Klasa Mugoloznastwa

Prefekt Hufflepuffu

- Dzień dobry - przywitała się krótko, zajmując miejsce w ławce.
- O czym dziś będziemy mówić? Nadal o internecie? - spytała i przypomniała sobie o pracy domowej. - O! Proszę, to wypracowanie o internecie - położyła na biurku zapisany pergamin.
Spojrzała na chłopaka. był ze Slytherinu. Fakt, ze ślizgon chodzi na mugoloznawstwa był co najmniej zaskakujący.

Prefekt Naczelny

Nie spóźni się! Chyba pierwszy raz. Co prawda już jakieś pół godziny temu myślała, czy by nie zacząć zbierać się na lekcje, ale uznała, że co za dużo, to nie zdrowo. Poza tym, co by robiła przez dziesięć minut w klasie?
- Dobry - uśmiechnęła się do Marrakesh i usiałam tam gdzie zawsze.

- Witam wszystkich. Dzisiaj porozmawiamy o magi mugoli. Co prawda magia ta nie jest prawdziwa jest jednak odzwierciedleniem naszej. Jak mówiliśmy na pierwszej lekcji, magia zawsze fascynowała i przerażała mugoli. Jednak z czasem nauczyli się oni sprawiać wrażenie osób z nadprzyrodzonymi mocami. Nazywali to iluzją, a siebie iluzjonistami. Wie może ktoś, w jaki sposób działa tzw. iluzja? Oh właśnie wasze wypracowania, już mówię wam oceny.

Uczeń Ravenclawu

Vivien weszła do klasy. Tradycyjnie mruknęła "dzień dobry", usiadła w ławce obok Bell. Wyjęła wszystkie potrzebne rzeczy. Swoim czerwonym piórem zapisała mocno słowo iluzja.

- Iluzja to umyśle oddziaływanie na któryś ze zmysłów. To zmienione postrzeżenie realnie istniejącego przedmiotu. Najbardziej zrozumiane są złudzenia wzrokowe. - odpowiedziała.

- Vivien dostała W, Bell i Rose także W. Dziękuje wam za oddanie prac, były bardzo interesujące.
Spojrzała na resztę klasy.
- Dobrze, 5 punktów zyskują gryfoni.

Uczeń Slytherinu

Wyciągnął z torby pergamin i pióro, jak lekcja nie będzie go interesowała najwyżej sobie porysuje. Przynajmniej czas nie będzie do końca stracony.
Kiedy usłyszał temat zajęć spojrzał na nauczycielkę, zdarzyło mu się kiedyś czytać o iluzji. Nie zamierzał jednak nic mówić, był ciekawy czy dowie się czegoś o czym nie wiedział.

Prefekt Naczelny

Spojrzała głupio na Elizę, gdy ta odpowiedziała na pytanie nauczycielki zupełnie jakby była encyklopedią. Pochyliła się nad pergaminem i wszystko dokładnie zanotowała.
- A tak bardziej po naszemu? - zwróciła się do Gryfonki.

- Zmysły człowieka są złudne. Na przykład wzrok, można go łatwo oszukać. Tu chodzi również o pomysłowość i tempo pracy. Najczęściej takie iluzje okazują się być banalne, ale na początku robią duże wrażenie. - zwróciła się do Bell.

- Jest jednak jeszcze jeden rodzaj iluzji. Bardzo zbliżony do magii, jest jednak jej złudzeniem. Iluzjoniści wykorzystuje rekwizyty i różne inne sposoby, aby zakłócić u widzów logiczne rozumowanie. Przez to nie dostrzegają oni ważnych elementów, dzięki, którym dokonuje się rzeczy przez mugoli niezrozumiałych. Potrafią sprawić, że przedmiot znika lub umieścić drugiego człowieka w pudle i przebić go nożem. Chociaż tak naprawdę nic mu się nie dzieje.

Eliza słuchała słów nauczycielki. Kiedyś była na takim pokazie i niektóre elementy były dopracowane naprawdę szczegółowo. Chwyciła pióro i notowała niektóre zagadnienia.

Prefekt Hufflepuffu

- Iluzja jest to odmiana magii, ale nie prawdziwa. Złudzenie, coś podobnego do fatamorgany. Widzisz coś, co nie powinno się zdążyć, nie ma ku temu sposobności - wytłumaczyła.
Uśmiechnęła się do Bell.

Prefekt Naczelny

- Ooo, a to co się z nim dzieje? Przecież jakby wsadziła Viv do pudełka i wbiła sztylet... to raczej nie udało by się jej go uniknąć, prawda?
- Używają do swoich czarów jakiś zaklęć, czy po prostu udają, że znają niewerbalne?

Uczeń Slytherinu

Pochylił się nad pergaminem i zaczął coś pisać, na pewno nie było to zgodne z tematem na o którym toczyła się lekcja. Iluzja może i była ciekawym zjawiskiem, ale wolał by posłuchać o czymś bardziej przydatnym. Wiertaki i młoty pneumatyczne jak na razie interesowały go najbardziej i jeszcze ten… prąd.
Westchnął i podniósł głowę rozglądając się po klasie.

Uczeń Ravenclawu

Vivien zdziwiona słuchała słów nauczycielki. Notowała szybko to co mówi, postanowiła, że będzie omijać to co mówią dziewczyny, bo byłoby jej trudniej. Chciałaby mieć lekcje o mugolskich zawodach. Dopiero po jakimś czasie rozejrzała się dookoła. Zdziwiona zauważyła niedaleko siebie Javiera. Odwróciła głowę słysząc pytanie Bell i uśmiechnęła się do niej.