Korytarz na II piętrze

Uczeń Slytherinu

- Dobrze, że już się przyzwyczaiłam do Twojej szczerości. - lekko pogłaskała go po policzku po czym wtuliła się w niego i przymknęła oczy. Napawała się bliskością Kazuo.

Uczeń Ravenclawu

- Dobrze, że tak nazywasz bezczelność - parksnął śmiechem. Sądził, że ta dziewczyna o wiele wcześniej powie basta. Cóż, sprawdził swoje. Odsunął się od niej. - Będę się zbierał. - rzekł, ucałował ją w polik i ruszył w bliżej nieokreślonym kierunku.

Uczeń Slytherinu

-Pa! - odprowadziła go wzrokiem. Lekko przekrzywiła głowę i wbiła wzrok w ścianę. Tak, doskonale wiedziała, co powinna zrobić. W końcu. Uśmiechnęła się pod nosem i ruszyła gdzieś przed siebie. Byle oddalić się od korytarza.

Uczeń Ravenclawu

Gina spacerowała korytarzem. Co jakiś czas musiała podpierać się o ścianę, by nie stracić równowagi na tej śliskiej podłodze. Tak bardzo skupiła się na tej drodze, że nie zauważyła chłopaka, który zmierzał w jej stronę z naprzeciwka. Oczywiście, skończyło się to zderzeniem. Nogi Giny rozjechały się jak na lodzie, więc dziewczyna upadła na ziemię. Książka pomknęła do przodu i zatrzymała się przed jakimś posągiem. Gina prędko poprawiła okulary i spróbowała wstać.
- Przepraszam. Po prostu ta podłoga czyszczona jest z nadmierną czułością, a ja nie jestem przystosowana do chodzenia po lodzie. - przyznała, pocierając obolały łokieć. Uśmiechnęła się nerwowo.

Uczeń Ravenclawu

Kazuo szedł, uśmiechając się pod nosem. Osiągnął to, co chciał. Nagle uderzył w coś bliżej niezdefiniowanego i skrzywił się. Zaraz ujrzał dziewczynę na podłodze i pomógł jej wstać.
- Nic Ci nie jest, mała? - spytał.

Uczeń Ravenclawu

Odezwało się jej przewrażliwienie. Była przekonana, że uśmiech na twarzy chłopaka jest kpiący i skierowany przeciwko niej.
- Tak bardzo Cię to bawi? - spytała oschle po czym poprawiła okulary. - I dla Twojej świadomości, nie jestem mała. - dodała po czym spuściła wzrok. Starała się uspokoić.
To była jedna z tych chwil, w których bardzo nie lubiła tego, że ma takie postrzępione nerwy.
Sięgnęła po książkę. Ostrożnie, by nie stracić równowagi ponownie.

Uczeń Ravenclawu

Spojrzał na nią zdziwiony.
- A w którym fragmencie wypowiedzi wyraziłem ton zabawny? - spytał, unosząc brew. Przytrzymał ją delikatnie, widząc, jak trudno jest jej złapać równowagę. - Spytałem z troski, a nie kpiny. Skąd Twój atak? Jestem Kazuo - dodał szybko.

Uczeń Ravenclawu

Nie wiedziała, co ma odpowiedzieć. Poprawiła więc tylko okulary.
- Po prostu nie rozumiem, skąd Twoja troska. Przecież mnie nie znasz. Może jestem groźną morderczynią z Czarną Różdżką? - gdy tylko złapała równowagę, od razu się od niego odsunęła.
- Gina. Jestem Gina.

Uczeń Ravenclawu

- Stąd, że przez swoje zamyślenie wywaliłem niewinną istotę. A nie każdego nieznajomego muszę gnębić i gryźć, czyżbyś swoim wyglądem zasłużyła na potępnie? - spytał - Bo nie sądzę. A jeśli jesteś morderczynią, to byś dawno mnie zabiła. Przedłużanie to nic fajnego. Poza tym coś ta podłoga nie jest pomocna w zabijaniu, nie uważasz? - zerknął na nią. Uroczo wyglądała w okularach, dlatego nazwał ją mała, była bezbronna. Zerknął na jej szatę. - O, Gino, widzę, że jesteś z Ravenclaw.

Uczeń Ravenclawu

- Nie istota, tylko Gina. - zmarszczyła brwi. - Nie wiem, co o mnie mówi mój wygląd. - dodała, wysłuchując jego kolejnych słów.
- No dobra, nie jestem morderczynią. - westchnęła bezradnie. - I tak, jestem z Ravenclaw. - potwierdziła.

Uczeń Ravenclawu

- Więc chyba nie chcesz zabijać swojego, hm? - zmarszczył brwi. Cóż, on zdecydowanie nie był zwolennikiem noszenia szaty, więc po prostu jej nie nosił. - I tak zastanawia mnie, skąd w Tobie tyle agresji? Zdradzisz mi to? - poprosił potulnie.

Uczeń Ravenclawu

- Jak na razie nie mam zamiaru zabijać swojego 'hm'. - powtórzyła, poprawiając okulary.
- Agresji? - uniosła brew. - Ja nie jestem agresywna. Po prostu mam dystand do nowo poznanych osób i jestem szczera. - odpowiedziała. - I nie rób takich potulnych min, Kazuo. Twój czar na mnie nie działa.

Uczeń Ravenclawu

Wzruszył ramionami.
- Dla uściślenia to nie czaruje Cię. - chrząknął - Dobrze, nazywaj to dystansem do siebie. Swoją drogą, do której klasy chodzisz? I masz za duże okulary, że ciągle je poprawiasz? - spytał. Jak szczerość to szczerość. Coś czuł, że będzie to interesujące spotkanie.

Uczeń Ravenclawu

- Co to za przesłuchanie? - skrzyżowała ręce na piersiach, patrząc na niego spode łba. - Po pierwsze, jakie to ma dla Ciebie znaczenie, w której jestem klasie, skoro jak twierdzisz, nie czarujesz mnie? - uśmiechnęła się nieznacznie. - Po drugie, moje okulary to dla mnie guru. Poprawiam je, bo tak lubię. - na potwierdzenie swoich słów, poprawiła okulary.

Uczeń Ravenclawu

- Przesłuchanie ma swój skryty motyw, w końcu jesteś z mojego domu. Wolałbym cokolwiek wiedzieć o Tobie, no chyba, że chcesz być chodzącą tajemnicą - wywrócił oczami, zastanawiając się jak inni "nieznajomi" znosili jej zachowanie. - Klasa to dość istotny czynnik w rozmowie. - mruknął, a potem pokiwał głową ze zrozumieniem.