Korytarz na II piętrze

Uczeń Ravenclawu

- Nie chcę być chodzącą tajemnicą. - spojrzała na Kazuo. - Dobra, jestem w szóstej klasie. - odpowiedziała. - Czyli jesteśmy z tego samego domu. - pokiwała lekko głową. - W takim razie, w której Ty jesteś klasie?

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się.
- A widzisz, nie gryzę - skomentował, uśmiechając się przyjaźnie - Siódma, ostatnia. To też jest czynnik, dlaczego nagle mam ochotę poznać ludzi z mojego domu. Niedługo odchodzę - westchnął. - W ogóle co za książkę targasz? Dziś Ci nieco piwa nawarzyła.

Uczeń Ravenclawu

- Nie gryziesz? - spojrzała na niego nieufnie. - No mam nadzieję. - dodała trochę łagodniej.
- Czyli za rok ja też będę zwolenniczką poznawania nowych ludzi? - spytała po chwili.
- Eliksiry. - zerknęła na książkę.

Uczeń Ravenclawu

- Przysięgam! - przyłożył dłoń do piersi - Wiesz, nie tyle co zwolneniczką. Po prostu zorientujesz się, że będziesz tęsknić za tym zamczyskiem. I nie chcesz odchodzić, więc wolisz nie zdać, zostać na zawsze. - westchnął ciężko - Interesujesz się nimi czy chciałaś robić pracę domową?

Uczeń Ravenclawu

- No nie wiem. Za rok się przekonam. - wzruszyła ramionami po czym usiadła na parapecie.
- Po prostu lubię eliksiry. Dużo dymu i wybuchów. - uśmiechnęła się łobuzersko.

Uczeń Ravenclawu

- Oho, czyli jednak jesteś niebezpieczna! - zanotował ten czynnik w pamięci. - Tak, to jest w Eliksirach fajne, że można zrobić wielkie bum z niczego. Poza tym, dobry sposób na wroga, nie? - uśmiechnął się. - Chociaż... chciałbym dostać dostęp do ksiąg zakazanych i poczytać o truciznach!

Uczeń Ravenclawu

- Oczywiście, że jestem niebezpieczna. - zadarła głowę ku górze. - Potrzebujesz dostępu? - uniosła wymownie brew. - Wystarczy zakraść się w nocy i można poczytać o wszystkim. - powiedziała beztrosko. - Krukon powinien za wszelką cenę dążyć do zdobywania wiedzy. W naszej naturze nie leży poddawanie się. - dodała wyzywająco.

Uczeń Ravenclawu

Prychnął, wyraźnie jego duma ucierpiała.
- Ach, tak? A nie lepiej legalnie wypożyczyć ową księgnie niż łamać regulamin? Wystarczy poprosić o to opiekuna domu i podać rozsądny powód. Włamywanie się to łamanie praw, które Krukon powinien przestrzegać. Namawiasz do złego prawego człowieka!

Uczeń Ravenclawu

- Kazuo, opiekuna domu trzeba szukać i szukać, a poza tym, nie masz pewności, że Ci pozwoli. - zauważyła. - Są gorsze przewinienia niż czytanie książek z działu Zakazanego. - dodała po czym poprawiła okulary.

Uczeń Ravenclawu

- Przez 7 lat edukacji można było wywnioskować, że opiekun jest dla nas, Gino. Nigdy nie miałem problemu z otrzymaniem pozwolenia na coś. Odpowiednie podejście i masz, co chcesz. Dlaczego uważasz, że włamanie się to sposób na zaspokojenie ciekawości?

Uczeń Ravenclawu

- Bo to walka o wiedzę daje satysfakcję. - wyraziła swoje zdanie po czym poprawiła okulary.
- W takim razie następnym razem poproszę Cię, żebyś mi załatwił pozwolenie.

Uczeń Ravenclawu

- Walka o wiedze to wkradanie się? - spytał nieco zdziwiony jej postawą - Nie ma sprawy. Chociaż i tak uważam, że sama mogłabyś zabłysnąć przed opiekunem, chyba nie sprawi Ci to za wielu trudności?

Uczeń Ravenclawu

- Próbujesz mi wtłoczyć swoje racje. - zmarszczyła brwi. - Nie dam się tak łatwo przekonać. - uśmiechnęła się lekko po czym zsunęła się z parapetu. - Musisz się trochę pomęczyć, Kazuo.

Uczeń Ravenclawu

- Mam się męczyć nad Twoją prawością? Wybacz, ale nie będę Cię wychowywał. - odpowiedział, siląc się na uśmiech - Cóż, robisz, jak uważasz, jednak myślałem, że charakter Krukona to między innymi uczciwość.

Uczeń Ravenclawu

- Jak dotąd nie zdażyło mi się, żebym weszła do Działu Ksiąg Zakazanych bez zgody nauczyciela. - poprawiła okulary. - Byłam ciekawa, co Ty o tym myślisz, a raczej wprost o to nie spytam. Przez moją zawiłą intrygę przynajmniej wiem to, co chciałam wiedzieć.
Nerwowo oblizała wargi. Zastanawiała się, po co w ogóle mu to powiedziała.