Puente Portilla Edwards

Uczeń Gryffindoru

1. Imię i nazwisko postaci: Puente Portilla Edwards
2. Data urodzenia postaci: 28 października 1992 rok
3. Dom oraz klasa: Szósta klasa, Gryffindor.
4. Opis wyglądu: Czarne niczym węgiel włosy spływają jej po plecach, aż do pasa. Zielone oczy, błyszczące jak trawa w słońcu odziedziczyła po ojcu. Często świecą w nich wesołe ogniki i strasznie ciężko poznać, kiedy płacze. Delikatne rysy twarzy i śniada skóra kontrastują z gęstymi czarnymi rzęsami. Spojrzenie uważne, w którym można dostrzec chłód i nieufność, kiedy przygląda się nieznajomym bądź nowo poznanym osobom zawdzięcza swej matce, tak jak i wydatne usta kuszące niczym chłodny napój w upalny dzień. Często wykrzywione są w uśmiechu, choć nie zawsze w miłym i przyjaznym. Nos jej jest mały i lekko zadarty. Sylwetkę ma zgrabną, szczupłą. Kocha swoje długie nogi i swój wzrost, gdyż mierzy 175 cm. Jej dłonie zakończone są zadbanymi, ale ostrymi pazurkami, które z chęcią wykorzysta na wrogów. Porusza się z wielką gracją i pewną elegancją, której zazdrościły jej wszystkie dziewczyny w Australii. Ubiera się w to na co tylko ma ochotę, a jej szafa mieni się wszystkimi kolorami tęczy. Zawsze lubiła się stroić co denerwowało jej rodziców.
5. Charakter, sposób zachowania oraz najbardziej cenione cechy: Patrząc na jej wygląd można stwierdzić, że jest miłą i sympatyczną dziewczyną. Niewinny uśmieszek i minka, słodkie oczka... Czy to pozory? Ona tak twierdzi. Jej charakter jest dla wszystkich tajemnicą. Nikt nigdy nie miał do czynienia z prawdziwą Puente. To co wszyscy widzą to tylko gra. Łatwo jej przychodzi być nieco wyniosłą, niedostępną, złośliwą, wredną i niemiłą dziewczyną. Zapytać można każdą osobę, która ją zna i nikt nie powie, że zielonooka potrafi być miła, sympatyczna, opiekuńcza czy kochająca. Jest taka tylko dlatego, że nie chce by ktoś poznał jej prawdziwe uczucia. Dlatego jej przyjaźń trudno pozyskać, chociaż jest w stanie pomagać innym, pocieszać (tylko kilka osób miało taką możliwość by to zobaczyć). Opuszczając swój pokój staje się osobą pewną siebie, często nieufną wobec innych. Jest wtedy zawsze uparta i zdecydowana na wszystko, wie czego chce i o to walczy. Nie wybacza krzywd i na bardzo długo zachowuje wszelkie urazy. Nigdy nie pozwoli skrzywdzić swych bliskich, zrobi dla nich wszystko. Czasem jest wybuchowa, w głębi serca jest bardzo wrażliwa, a wszystko, co może ją urazić dusi w sobie. Na jej twarzy prawie zawsze widnieje uśmiech, nawet gdy jest nieszczery i gdy jest źle. Nie chce być w centrum uwagi i zazwyczaj nie udaje jej się to, gdyż wszędzie chciałaby coś zrobić, chciałaby by ją ludzie pamiętali. Jest inteligentną dziewczyną, kochającą rysowanie, projektowanie i naturę. Jeśli tylko zechce, łatwo przychodzi jej nawiązywanie przyjaźni, jednak swoich towarzyszy dokładnie dobiera.
6. Historia postaci, a także z jakich domów, bądź szkół byli jej rodzice, oraz status krwi: Dzieje rodziny Puente może są trochę długie. Matka mieszkała kilkanaście lat na Złotym Wybrzeżu i to właśnie tam spotkała swego męża, gdy zakończyła naukę w Hogwarcie, była Krukonką. Adam był wyniosłym i złośliwym mężczyzną z rodziny Meksykanów i to właśnie spodobało się Ellie także Meksykance. Także uczęszczał do Hogwartu, ale był w innym domie. Zawsze i wszędzie chwalił się, że był Ślizgonem Na początku nie wiedziała, że spotyka się z nią tylko dlatego, że jego rodzice twierdzili, że Ellie będzie dobrą partią dla ich syna. Dowiedziała się o tym dopiero rok po ślubie. Uczucia Adama do jego żony zmieniły się, gdy ona zaszła w ciążę. Dwudziestoletnia Ellie załamała się, gdyż nie była gotowa na to by być matką. Chciała się zabić, ale w ostatniej chwili powstrzymał ją mąż. Obiecała mu, ze więcej nie będzie próbowała takich rzeczy, ale często wdzierały się w jej myśli różne sposoby jakby zakończyć życie by wyglądało na wypadek. Dziewięć miesięcy później, a dokładniej 12 września urodziła śliczną córeczkę, która zachwyciła wszystkich swymi zielonymi oczami. Dali jej meksykańskie imię, które oznacza most. Dlaczego? Tego nikt się nigdy nie dowiedział. Puente zaczęła dorastać i od piątego roku życia była posyłana na różne zajęcia w Canberze. Nie znosiła ich. Śpiew, taniec, rysowanie, gra na różnych instrumentach, gimnastyka, pływanie i inne zajęcia doprowadzały ją do szału. Dobrze radziła sobie na nich, ale nie miała w ogóle dzieciństwa. Codziennie po szkole miała resztę dnia zawaloną, a w weekendy leciała aż do Meksyku do Universidad Nacional Autónoma de México, gdzie doskonaliła rysowanie i gdy skończyła 14 lat ucieszyła się, że będzie mogła pójść do szkoły, w której uczyła się jej matka. Rodzice nie chcieli się zgodzić, ale po kilku próbach ze słodkimi oczkami i niewinną minką zgodzili się, choć nieco niechętnie. Dziewczyna zaczęła naukę i po pierwszym roku, gdy wróciła do domu zastała tam obcą dziewczynę. Okazało się, że jest jej przybraną siostrą. Nie chciała wiedzieć jak do tego doszło, ale zaakceptowała Calixtę w ogóle do niej nie podobną – blondynkę o niebieskich jak ocean, oczach..
Jedna rzecz ją zawsze zastanawiała. Dlaczego nigdy nikt z rodziny ich nie odwiedzał? Raz tylko zapytała o to rodziców i bardzo tego potem żałowała. Na ogół spokojna i miła matka uderzyła ją i dziewczyna postanowiła wtedy, że nie będzie sobą. Zaczęła grać złośliwą i wyniosłą nastolatkę. Nikt nie zdziwił się tym, gdyż taki sam był jej ojciec. Mijały lata, a ona już w ogóle nie musiała się zastanawiać co powiedzieć, jak się zachować by nie zdradzić swego prawdziwego charakteru. Nie pamiętał już nikt tej słodkiej i niewinnej dziewczynki. Wszyscy widzieli tylko wredną nastolatkę. Po skończeniu trzeciego roku nauki przeniosła się razem z rodziną do Tadley i właśnie tam przeżyła największą tragedię. Pewnego wieczoru wracali wszyscy samochodem do domu. Czas tak szybko leciał, że zanim Pu zdążyła zrozumieć co się dzieje wjechała w nich ciężarówka. Tylko ona i Calixta przeżyły. Matka zmarła w szpitalu, a ojciec na miejscu. Puente i dwa lata młodszą Calixtą zajęła się Ingrid, która niby była ich ciotką. Najbardziej obrywała Puente, gdyż ciotka biła ją tylko dlatego, że Pu wybrała Hogwart zamiast szkoły w której mogła rysować. Ingrid nie nawidziła magii i to było kolejnym powodem. Stwierdziła, że Pu nie zachowuje się tak jak powinna. Powiedziała, że wbije jej maniery przez skórę jeśli słowa nic nie dają. Tak było przez kilka miesięcy. Puente wylądowała w Skrzydle Szpitalnym przez nią. Najgorsze dla niej było brak wsparcia ze strony siostry. Blondynka zmieniła się z kochanej i jedynej dziewczyny, której mogła wszystko powiedzieć na zapatrzoną w siebie lakę barbie. Życie z Ingrid jednak nie trwało długo. Ciotka zmarła, a obie dziewczyny mieszkały przez kilka dni same. Na twarzy Pu pojawiło się zdziwienie, gdy w listopadzie otrzymała list. Z lekkim niepokojem otworzyła go i przeczytała tekst zapisany drobnym, bardzo ładnym pismem. Z początku nie wierzyła w to co zostało zawarte na pergaminie, ale gdy spotkała się ze swą prawdziwą ciotką i jej córką dowiedziała się, że te wszystkie rany zadane przez Ingrid były odpłatą za ojca Pu i Calix, który ją zostawił dla Ellie. Teraz mieszkają z Xanaphią i Estilamem Qillathe i ich córką Anastrianną. 6 grudnia otrzymała od przyjaciółki zaproszenie na pokaz. Wybrała się razem z nią i jej rodziną, by móc poznać Emanuela Ungaro francuskiego projektanta, którego właśnie pokaz mieli obejrzeć. Ona, jak i jej przyjaciółka ubrane były w kreacje stworzone prze Pu. Wszyscy z którymi rozmawiały byli zachwyceni ich wyglądem. Sam Emanuel chciał z nimi rozmawiać i zaproponował siedemnastoletniej dziewczynie współpracę. Dzięki niemu stworzyła swoją pierwszą kolekcję rozpowszechnioną już w Meksyku, Hiszpanii i Francji.
7. Jesteś uczniem Hogwartu od pierwszej klasy, czy może przeniosłeś się z innej szkoły?: jest uczennicą od pierwszej klasy
8. Dom do którego chciałbyś należeć: Decyzja pozostaje dla Tiary.

Prefekt Naczelny

Szósta klasa, Gryffindor.