Gabinet Seby

Dorosły Czarodziej

Gabinet Seby znajduje się na samym szczycie wieży, więc pierwsze co rzuca się w oczy to lekko skośny sufit.
Tuż przy drzwiach, po lewej stronie jest niewielka szafka zapełniona książkami które woźny czyta w wolnym czasie. Na pewno znajdzie się tam jakaś księga kucharska, ze swoim zamiłowaniem do jedzenia Sebastian nie raz próbował coś samodzielnie upichcić. Stoją tam także figurki, każda ze swoją unikalną historią. Zaraz za szafą jest niewielkie biurko. Jak na razie nie ma na nim nic, Mop nie miał jeszcze okazji ani potrzeby przy nim usiąść.
Podłogę przykrywa ciemno-fioletowy dywan. Widać po nim, że był używany już nie jeden raz. Jest trochę zakurzony i jakby wypalony w kilku miejscach.
Po drugiej stronie pomieszczenia jest wąska kanapa. Specjalnie dla gości którzy chcieli by zawitać do gabinetu Sebastiana.

Uczeń Hufflepuffu

Megan zapukała w drzwi do gabinetu Sebastaina. Nikt nie odpowiedział, więc puchonka weszła otwierając po cichu drzwi.
- Jest tu ktoś? - spytała nieśmiało. Woźnego nie było. Megan jednak dostrzegła wiele różnych rzeczy, które znajdowały się w gabinecie. Najbardziej zainteresowały ją tajemnicze figurki o ciekawych kształtach. Meg spojrzała na półke z książkami...tyle ich było...tyle interesujących tytółow.

Uczeń Gryffindoru

Monique wdrapała się na szczyt wierzy. Z zadyszką zapukała do drzwi gabinetu woźnego. Długo nikt nie odpowiadał. - Może go nie ma. - pomyślała. - No cóż trudno. - schodząc już ze schodów usłyszała hałas nadchodzący z zza drzwi. - Ech, coś jest nie tak ... - stwierdziła po czym bez pukania weszła do sali. - Ooo Megan co Ty tu robisz ? - zapytała dziewczynę, która jak by nigdy nic oglądała jakieś figurki na półkach Sebastiana.

Uczeń Hufflepuffu

Megan spojrzała na Moniq, która właśnie weszła do gabinetu i uśmiechnęła się do niej.
- Tak jak ty udałam się po szlaban...ale, że pukając nikt nie odpowiedział weszłam, myśląc, że może nasz woźny postanowił się zdrzemnąć - mówiąc to Megan wskazała ruchem głowy kanape.
- Ale nikogo nie było..- Meg spojrzała na figurki - a potem spostrzegłam te cudeńka. Ciekawe kształty. Hmn..no i tak się tu znalazłam. Resztę już znasz.- Puchonka jeszcze raz się uśmiechnęła.

Uczeń Gryffindoru

- Tak, są naprawdę ciekawe. - powiedziała. - No to co ... Idziemy ! Sebastiana nie ma, nie wiadomo kiedy wróci, a mi jak by to powiedzieć nie chce się na niego czekać. Z resztą nie jestem do końca pewna czy my możemy tu być kiedy jego nie ma. Tak, że tego. - zaśmiała się - Ja idę a Ty ?

Uczeń Hufflepuffu

Megan spojrzała na Moniq i szeroko się uśmiechnęła.
- Hmn ja także uważam, że nie powinnyśmy tu dłużej przebywać.- Meg zastanowiła się - Ja, tak jak ty idę. Ale gdzie się udamy??

Dorosły Czarodziej

Sebastian zszedł z góry. Był trochę zaspany, dopiero co wstał i ledwo zdarzył się ubrać. Uśmiechnął się na widok dziewczyn, nie wiedział dokładnie kiedy przyjdą ale czuł, że to będzie niedługo.
- Witajcie dziewczęta - stanął obok nich. Przeczesał ręką włosy, które po spaniu były w nieładzie. - Może na początek, powiedzcie mi jak macie na imię.

Uczeń Hufflepuffu

Megan myśląc, że uda się nad jezioro zobaczyła Sebastiana, który wszedł do gabinetu. Puchonka patrzyła na niego wielkimi oczami, po czym spojrzała na Moniq.''A myślałam, że nie przyjdzie''- pomyślała ze smutkiem.
Megan słysząc pytanie woźnego, które dotarło do niej z opóźnieniem uśmiechnęła się.
- Dzień dobry. Jestem Megan Hewson.

Uczeń Gryffindoru

-Witam ! Monique Rossa. - uśmiechnęła się miło.
Z niechęcią w oczach patrzyła raz na Meg raz na Sebastiana, myślała że może jednak ktoś się nad nią zlituje i będzie mogła zejść na dół i odpocząć. Nie miała w prawdzie ciężkiego dnia, ale na samą myśl o jakiejkolwiek pracy odechciewało jej się wszystkiego. Monique była strasznie leniwa.

Uczeń Hufflepuffu

Megan rozglądając się po gabinecie zauważyła, że Moniq jakoś niespokojnie się jej przygląda. Spojrzała na nią po czym szeroko się do niej uśmiechnęła. W prawdzie Megan także obawiała się tego co Sebastian karze im zrobić, ale no cóż zasłużyły sobie, a, że Megan była osobą pełna optymizmu wiedziała, że przy każdej pracy będzie się dobrze bawić. No, chociaż będzie próbować. '' Hmn będę miała co opowiadać''- pomyślała.
Megan podeszła do gryfonki i lekko ją szturchnęła ramieniem, żeby ją jakoś pocieszyć i dodać otuchy.

Dorosły Czarodziej

- Wspaniale. Megan, Monique - powtórzył ich imiona, żeby na pewno jej zapamiętać - oto, co zrobicie.
Otworzył ukrytą wnękę w ścianie, po drugiej stronie pokoju, obok kanapy, i wyjął z niej dwie puszki farby, pędzle, miotły, mopy, wiadra, ścierki... ogółem mówiąc, sporo się tego nazbierało gdy już wszystko wyjął.
- Z tego co wiem, schowek na miotły na parterze potrzebuje potrzebuje odnowy. Dlatego wyniesiecie wszystko za drzwi, a potem posprzątacie i pomalujecie ściany - powiedział, zachwycony swoim pomysłem.

Uczeń Hufflepuffu

Megan spojrzała na te wszystkie rzeczy, które Sebastian wyciągnął i szeroko się uśmiechnęła.
- Hmn czyli jednym słowem będziemy się brudzić?- Meg patrzyła na na farby i pędzle i chciała zaklaskać ale się powstrzymała. To była w końcu ich kara. Puchonka spojrzała na Moniq, która stała nieruchomo spoglądając na mopy i... chyba wiadra.

Uczeń Gryffindoru

Moniq łapiąc się za głowę spojrzała dziwnie na mężczyznę ...
- Sebastian ... i my, dwie mamy same odnowić ten schowek ? - zapytała z niedowierzaniem woźnego. - Hahaha - dziewczyna zaśmiała się w duchu wyobrażając sobie jak maluje ściany. - On będzie wyglądał gorzej niż teraz. Sebastian nie wie co czyni dając nam takie zadanie. - pomyślała chichocząc się pod nosem.

Dorosły Czarodziej

- Na razie tak. Chyba, że w najbliższym czasie nawinie się ktoś inny kto zapragnie wam pomóc w tak ciężkiej pracy... - odparł.
Nie przeoczył miny Megan. Wiedział co mogą zrobić z farbami, w końcu niedawno samo był uczniem. Co z tego, że połowę wolnego czasu spędzał na dodatkowych zajęciach, żeby wyrównać poziom.
- Nie martwcie się, będę zaglądał, by sprawdzić jak wam idzie - zapewnił. - Ale teraz zabierajcie się do pracy!

Uczeń Gryffindoru

- No to tak ... Ja biorę farby - mówiąc do Meg wybuchnęła śmiechem. Moniq nie obiecała że doniesie je w całości do schowka.
- A Ty resztę. - uśmiechnęła się do koleżanki po czym kiwnęła głową w geście pożegnania woźnemu i wyszła z gabinetu.
- Życzcie mi szczęścia ! - zawołała na koniec.