Droga do Hogsmeade

- Z pewnością mają wiele do zaoferowania - powiedział zgryźliwie spoglądając na czarodziei którzy siedzieli nieopodal nich. Nagle autobus gwałtownie zahamował.
- Marudo idziemy - powiedział i razem z Blair szybkim krokiem skierowali się w stronę wyjścia.

- Zmień płytę. - rzuciła do Alexa po czym pomachała do mężczyzny, którego kolana przestudiowała bardzo dokładnie. Następnie wyszła z autobusu i udała się w stronę Menażerii.

Po dłuższym czasie..

Blair i Alex znów znaleźli się na drodze, tym razem towarzyszyły im zwierzęta. Blair wypuściła z klatki kota, który o dziwo trzymał się blisko niej. Dziewczyna ruszyła przed siebie, nie czekając na chłopaka.

Pomógł Blair wysiąść z Błędnego Rycerza. Kruk rozprostował skrzydła wyraźnie zadowolony, że podróż się skończyła. Zaczął iść w stronę zamku przeskakując kałuże.
- Och nie mów, że nie lubisz jak tak do Ciebie mówię, bo Ci nie uwierzę - zaśmiał się.

Prychnęła.
- Nie, nie lubię. I przestań się tak uśmiechać. - przyspieszyła, manewrując między kałużami.

- Bo co? - spytał krótko. Szedł zwalniając kroku w końcu nie będzie przecież biegł, o nie.
- I nie prychaj jak kotka. - dodał ciszej. Idąc za nią.

- Czyli wybrałam odpowiednie zwierzę. - powiedziała nie zwalniając. Nagle gwałtownie się zatrzymała, co spowodowało, że Alex na nią wpadł. Spojrzała na niego.
- Naprawdę nie chcę, żebyś mówił na mnie Maruda.

- Ej, krzycz że się zatrzymuje czy coś - powiedział stając obok niej.
- Rozważę czy będę tak mówił nadal czy nie. Kiedy już będę znał odpowiedź poinformuje Cię o tym - stwierdził z głupim uśmiechem.

Zmierzwiła jego włosy.
- Czekam z niecierpliwością. - powiedziała z równie głupim uśmiechem po czym ruszyła przed siebie.

- Ej - oburzył się kiedy dotknęła jego włosów. - Nie rób tak więcej - powiedział zanim ruszył za nią. - Jeszcze to może się źle dla Ciebie skończyć - stwierdził udając poważnego choć na chwilę.

- Ale się boję. - powiedziała przeskakując przez ogromną kałużę.
- Będę to robiła za każdym razem, gdy nazwiesz mnie Marudą. - dodała z satysfakcją. Nagle zdała sobie sprawę, że kot zniknął.
Zamarła. W jej oczach pojawiło się przerażenie.

- Ech, co znowu? - spytał kiedy zauważył jak stanęła. Pomachał ręką przed jej oczami czekając na jakąś reakcje.
- Marudo - zaczął odchodząc uprzednio na bezpieczną odległość.

Nie zareagowała. Nadal wpatrywała się tępo przed siebie.
- Kot..nie ma go. - powiedziała rozglądając się z niepokojem. Wytężyła słuch, by usłyszeć ewentualny szelest.

- A Ty chciałaś mieć psa - pokręcił głową zrezygnowany. - W ogóle wzięłaś go z Błędnego Rycerza? - spytał sceptycznie się jej przyglądając. rozejrzał się w koło chcąc jakoś jej pomóc.

-Tak, wzięłam. - odpowiedziała po czym zniknęła wśród drzew. Coś czarnego siedziało w krzakach i oblizywało sobie łapy. To coś, to był jej kot. Objęła go po czym wróciła na drogę i włożyła go do klatki. Teraz miała pewność, że nie ucieknie.
- Nie mam doświadczenia w opiece nad zwierzętami. - powiedziała omijając kałużę. Miała już serdecznie dość tej drogi. Chciała znaleźć się jak najszybciej w zamku.