Gabinet

Przestronne pomieszczenie, utrzymane w jasnych, stonowanych barwach. Wielkie okna z widokiem na błonia częściowo przysłaniają delikatne zasłonki w kolorze kości słoniowej. Na środku, na jasnych panelach postawione jest duże biurko na którym zazwyczaj porozrzucane są pergaminy, gęsto zapisane. Całkiem z tyłu ustawione są dwa regały z książkami. Na lekturach, które są mieszanką powieści mugolskich i podręcznikach do mugoznalstwa, osadziła się gruba warstwa kurzu, wskazująca, że ich posiadaczka nie jest wielką wielbicielką czytania. Całe pomieszczenie mogłoby się wydawać schludne, gdyby właścicielka gabinetu nie porozstawiała po całym pomieszczeniu różnych przedmiotów, których z pewnością nie używają czarodzieje. W rogu gabinetu ustawiona jest dwuosobowa kanapa, a nad nią wisi zdjęcie pewnej starszej kobiety.

Prefekt Naczelny

Bell zapukała do drzwi gabinetu. Nieco czasu zajęło jej jego znalezienie, cieszyła się jednak, że w końcu się udało. Miała nadzieję, że zastanie nauczycielkę w gabinecie, bowiem bez niej, nie wiedziała co zrobi. Chyba, że poszukam słownika przemknęło jej przez myśl. Szybko to jedno odrzuciła. Na samą myśl chciało jej się śmiać.

Poruszyła niespokojnie głową, kiedy ciszę przerwało ciche stukanie w drewniane drzwi. Odeszła od okna i bezszelestnie usiadła na krześle, pospiesznie chwyciła długopis i przyciągnęła do siebie pergamin.
- Proszę. - Powiedziała głośno, sama zdziwiona była mocą swojego głosu, który zazwyczaj wydawał ciche i melodyjne dźwięki.

Prefekt Naczelny

Gdy usłyszała "proszę", stłumione przez drzwi, weszła do środka, uważnie się rozglądając. Jeszcze nigdy tu nie była.
- Dzień dobry - przywitała się. - Przyszłam, bo chciałam poprosić o pomoc, a lekcja jest dopiero w środę... Och, to jutro - uświadomiła sobie. Świetnie, że tak orientowała się w dniach tygodnia. Nie ma co, idealny początek. - To znaczy, chciałam to zacząć robić już dziś i jutro może być za późno.
Spojrzała na panią profesor. Gdzie tam panią, raczej dziewczynę, wyglądała tak, jakby dopiero co skończyła Hogwart. Dziwne, że od razu chciała tu wrócić...

- Dzień dobry. - Odpowiedziała rudowłosej krukonce. - Siadaj i pytaj. - Wskazała jej krzesło, stojące przed biurkiem. Uniosła kąciki ust, kiedy dziewczyna plątała się w wypowiedzi. Jak większość uczniów, musiała być roztrzepana lub po prostu zmęczona nadmiarem lekcji.

Prefekt Naczelny

Pokazała książkę, którą do tej pory trzymała schowaną i otworzyła na odpowiedniej stronie.
- Mam tu taki przepis, tyle, że coś trzeba ubić, natłuścić blachę... Szczerze mówiąc nie do końca wiem co to znaczy, bo znalazłam to w mugolskiej książce i nigdy nie miałam większej styczności z czymś takim. A, że pani ma uczyć Mugoloznastwa, to sobie pomyślałam, że mogę poprosić o pomoc.
-Ach, i jestem Bell Rodwick - przypomniała sobie, że jeszcze się nie przedstawiła.

- Masz zamiar gotować? - Zapytała, choć doskonale znała odpowiedź. - A więc ubić, zależy jaki składnik. Natłuszczenie blachy to nic innego jak posmarowanie ją masłem lub margaryną. - Odpowiedziała jej na pytanie.
- Marrakesh Bosil miło mi Bell.

Prefekt Naczelny

- No... Tak - powiedziała, nieco niepewnie. Czyżby to było takie dziwne? - A nie powinnam? - chciała się upewnić.
- Trzeba ubić białka... Em, jajek.

- Nie, nie. To dobrze. - Uśmiechnęła się delikatnie. - Po prostu większość czarodziei wyręcza się skrzatami domowymi.
- Samo białko należy wlać do miski i przez 5 minut ubijać mugolskim mikserem. Jeśli takiego nie masz, mogę ci dać. - Powiedziała. - Gdzieś go chyba miałam.

Prefekt Naczelny

- Wyręczenie się skrzatami byłoby pójściem na łatwiznę. To ma być dla kogoś, wiec chce zrobić sama...
- Mikser? Skoro on jest mugolski... Jest pani pewna, że będzie działał tu, w Hogwarcie? Jak się go w ogóle używa?

- Czyli osoba ta musi być wyjątkowa. - Stwierdziła i nachyliła się aby wyjąć spod biurka karton. Postawiła go przed Bell i wyciągnęła urządzenie.
- A więc tak, normalnie jest do niego potrzebny prąd elektryczny, który zasila mikser, ale zaczarowałam urządzenie. Wystarczy nacisnąć ten guzik, a te... - Przerwała na chwile, ponieważ nie wiedziała jak nazwać ową rzecz. - Te części zaczną pracować i tym samym szybko mieszać białka jajek.

Prefekt Naczelny

- To takie jakby... Metalowe łapki, prawda? - przyjrzała się "cosiom". I zapewne trzeba to robić w misce? Inaczej rozleci się po pomieszczeniu...
Znowu spojrzała na przepis i wskazała palcem inny fragment tekstu.
- "Wsadzić na 20 minut do rozgrzanego do 170 - 180 stopni piekarnika". Co to jest piekarnik?

- Tak jakby. - Potwierdziła z delikatnym uśmiechem na twarzy.
- Piekarnik to...Trudno to wytłumaczyć, ale mogę ci go pokazać. - Wstała z krzesła i skierowała się w stronę regałów z książkami. Obok nich stało podobne do szafki urządzenie.
- To właśnie jest piekarnik. Ustawiasz odpowiednią temperaturę, wkładasz ciasto, a ono się piecze. Ale równie dobrze możesz użyć odpowiedniego zaklęcia, które upiecze twoje wypieki.

Prefekt Naczelny

- Więc to takie coś podobne do ognia, tyle że go nie ma, a mimo to jest gorące... Czeko to mugole nie wymyślą - mruknęła, sama do siebie.
- Dużo tu tych mugolskich urządzeń... Ach, jeszcze jedno. Jak mam używać, tutaj w szkole tego... miksera?

- Tak wbrew powszechnym plotkom mugole też są inteligentni. Też potrafią używać magi, w mniejszym stopniu oczywiście i nieświadomie, ale to zawsze coś. - Powiedziała zadowolona, że ktoś widzi jak mugole są inteligentni i zaradni.
- Jest zaczarowany, mimo braku prądu działa.