Pokój Życzeń

- No patrz. Pokój popsuł zabawę.. - pokręciła głową. - Ale cóż, pozostają jeszcze inne atrakcje. - z powrotem wskoczyła do basenu.
- Nie wiem jak Ty, ale ja się stąd nie ruszam. - uśmiechnęła się szeroko.

(Ok xD)

Uczeń Slytherinu

- Uwaga! - Krzyknęła i biegiem rzuciła się w stronę basenu po czym dosłownie przed nim skoczyła wysoko w górę. Lądując w wodzie pisnęła cicho i po krótkiej chwili wynurzyła się z niej odrzucając włosy do tyłu. Ponownie zanurzyła się i zadowolona obserwowała jak jej włosy delikatnie falują pod wodą.
- Tu jest nieziemsko. - Stwierdziła zaraz po wynurzeniu. - Możemy tu zamieszkać. - Stwierdziła z błogim uśmiechem na twarzy.

Natalie uśmiechnęła się szelmowsko. Stanęła za Hanną i zaczęła ją chlapać wodą.
- Mały prysznic! - zaśmiała się radośnie po czym szybko odpłynęła. Zanurzyła się pod wodę, by Hanna mogła ją trudniej zlokalizować.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się cicho i obserwowała wodę mając nadzieję dojrzeć gdzieś sylwetkę dziewczyny. Zrezygnowała jednak z tego i zanurkowała próbując dostrzec gdzieś włosy dziewczyny. Wynurzyła się jednak po chwili gdyż brakowało jej powietrza. Dziewczyna wynurzyła się w końcu a Hanna chlupnęła jej wodą w twarz śmiejąc się przy tym głośno.

Natalie cały czas się śmiała. Dawno tak dobrze się nie bawiła. Nagle wskazała palcem na jakiś obiekt znajdujący się niedaleko.
- Trampolina! - krzyknęła radośnie. Wybiegła z basenu i ostrożnie na niej stanęła. Mocno się odbiła po czym wskoczyła do wody.
- Ale zabawa! - wyszczerzyła zęby w uśmiechu, gdy wynurzyła się na powierzchnię.
Mogła choć przez chwilę poczuć się dzieckiem.

Uczeń Slytherinu

Pobiegła za dziewczyną i zwinnym ruchem wskoczyła na wielką trampolinę. Odbijała się od podłoża i czuła jak ciężkie od wody włosy obijają się mocno o jej plecy. Jednym ruchem chwyciła je i związała w wielki kok na środku głowy gumką, która jakby znikąd pojawiła się w jej dłoni.
- To chyba najzabawniejszy dzień, jaki kiedykolwiek przeżyłam w Hogwarcie. - Powiedziała do dziewczyny, a jej oczy rozbłysły radośnie.

- Ja nie spędziłam ich wielu w Hogwarcie, ale myślę, że spokojnie mogę potwierdzić Twoje słowa. - uśmiechnęła się szeroko. Rzuciła na wodę materac i położyła się na nim. Istny raj!

Uczeń Slytherinu

Usiadła na brzegiem basenu i zanurzyła nogi do połowy łydek w ciepłej wodzie.
- Myślisz, że można całe życie przeżyć beztrosko i być przez to szczęśliwym ? - Zapytała nagle, pytanie to nasunęło się jej na myśl dosłownie przed chwilą i nurtowało ją. Sama nie znalazła na nie odpowiedzi, choć jedyna z nich wydawała się jej oczywista z drugiej strony nie mogła tego potwierdzić. Nigdy tak naprawdę nie miała dnia, aby się czymś nie przejmować.

Dość długo myślała nad odpowiedzią na pytanie, które zadała Hanna.
- Myślę, że nie. - powiedziała w końcu. - Chyba trzeba przeżyć też gorzkie chwile, żeby potem móc docenić beztroskę.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się,
- Może masz rację. - Zawahała się. - Nie na pewno masz. Kiedy masz szczęście cały czas przy sobie nie potrafisz go docenić. - Powiedziała bardziej do siebie niż do dziewczyny. Chwyciła piasek w rękę i pchnęła przed siebie.
- To jednak nie to samo co śnieg. A szkoda mam ochotę na wojnę na śnieżki. - Uśmiechnęła się łobuzersko, a w jej ręce pojawiła się mała kulka śniegu. Nie wiele myśląc cisnęła nią w dziewczynę, która pewnie przeżyła szok po nagłej zmianie temperatury.

Natalie podskoczyła. Kompletnie nie spodziewała się widoku śniegu na słonecznej plaży.
- Brrr.. - zatrzęsła się z zimna. Po chwili w jej dłoni również znalazła się kulka śniegu. Rzuciła nią w Hannę.

Uczeń Slytherinu

- Aaa! - Wykrzyknęła głośno i przez chwile całkowicie straciła orientację. Zupełnie niespodziewanie wpadła do wody, kiedy próbowała się pozbyć śniegu z rozgrzanego ciała. Zaśmiała się głośno.

- Szok termiczny? - zaśmiała się po czym wskoczyła za nią do wody. Całkiem straciła poczucie czasu. Miała wrażenie, że urodziła się w tym miejscu.
- Tu jest po prostu bosko! - powtórzyła zachwycona.

Uczeń Slytherinu

- Dokładnie. - Zaśmiała się i rzuciła się w ciepłą wodę. Uniosła ręce do góry i zachwycona tym miejscem westchnęła rozkosznie.
- Myślisz, że powinnyśmy już wracać ? - Zapytała niechętnie. - Nie zdziwiłabym się jakby przed ścianą czekała bardzo długa kolejka do tego niesamowitego miejsca.

- Niee! - zaprotestowała szybko. - Jak tylko stąd wyjdziemy, znów przytłoczy nas ta biała poświata. Nacieszmy się słońcem, póki możemy. - powiedziała, uśmiechając się do Hanny.