Chatka Gajowego

Uczeń Hufflepuffu

Mimo okropnej pogody, postanowiła się trochę przejść. Uznała, że spacer dobrze jej zrobi, nawet jeśli za oknem była taka pogoda.
A niech to...- mruknęła do siebie kiedy wyszła z zamku na deszcz. Nie wzięła ze robą ani różdżki, ani parasola, chciała poczuć trochę wiosennego deszczu na swojej twarzy. Kiedy szła w stronę błoni postanowiła skręcić na drogę prowadzącą do chatki gajowego. Było jej zimno, więc postanowiła do niej wejść. Przejechała dłonią po swoich mokrych włosach jednocześnie "wylewając" z nich wodę. Ku jej zdziwieniu nie była sama.
- O, cześć - powiedziała pocierając dłonią o dłoń.

Uczeń Ravenclawu

Ujął jej dłoń, przyciągając ją do siebie bliżej. Cmoknął, gdy poczuł jak zmokła. Zwłaszcza zaniepokoił go chłód jej ciała.
- Zdziwiona? - spytał cicho, dotykając za razem jej policzka - No wiesz co... - spochmurniał - Myślałem, ze się na mnie rzucisz, powiesz, ze tęskniłaś, a to "o cześć" - zrobił smutna minę, patrząc w jej oczy

Uczeń Hufflepuffu

Zachichotała pod nosem. Rzuciła mu się w ramiona odgrywając swoją rolę tak, jak ustalił. Rozbawiona cmoknęła go w usta.
- Oh, jak ja tęskniłam ! - przytuliła się do niego ciągle się śmiejąc. Osadowiła go na krześle jednocześnie siadając mu na kolanach. Przejechała opuszkami palców po zarysie jego szczęki uśmiechając się promiennie.
- Nie jestem zdziwiona. Podglądałam Cię przez okno - dodała z łobuzerskim uśmiechem.

Uczeń Ravenclawu

Mruknal zadowolony z przebiegu akcji. Nagla dominacja Christine naprawde mu sie spodobala. Pacnal na krzeslo, obejmujac ja mocno.
- Podgladalas? A coz chcialas zobaczyc, niedobra dziewczyno? - szeptal miedzy pocalunkami, ktorymi obdarowywal jej szyje.

Uczeń Hufflepuffu

Wywróciła oczami.
- Co chciałam zobaczyć ? Miałam nadzieję, że Ciebie tu zastanę - wystawiła język i odchyliła głowę w tył czując jak ją całuje. Objęła dłońmi jego kark uśmiechając się do chłopaka perliście.
- Co Cię wyrwało z zamku w taką pogodę ? -zapytała po chwili odsłaniając grzywkę z jego oczu, by móc na nie popatrzeć. Przytuliła go do siebie ciesząc się, że znów się widzą.

Uczeń Ravenclawu

Przejechal koniuszkiem jezyka po jej obojczyku, krecac kolko. Oderwal sie od niej.
- Ach, tak, wiec to jest Twoje wytlumaczenie... - rzekl ze smiechem, spogladajac na jej reakcje - Uznajmy, ze od zawsze marzylem, aby pojsc do Chatki Gajowego. - musal ustami jej brode - naprawde tesknilas? - spytal prosto w jej usta.

Uczeń Hufflepuffu

Przeszły ją ciarki. Łaskotało ją to, przez co wybuchnęła śmiechem.
- Myślę, że jednak nadal jest tu za zimno - nagle poczuła ból, coś wbijało się jej w biodro. Dotknęła prawą ręką swojej kieszeni i wyciągnęła z niej różdżkę. Myślała, że zostawiła ją w zamku.
- Incendio - szepnęła kręcąc nadgarstkiem, po chwili w kominku zapalił się ogień - o tak lepiej.
Po chwili wtopiła się w jego usta mrucząc od czasu do czasu.

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się. Gdy zaczęła się wiercić, jęknął niezadowolony. Po chwili poczuł przyjemne strzelanie ognia w kominku.
- Obiecuję, że zaraz będzie cieplej - mruknął, odsuwając się od jej ust. Nie ma tak dobrze, pomyślał. Przygryzł jej płatek ucha, a dłońmi wodził po kręgosłupie, nagle się rozmyślił i przeszedł na jej brzuszek.

Uczeń Hufflepuffu

W momencie, kiedy krukon odsunął się od niej uniosła brwi ku górze.Odwróciła głowę w stronę okna patrząc deszcz, który obijał się o okna. Zawsze kiedy padało jej ulubionym zajęciem było patrzenie się w ogień, to ją odprężało. Swoimi zielonymi tęczówkami podążyła za ogniem. Chwyciła delikatnie jego dłoń, którą wodził po jej brzuchu.
- Wiesz, ja tu tak się stęskniłam, a ty nic nie powiedziałeś ! - powiedziała grożąc mu przy tym palcem. Parsknęła śmiechem i uderzyła go lekko w ramię.

Uczeń Ravenclawu

Zaprzestał poznawania jej ciała, gdyż sama zabrała mu dłoń. Podążył za jej wzorkiem, jednak dłużej wpatrywał się kominek. Żywioł, który dawał życie, a jednocześnie je zabierał. Spojrzał na nią rozbawiony. Nie wiedział, dlaczego ale czuł coś do tej dziewczyny. Jakby od dawna się znali.
- Och, Pani, wybacz, na jaką karę zasłużyłem?

Uczeń Hufflepuffu

Splotła ze sobą ich dłonie robiąc specjalnie smutną i zawiedzioną minę. Zapadła chwila ciszy, czekała co zrobi.
- Powinieneś dostać lanie Kazuo ! Tak nie przystaje młodym i przystojnym uczniom Hogwartu ! - krzyknęła przechylając lekko głowę w prawą stronę i śmiejąc się. Jej zmarznięte ręce zaczęły się stopniowo ogrzewać. Potrząsnęła energicznie głową, przez co pochlapała go wodą.
- Oj, wybacz - wyszczerzyła się udając niewiniątko.

Uczeń Ravenclawu

Kciukiem wodził po jej delikatnej dłoni. Była strasznie lodowata. Musnął ją lekko ustami.
- Gdzie i kiedy? - spytał, zanim parsknął śmiechem. Przytulił ją mocno do swojego ciała, aby poczuła to ciepło. Gdy poczuł zimne krople wody na swojej twarzy, zmarszczył nos - To było okrutne.

Uczeń Hufflepuffu

Usiosła prawy kącik ust ku górze. Kiedy ją przytulił nie puszczała ich dłoni ani na chwilę, choć przestały być już takie zimne.
- To była twoja kara - odparła i zaśmiała się złowrogo- Ciesz się, że to wszystko!
Będąc blisko niego pocałowała go w kark. Dłońmi wciąż wędrowała po jego ciepłym ciele zatrzymując się na klatce piersiowej.
- Hmm... Jesteś dobrze zbudowany - stwierdziła dźgając go po mięśniach.

Uczeń Ravenclawu

- Wiesz co? - spytał z uśmiechem, odgarniając jej kosmyk za ucho - Jeśli mam mieć takie kary za poczynania, to stanę się bardziej niegrzeczny - zaśmiał się. Gdy poczuł jej usta na swojej skórze - drgnął. Czy to drewno tak ogrzało pomieszczenie? Przyspieszyło jego serce. Parsknął śmiechem, gdy go zaczęła dźgać - Dziękuję - ucałował jej usta. - Mam zdjąć koszulkę, abyś nie tylko je dźgała? - tak musiał powiedzieć, że oprócz aparycji dziewczyny, przyciągał go jej sposób bycia. Była oryginalna, a to było najważniejsze.

Uczeń Hufflepuffu

Podniosła i opuściła brwi patrząc słodko na chłopaka. Złapała się za szyję i przekręciła w dziwny sposób usta.
- Wiesz, jesteś niemożliwy - zachichotała, znów dźgała go po torsie. Zmarszczyła śmiesznie nos i złapała dół jego koszulki.
- Nie będę miała nic przeciwko - uśmiechnęła się dziarsko. Czekała na reakcję Kazuo, do tej pory normalny rytm serca gwałtownie przyspieszył. Usiadła na przeciwko jego tak, aby było jej wygodnie, siedząc na boku musiała się wychylać, co ograniczało ją