Dach

Uczeń Slytherinu

Hanna obróciła delikatnie głowę ku nadchodzącej ślizgonce. Nie pamiętała nawet, kiedy ostatnio ją widziała.
- Cześć Effie. - Przywitała ją z ciepłym uśmiechem na twarzy i ponownie obróciła się ku widokom jakie można było dojrzeć z tego dachu.

Prefekt Naczelny

Wypuszczając z ust dym zaprzeczyła ruchem głowy.
- Otóż to, nie warto - rzekła nadal rozbawiona. Spojrzała w kierunku Hanny która to się po chwili odezwała, gdy ta jednak zaczęła oglądać widoki, Eff przeniosła wzrok ponownie na Narcissa.
- Jak widać jednak nie trzeba urządzać moich poszukiwań - stwierdziła ponownie się zaciągając papierosem.
- Większość czasu spędzałam ostatnio w lochach, przy książkach i takie tam - machnęła od niechcenia ręką, wyjaśniając. - A jak tam u Ciebie? Już parę miesięcy z tobą nie rozmawiałam - stwierdziła nieco zaskoczona nawet, jak ten czas szybko leci. Cóż, był już czerwiec, a to całkiem niedaleko do wakacji. Potem wyjazd do domu... O nie, ta wizja jej zdecydowanie nie odpowiadała. Nie chcąc dalej o tym rozmyślać, przyprowadziła się do porządku i wróciła myślami do rozmowy.

Prefekt Slytherinu

Wzruszył niechętnie ramionami.
- Właściwie, to zajmuję się tym samym. Z tą różnicą, że unikam przepełnionych każdą osobą lochów. Trudno tam o własny kącik ciszy.

Powoli robiło mu się zimno, a wiatr wiał na dachu mocniej, niż na błoniach. Czuł się wręcz wystawiony na zdradzieckie siły natury. Choć było to pociągające w równym stopniu, co niebezpieczne.
- Och, zresztą, będę zaraz iść... mam jednak nadzieję, że niedługo się wybierzemy gdzieś?

Uśmiechnął się do niej przyjaźnie.

Prefekt Naczelny

Zaciągnęła się ponownie papierosem, którego to już powoli kończyła, słysząc jego słowa, lekko się uśmiechnęła do niego.
- Jasne, czemu nie? - Przyznała, dawno nie miała okazji nigdzie wychodzić więc owy pomysł tym bardziej jej odpowiadał. Jeszcze raz się zaciągnęła papierosem i niedopałek wyrzuciła przed siebie, na chwilę spoglądając na ten rozciągający się wspaniały widok.
- Ja też już idę, jeszcze muszę podejść do biblioteki - wytłumaczyła robiąc krok przed siebie. Na chwilę obejrzała się w stronę Hanny, która pozostawała niezbyt rozmowna.
- Na razie Hanna - rzekła do niej i spojrzała ponownie na chłopaka.
- W którym kierunku idziesz? - Zapytała podchodząc bliżej przejścia prowadzącego ponownie na korytarz. Właściwie to już nie mogła się doczekać, aż będzie mieć w rękach tą upragnioną książkę po którą szła. Była jej niebywale ciekawa i miała nadzieję, jak najszybciej zacząć czytać.

Prefekt Slytherinu

Pomachał Hannie, w myślach zauważając, że ślizgonka nie była zbyt rozmowna. Z tego co zauważył, była to jednak cecha większości uczniów należących do Slytherinu.
Skierował się wraz z Effie do wyjścia.
- Właściwie to nie wiem. Myślałem, żeby wrócić do dormitorium i zająć się lekcjami. Choć oczywiście mam na to tak ogromną ochotę... a ty?

Prefekt Naczelny

Pokiwała głową, doskonale to rozumiejąc.
- No tak, jeśli chodzi o powrót do dormitorium i siedzenie nad lekcjami, to dla mnie ta wizja też nigdy nie była jakoś specjalnie pociągająca - przyznała przechodząc z powrotem na korytarz. Oczywiście niektóre rzeczy o których się uczyli były ciekawe, ale ich zdecydowana większość jednak była dość nudna i ciekawsze wiadomości z danej dziedziny lepiej było wyszukiwać na własną rękę.
- Ja idę wypożyczyć książkę o eliksirach, a później pewnie gdzieś się zaszyję, aby w spokoju ją poczytać - wyjaśniła jednocześnie w myślach już szukając do tego idealnego miejsca.

Prefekt Slytherinu

- Więc też się będziesz uczyć - stwierdził, zamyślając się. Choć właściwie wcale nie chciał zajmować się nauką, to i tak powinien skierować się do dormitorium. Dotknął lekko ramienia Effie, by ją zatrzymać na krótką chwilę.
- W takim razie, życzę owocnej pracy w bibliotece - posłał jej słodki, lukrowy uśmiech. - Wyślę do ciebie liścik na dniach, dobrze? Przeszlibyśmy się wówczas do Hogsmeade.

Prefekt Naczelny

Blondynka zamyśliła się na chwilę, owszem będzie się uczyć, ale jednak wizja siedzenia nad okropnym zadaniem z transmutacji, a czytanie fascynującej książki o eliksirach, była dla niej nieporównywalna. Tak więc w tym przypadku owa nauka była dla niej zdecydowanie interesującym zajęciem.
- Właściwie to tak - przyznała, już chcąc zrobić krok do przodu, kiedy to Narciss ją zatrzymał.
- Oczywiście, będę więc czekać na wiadomość - rzekła lekko się do niego uśmiechając. - Do zobaczenia Narciss. - Dodała jeszcze, po czym obróciła się z gracją i odrzuciwszy na plecy swoje długie włosy, ruszyła korytarzem. Na tym pustym piętrze było tylko słychać jej drobne kroki i pobrzękiwanie bransoletek, które to jak zwykle w dużej ilości, miała na rękach.

Prefekt Slytherinu

Narciss uśmiechnął się lekko za nią i skręcił w boczny korytarz, kierując się w zupełnie inną stronę. Nie wiedział, kiedy znó ujrzy Effie, mimo, że przecież darzył ją sympatią. Skierował się w kierunku schodów, choć nie spieszyło mu się nadto.

Westchnął cicho i już po chwili zniknął za rogiem.

Uczeń Slytherinu

W końcu znaleźli się na dachu. Nemezis lubiła to miejsce, mimo że wiązało się z nie do końca szczęśliwymi wspomnieniami.
- Dzięki, Javier. - puściła do niego perskie oczko. - Jako zaliczkę dostaniesz jednego lizaka. - dodała z rozbawieniem po czym wręczyła mu 'nagrodę'.

Uczeń Slytherinu

Usiadł na dachu i wyciągnął przed siebie nogi. Nie do końca lubił to miejsce, ale jak już wspomniał wcześniej idealnie się nadawało ono dla Nemezis.
- To już nie skarbie? - spytał udając oburzenie. Ostentacyjnie odwrócił głowę w drugim kierunku aby tylko nie patrzeć na ślizgonkę.
- A teraz może kilka słów wyjaśnienia - zaproponował w końcu, kiedy udało mu się opanować śmiech.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się cicho.
- Oj, kochanie! - zawołała, podchodząc do niego. - Nie obrażaj się. - cmoknęła go krótko w usta. Nemezis należała do wybitnie bezpośrednich osób.
- A teraz wyjaśnienia. Po prostu... z Kazuo łączy mnie pewna przeszłość.. dziwna i trudna przeszłość, którą chciałam nam obojgu ułatwić.

Uczeń Slytherinu

- Ka-co? - spytał krzywią się lekko, zanim jednak zdążyła chociaż otworzyć usta uświadomił sobie o czym, a raczej kim mówiła - Rozumiem, że to imię jakże tamtego krukona - powiedział zadowolony z siebie, że sam wpadł na to rozwiązanie.
- Nie wnikam w szczegóły - wyciągnął przed siebie ręce dając jej tym samym do zrozumienia, że jej stosunki z Kazouem czy jak mu tam nie interesują go w żadnym stopniu.
- A teraz czekam na stos lizaków, tylko żeby był on duży.

Uczeń Slytherinu

- Nie podoba mi się to! - powiedziała z oburzeniem. - Nie jestem przyzwyczajona, że ktoś mnie ignoruje. - wyjaśniła, unosząc brew. Zrobiła smutną minkę po czym usiadła po turecku na dachu i spuściła głowę, niczym skarcony pies.

Uczeń Slytherinu

Pokręcił głową patrząc na jej włosy. I, że on ją ignoruje? Przecież rozmawia z nią, to jakby miał to robić?
- Jak będziesz płakać to powiedz, pójdę po tego... Koazua on Cię pocieszy - uśmiechnął się zadowolony, że zapamiętał takie skomplikowane imię.
- A może wolisz, żebym skoczył po tego... - westchnął, chyba powinien spisać sobie gdzieś imiona ludzi aby móc w każdej chwili na nie spojrzeć, najlepiej aby były opatrzone zdjęciem i krótką notatką - No... od zaklęć. - wyjaśnił, kiedy wiedział, że nie przypomni sobie jego imienia.