagrożenie w Zamku". Widniało zdjęcie przedstawiające Hogwart, więc czym prędzej zabrała się za czytanie. W artykule pisało o wypadku który przytrafił się na błoniach, chłopak nazywał się Andrew Matise, a obok widniało jego zdjęcie. Kojarzyła tego chłopaka, musiała go widywać na korytarzu. Według artykułu pisało, że zdrowie chłopaka nie uległ polepszeniu i nadal jest w krytycznym stanie. Poniżej była wypowiedź dyrektora, gdzie oświadczył, że Hogwart został dokładnie zabezpieczony i żadnemu z uczniów przebywającemu na jego terenie nie grozi niebezpieczeństwo. Odetchnęła z ulgą czytając tą informację. Jednocześnie miała nadzieję, że zabezpieczenia będą skuteczne. Gdy tak pogrążyła się w czytaniu, nawet nie zorientowała się, że autobus już dojeżdżał do Londynu. Przez chwilę jeszcze porozglądała się w koło, aż w końcu pojazd gwałtownie się zatrzymał.

Uczeń Ravenclawu

Po długiej i męczącej drodze wreszcie dotarłyśmy na stację kolejową w Hogsmead. Naszym celem było udanie się na zakup zwierzaka i miotły. Wygodnie usiadłyśmy na ławeczce rozglądając się dookoła. Czekałyśmy na pociąg, nudząc się niemiłosiernie.
-Uch, kiedy on przyjedzie? - spytałam jak zwykle zniecierpliwiona.

Uczeń Hufflepuffu

Usiadłam obok Alison. Spojrzałam na plan pociągów wiszący nad ławką
- Powinien być za jakieś dziesięć minut. Ale znając punktualność tych pociągów poczekamy sobie z piętnaście.

Prefekt Naczelny

Przydreptała za dziewczynami.
Usiadła na ławce i ziewnęła.
- Musiałyście mnie wyciągać tak wcześnie? Przecież i tak będą tłumy - położyła głowę na kolanach i zamknęła oczy, starając się zasnąć. W pewnym momencie prawie spadła na podłogę, więc usiadła normalnie, wypatrując pociągu. Po jakimś czasie nadjechał, w kłębach dymu zatrzymując się na stacji.

Uczeń Ravenclawu

-Nareszczie! - powiedziałam masując sobie kolano, bo wtedy, kiedy Bell spadła na ziemię , ja PRAWIE oberwałam.
-To co, wsiadamy i jedziemy? - powiedziałam wchodząc do pociągu.