Klasa do Obrony Przed Czarną Magią

Prefekt Slytherinu

Narciss własnie chciał napisać coś na karteczce, kiedy ktoś trzasnął drzwiami, po chwili krzycząc.

Slytherinie! Litości... Zacisnął dłoń na kawałku pergaminu, patrząc w stronę chłopaka.
Był... oryginalny.

Patrzył zszokowany na roześmiane spojrzenie chłopaka.
Salvatore chyba zejdzie na zawał.

Uczeń Ravenclawu

Usłyszała odpowiedź profesora.
- Panie profesorze, nie znam możliwości innych uczniów. Może pan chciałby kogoś sprawdzić? Zaakceptuję każdy wybór.

Uczeń Slytherinu

Westchnęła cicho. Miała nadzieję, że szlaban to tylko pomyła. Już otworzyła usta aby przeciw temu zaprotestować, ale przypomniała sobie obecną sytuację ślizgonów. Bardzo mało punktów, a ona z pewnością nie chciała doprowadzić do tego, aby ich w ogóle nie było. Odwróciła głowę i zasłoniła usta rękoma, aby powstrzymać śmiech. Obserwowała czarnego ucznia, który z szerokim uśmiechem stał na środku sali.

Prefekt Hufflepuffu

Podniosła głowę. Usłyszała trzask drzwi i chichot, a potem roześmiany głos. Podniosła brew do góry i przyjrzała się chłopakowi. Zatkało ją. Zachowywała się jak jakiś dzieciak. Tak, właśnie tak. Po chwili zobaczyła wchodzącą Hay. Uśmiechnęła się do niej.

Uczeń Gryffindoru

- Ja witam brdzio, bardzio pani profesor! - skłonił się nauczycielowi niemal do samej kamiennej podłogi, wciąż z szerokim, obłędnym niemal uśmiechem. - Ja przepraszam! Za spóźnienie.

Jakże się cieszył!
Spojrzał po chwili na uczniów, którzy bacznie mu się przyglądali.
- Jestem Kambuji Omari! Bardzio, bardzio miło mi was widzieć! - zamachał do nich swoją wielką, potężną dłonią. - Jestem w Gryffindor, pierwsza klasa!

Uczeń Ravenclawu

Na jej twarzy pojawił się uśmiech. O, tak... Ten Gryfon, Kambuji, czy jak mu było na imię, potrafił rozweselać ludzi.
Salvatore na pewno zejdzie na zawał.
Chciała przywitać się z Gryfonem, ale wolała nie ryzykować u profesora. Zrobi to później.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła się szeroko, ten gryfon był przesympatyczny. Zerknęła na nauczyciela, mając nadzieje, że wystąpienie pierwszoklasisty wyprowadzi go z równowagi. Uśmiechnęła się złośliwie.

Nauczyciel

- Kambuji... Omari... - wyburczał Salvatore. Co on miał z nim zrobić? Pierwsza klasa! Litości. On nie zna nawet języka. - Usiądź. I... przestań się uśmiechać.

- Gabrielle, dobrze, niech Rose ci pomoże. I... obawiam się, że musicie wyjaśnić nowemu koledze, co będziecie robić.

Wciąż dyskretnie patrzył na czarnoskórego chłopaka.
Z tego wszystkiego zapomniał odjąć punktów.

Prefekt Hufflepuffu

- Eee- Rose patrzyła na Seliviana z szeroko otwartymi oczami.- W czym ja mam niby pomóc?- spytała.
Spojrzała na Gabrielle. Ten czarnoskóry chłopak sprawił, ze całkowicie zapomniała o czym była lekcja i na czym się skończyła dopóki nie wszedł do klasy.

Uczeń Slytherinu

- Panie profesorze, czy szlaban obowiązuje też dzień dzisiejszy ? - Zapytała, uśmiechając się fałszywie. Od dzisiejszej lekcji uwielbiała nowego gryfona. Ten jego entuzjazm doprowadzi niedługo do szybkiego odejścia "ukochanego" profesora.

Uczeń Gryffindoru

Hayley, wykorzystując nieuwagę nauczyciela, usiadła w ławce i uśmiechnęła się do Rose. Pospiesznie wyjęła książki i próbowała nie roześmiać się na widok tego, co robił Kambuji.
Ja nie mogę, ale dzień, pomyślała i oparła się wygodnie na krześle.

Uczeń Slytherinu

Miał ochotę zachichotać. Chłopak był przezabawny. A co śmieszniejsze, wyglądał jak wieża Eiffla. Dosłownie. A może to tylko dlatego, że siedział?
No to w Hogwarcie będzie ubraw, ot co.

Prefekt Slytherinu

Narciss wciąż wpatrywał się w nowego ucznia.

Był ogromny. Wysoki i tak dobrze zbudowany. Całkiem przystojny, nie można było mu odmówić uroku osobistego... Mógł wręcz rzec, że był czarujący.

Z tego wszystkiego zapomniał odpisać Oliverowi. Ściskał karteczkę w dłoni, patrząc na Kambuji zafascynowany.

Uczeń Ravenclawu

- Panie profesorze, czy mogłybyśmy z Rose przeprowadzić mały pojedynek? - zapytała.
Spojrzała na Rose błagalnym wzrokiem.
Zdziwiło ją to, że Salvatore nie odjął żadnych punktów. No tak... Gryffindor w końcu ich nie miał.

Uczeń Gryffindoru

Kambuji wyszczerzył się jeszcze bardziej - o ile było to w ogóle możliwe.
Szybko skierował się do pierwszej ławki, siadając. Po chwili jednak odwrócił się, kiedy zauważył, że siedzi za nim blondwłosa gryfonka. Nie poznał jej jeszcze, ale był pewien, że niedługo zdążą razem porozmawiać! Jeden dom!

- Nie ja zasłaniam? Jestem wysoki. - uśmiechnął się do niej promiennie, patrząc prosto w oczy. - Mogę usiąść dalej.