Dach

Prefekt Naczelny

- Pięknie - powtórzyła tym samym tonem, lekko się uśmiechając. Fajnie było tak siedzieć, czując, że ma się obok bratnia duszę. Może przyjaciółkę?
Tymczasem złota kula powoli wyłaniała się zza horyzontu. Na mury zamku zaczęły padać pierwsze promienie, cały świat od razy pojaśniał i stał się jakby weselszy.

Uczeń Ravenclawu

- Musimy przychodzić tu częściej - szepnęła znowu. Wpadła w zachwyt, patrząc na to widowisko. Dopiero stąd mogła zobaczyć, jak piękne jest otoczenie Hogwartu, szczególnie w świetle wschodzącego słońca.

Prefekt Naczelny

- Mmm - mruknęła na potwierdzenie. - W ogóle to miejsce jest wspaniałe. Kto by pomyślał, że będziemy łazić po dachu i robić piknik! - Pominęła już, że tak naprawdę żadnego pikniku nie było. W końcu, czy to takie ważne?
Gdy Słońce zakończyło przedstawienie, wspinając się po niebie coraz wyżej i wyżej ale już nie barwiąc tak pięknie chmur, Bell wstała i podała rękę Gab.
- Wracamy. Tą samą drogą czy znasz może jakiś skrót?

Uczeń Ravenclawu

- No ba! - wykrzyknęła. Z pomocą Bell wstała. Rozejrzała się wokół.
- Nie znam, ale zawsze można poznać - powiedziała. Podeszła kilka kroków do przodu i znalazła łagodny spadek, kończący się najwyżej dwa metry nad ziemią.
- Jedziemy - pociągnęła Bell ze sobą i zjechała wraz z nią. Potem złapała się krawędzi dachu i skoczyła na ziemię.

[to gdzie teraz? na dziedzińcu?]

Uczeń Ravenclawu

- Nem, nie mów takim tonem... Jeśli chcesz, proszę, porozmawiajmy o tym - rzekł, poddając się i unosząc dłonie w górę. Przecież nie miał nic do ukrycia. Usiadł na skraju dachu, czekając aż do niego dołączy. Jeszcze dzień temu układał w głowie mowę do Christy, a teraz? Teraz pojawiła się czarna dziura.

Uczeń Slytherinu

Po chwili wahania usiadła obok niego.
- Nie, lepiej już o tym nie rozmawiajmy. Chyba po prostu nie musimy. Spróbujmy się od tego odgrodzić. - powiedziała, patrząc na Kazuo. Analizowała rozterki malujące się na jego twarzy.

Uczeń Ravenclawu

- Ty spróbujesz, ja już dawno to zrobiłem - dodał pewny siebie, spoglądając na nią. Tyle się zmieniło podczas tego roku. Jeszcze parę miesięcy temu ściskał ją w swoich objęciach, tańcząc. Właśnie w tańcu pokazywał jak mu zależało. Może dlatego właśnie przestał tańczyć? Czas oczyścić sumienie, Kazuo

Uczeń Slytherinu

Usiadła po turecku.
- Uwierz, chciałabym, żeby decyzja była trochę łatwiejsza, ale wiem, że to niemożliwe. Nie spodziewałam się, że jeszcze kiedykolwiek się spotkamy, choć wielokrotnie wyobrażałam to sobie. Jednak w moich wyobrażeniach nie było Christy, więc to całkiem zmienia postać rzeczy. - powiedziała, bębniąc palcami o swoje kolano.

Uczeń Ravenclawu

- Wiele rzeczy zmieniło obrót. - powiedział, nie chcąc zagłębiać się w szczegóły. Liczyło się to, że ma już pierścionek, ale wtedy zaś nie było jej. - Dużo o Tobie w szkole mówią. Jednak nie pomyślałem, że to Ty. - nie chciał również mówić o plotce jakoby była z dziewczyną. Nie przeszkadzał mu ten fakt, poza tym sama zaprzeczyła.

Uczeń Slytherinu

- O tak, zostałam okryta niechlubną chwałą. - powiedziała z rozbawieniem. Redakcja gazetki szkolnej miała to do siebie, że lubiła hiperbolizować fakty.
- Jestem już tutaj sporo czasu, a spotkaliśmy się dopiero teraz. Możliwe, że gdybyśmy wpadli na siebie wcześniej, wszystko potoczyłoby się inaczej. - nieznacznie pokiwała głową.
Właściwie, była już gotowa na wszystko. Chciała tylko poznać decyzję Kazuo, ponieważ to czekanie było zdecydowanie najgorsze.

Uczeń Ravenclawu

- Potoczyłoby się jak? - spytał, kładąc się na dachu i patrząc na niebo - Nie zakochałbym się w Christy i nadal próbował jak wy to dziewczyny mówicie, ach tak, wyleczyć serce? Nie sądzę. - dodał od razu, zakładając dłonie za głowę. - Nemezis, Christy ma naprawdę to coś. I nie patrz na mnie tak, w jeden wieczór nie podejmę decyzji, muszę się z nią zobaczyć.

Uczeń Slytherinu

- Nie ma co polemizować. Jesteśmy tu i teraz. Kochasz Christy, rozumiem. Wiem też, że spotkanie ze mną już całkiem niemieszało Ci w głowie i nie nalegam, żebyś cokolwiek pochopnie deklarował. - powiedziała, marszcząc czoło. Była już zmęczona tymi rozmyślaniami, ale nie wyobrażała sobie, by mogła zająć umysł czymś innym.
- Przestańmy już o tym rozmawiać. - zaproponowała. -Cieszmy się po prostu tym spotkaniem, póki jeszcze możemy.

Uczeń Ravenclawu

Gdy zmarszczyła czoło, wyglądała niesamowicie uroczo.
- Masz rację - skomentował cały jej wykład. Nie miał zamiaru rozkładać wypowiedzi na czynniki. Uniósł nieznacznie głowę z "ziemi" i spojrzał, jak Nemezis usilnie patrzy w jeden punkt w pozycji siedzącej - Mała, co tam ciekawego widzisz? - spytał, nadal się nie podnosząc. Było mu za wygodnie.

Uczeń Slytherinu

- Wiesz, zauważyłam Św. Munga. - zażartowała, przenosząc wzrok na Kazuo. Na jej ustach pojawił się lekki, ale pogodny uśmiech.
- Cieszę się, że jesteś. - przyznała.

Uczeń Ravenclawu

- Jakoś prędko nie wybieram się na tamten świat - odszczeknął, pokazując jej przekuty jęzor. Rozłożył ramiona, czując jak zaczyna wiatr wiać. - No chodź, smutasie - rzekł, uśmiechając się charakterystycznie. - Chodzisz tu od początku edukacji?